پیامدهای اشغالگری واهداف ماجراجویی عربستان در بحرین

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، چهاردهم مارس 2011 میلادی بود، حدود یک ماه از انقلاب مسالمت آمیز مردم بحرین برای دستیابی به حقوق مشروع و برخورداری از عدالت و مساوات در حقوق نگذشته بود که صدای گوشخراش تجهیزات زرهی و خودروهای نظامی سعودی، خبر شومی را برای مردم بحرین با خود به همراه می آورد، مردم همچنان در خیابان ها و به ویژه در کانون اصلی انقلاب یعنی میدان اللولؤه بودند که نظامیان سعودی و برخی رژیم های عربی حاشیه خلیج فارس به محض ورود به بحرین، وارد پروژه ساماندهی شده سرکوب مردم انقلابی شدند و با خشونت و بی رحمی، به مردم بی دفاع حمله ور شدند .

زره پوش های نظامی سعودی حامل هزار نظامی به همراه 500 نظامی اماراتی در قالب نیروهای سپر جزیره از پل ملک فهد بین عربستان و بحرین وارد این کشور شدند.

هدف از ورود این نیروها، خاموش کردن آتش انقلاب مردم بحرین به درخواست آل خلیفه ناتوان در مهار آن بود که در بسیاری از شهرها و روستاها از جمله پایتخت زباله کشیده و روز به روز در حال گسترش بود و کانون اصلی اعتراضات هم میدان اللولؤه بود که به نماد جنبش مردم بحرین تبدیل شد و البته رژیم آل خلیفه تحمل دیدن تجمعات هر روزه مردم در این میدان را نداشت و هر چند با بولدوزرهای خود، نماد انقلاب مردم را تخریب کرد، اما کابوس سقوط همچنان از سه سال پیش این رژیم را رها نمی کند.

از آن تاریخ سه سال می گذرد و عربستان همچنان از دخالت نظامی خود در بحرین با ادعای اینکه ورود نظامیانش بر اساس توافق نامه امضا شده میان اعضای شورای همکاری خلیج فارس و بنا به درخواست رسمی حکومت بحرین صورت گرفته است، حمایت می کند، این در حالی است که مردم بحرین از آن زمان تا کنون بارها خشم و انزجار خود را از حضور اشغالگران سعودی در خاک کشورشان ابراز کرده اند.

حکومت سعودی در بیانیه ای اعلام کرده بود در پاسخ به درخواست دولت بحرین برای حمایت از امنیت خود در مقابله با تهدیدهای امنیتی که آن را هدف قرار داده، هزار نظامی خود را به بحرین اعزام کرده است.

هر چند مقامات سعودی مدعی هستند برای کمک به حفظ امنیت و ثبات بحرین وارد خاک بحرین شده اند، اما در عمل آنها برای نجات آل خلیفه از سقوط حتمی و سرکوب قیام مردم بحرین، نظامیان خود را به این جزیره کوچک گسیل داشتند.

هر چند طرفداران ورود نظامیان سعودی و اماراتی، مدعی هستند این نیروها به حفظ ثبات بحرین و حمایت آن از توطئه های خارجی! کمک می کنند، اما مخالفان ورود این نیروها تاکید می کنند هدف از حضور این نیروها فقط حفظ رژیم آل خلیفه و جلوگیری از سرنگونی آن بوده است.

اکثریت مردم بحرین، حضور نظامیان سعودی و اماراتی را به مثابه اشغال کشورشان قلمداد می کنند و بارها بر ضرورت فوری آنها تاکید کرده اند.
شیخ فواز بن محمد آل خلیفه وزیر امور ارتباطات رژیم بحرین نوامبر سال گذشته در حمایت از دخالت نظامی عربستان در این کشور که با هدف سرکوب انقلاب مسالمت آمیز مردم بحرین صورت گرفت، بیانیه سفارت عربستان در لندن را در صفحه شخصی خود در تویتر قرار داد تا عمق وابستگی آل خلیفه به آل سعود را نشان دهد.

در بیانیه سفارت سعودی در انگلیس، دخالت نظامی ریاض در بحرین اینگونه توجیه شده بود پادشاهی عربستان در چارچوب توافق نامه امنیتی مشترک که در نشست سران شورای همکاری خلیج فارس در 31 دسامبر 2000 مورد توافق قرار گرفته بود، کمک ما برای تضمین ثبات داخلی برای تمام کشورهای عضو شورای همکاری را لازم کرده است .

نکته جالب در این بیانیه اینکه مدعی شده بود عربستان هرگز به هیچ نیروی خارجی اجازه دخالت در امور داخلی بحرین یا در امور داخلی هر یک از کشورهای عضو شورای همکاری را نخواهد داد.

اگر چه دخالت رسمی عربستان در بحرین بنا به دلایل متعددی از جمله حمایت از رژیم آل خلیفه صورت گرفت، اما این اقدام غیر قابل توجیه، واکنش شدید گروه های مخالف و انقلابی بحرین را به دنبال داشت، از جمله اینکه، جمعیت الوفاق بحرین، تاکید کرده بود هر گونه دخالت نیروهای وابسته به کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس از جمله عربستان در بحرین به مثابه اعلان جنگ واشغال این کشور است.

پیامدهای خطرناک اشغالگری عربستان در بحرین

عبدالباری عطوان تحلیلگر مطرح عرب در همان روزهایی که نظامیان سعودی، رسما بحرین را اشغال کردند، در مقاله ای درباره پیامدهای خطرناک این دخالت هشدار داده بود.

عبدالباری عطوان با تشبیه اشغال بحرین از سوی عربستان به اشغال کویت از سوی رژیم صدام در سال 1990 میلادی تاکید کرده بود اعزام هزار نظامی به بحرین از سوی عربستان، خطرناک ترین تحول سیاسی و نظامی است که منطقه خلیج فارس از زمان اشغال کویت در سال 1990 از سوی رژیم صدام شاهد بوده است.

عطوان خطرات اشغال بحرین از سوی نظامیان سعودی را اینگونه تشریح کرده بود که اولین خطر این است که چنین دخالت سعودی در یک بحران داخلی کشوری دارای حاکمیت، یک امر بی سابقه در منطقه است و خطر دوم احتمال وقوع انفجار حالت قطب بندی طایفه ای در منطقه است که ممکن است به جنگ منطقه ای تبدیل شود.

عطوان استقرار نظامیان سعودی و اماراتی در مناطق سنی نشین بحرین را نشان دهنده رویکرد طایفه ای یا مذهبی رژیم آل سعود دانست و گفت دخالت سعودی سبب تقسیم بحرین بر اساس مسائل طایفه ای شده و وحدت ملی این کشور را تهدید می کند و مانع هر گونه آشتی احتمالی شده و چه بسا بذر کینه ای را بکارد که در آینده نزدیک برچیدن آن آسان نخواهد بود.

به گفته وی، مخالفان آل خلیفه، حضور نظامیان سعودی را اشغالگری خارجی توصیف کرده و خواستار نشست فوق العاده شورای امنیت برای حمایت از مردم در برابر خطر واقعی که آنها را تهدید می کند، شده اند.

ورود نظامیان سعودی و اماراتی به بحرین در حالی صورت گرفت که تظاهرات مردم بحرین به اذعان عطوان کاملا مسالمت آمیز بوده و معترضان هرگز در رویارویی با نیروهای امنیتی تا دندان مسلح، هیچ سلاحی در اختیار نداشتند.

عطوان در این زمینه گفته بود برای ما فهم دلایلی که حکومت سعودی را وادار کرد تا نظامیانش را به بحرین اعزام کند، دشوار است. تظاهرات بحرین کاملا مسالمت آمیز بوده و معترضان هرگز دست به سلاح نبرده اند، در حالی که نیروهای امنیتی از سلاح برای مقابله با آنها و متفرق کردن تظاهرات آنها استفاده کرده که چندین کشته به جا گذاشته است.

دخالت نظامی سعودی در بحرین با وجود مسالمت آمیز بودن تظاهرات مردم این کشور سئوالاتی را مطرح می کند از جمله اینکه آیا دخالت نظامی سعودی به خاطر ترس از فروپاشی رژیم پادشاهی سنی مذهب در بحرین بوده یا به خاطر نگرانی از گسترش دایره تظاهرات اعتراض آمیز در داخل عربستان به ویژه در قطیف یا الهفوف و دیگر شهرهای شیعه نشین این کشور بوده یا به خاطر هر دو دلیل بوده است که سبب اتخاذ تصمیم ملک عبدالله برای اعزام نظامیانش به بحرین شد.

عطوان گفته بود اعزام نظامیان از سوی حکومت سعودی نشان می دهد که این رژیم هرگز اجازه سرنگونی رژیم پادشاهی در بحرین را نمی دهد.
با این حال ماجراجویی نظامی سعودی در بحرین هزینه های سنگینی برای آل سعود خواهد داشت، نکته ای که عطوان بر آن تاکید کرده بود.

عطوان تاکید کرده بود دخالت نظامی سعودی در بحرین سبب متزلزل شدن ثبات منطقه و غرق شدن آن در جنگ های داخلی طایفه ای خواهد شد.

به گفته این تحلیلگر سنی مذهب، حکومت بحرین به درخواستهای معترضان به ویژه در زمینه تغییر نخست وزیری که از چهار دهه پیش دولت را در اختیار دارد، اهمیتی نداده است.

عطوان تصریح می کند عربستان و دیگر کشورهای ثروتمند منطقه خلیج فارس مسئولیت انفجار بحران در بحرین کشور فقیری که با بحران های فزاینده ای همچون بیکاری، نبود خدمات و متزلزل بودن اقتصاد روبرو است، برعهده دارند.

عربستان در حالی که همواره با دخالت در امور داخلی خود مخالفت می کند، از سه سال پیش تا کنون، به بهانه های مختلف، از خارج کردن نظامیانش و پایان دادن به حضور نظامی در بحرین طفره می رود.

اشتراک منافع عربستان و رژیم صهیونیستی در سرکوب انقلاب مردم بحرین

ایلی افیدار از دیپلمات های سابق رژیم صهیونیستی اخیرا در حمایت از عربستان گفته بود عربستان می تواند قطر را نیز همانند بحرین تنها با اعزام 300 نظامی اشغال کند.

وی که ریاست دفتر نمایندگی رژیم صهیونیستی را در قطر در سال 1999 میلادی برعهده داشت، سناریوی اشغال قطر توسط عربستان در مقایسه با اشغال بحرین از سوی نظامیان این کشور را برای سرکوب انتفاضه مردمی مطرح کرده است.

ناظران اشاره به دخالت نظامی عربستان از سوی این تحلیلگر اسرائیلی را نشان دهنده همسویی کامل منافع اسرائیل و سعودی در بحرین قلمداد کرده اند.

این دیپلمات سابق رژیم صهیونیستی به حمایت صریح از دخالت نظامی سعودی در بحرین پرداخته و مدعی شده است که حضور نظامیان سعودی، ثبات را به بحرین برگردانده است.

کمک غربی ها به اشغالگری عربستان در بحرین

غربی ها و در راس آنها، آمریکا نه تنها هیچ اقدامی در جلوگیری از ورود نظامیان سعودی به بحرین و اشغال این کشور انجام ندادند، بلکه با سیاست های حمایتی و جانبدارانه خود در عمل با دادن چراغ سبز به ریاض در کنار اشغالگران بحرین قرار گرفتند و در این زمینه رسانه هایشان هم نقش پشتیبانی از نظامیان سعودی را ایفا کردند.ادعای اینکه آمریکا مخالف ورود نظامیان سعودی به بحرین بوده، تنها با هدف منحرف کردن افکارعمومی و جلوگیری از بدبین شدن آنها به واشنگتن مطرح شده است.

آیا دخالت نظامی در بحرین اهداف آل سعود را محقق کرده است؟

در دومین سال انقلاب و دومین سال حضور نظامیان سعودی در خاک بحرین که با هدف سرکوب جنبش مسالمت آمیز مردم این کشور صورت گرفت، عبدالرئوف الشایب سخنگوی انقلابیون چهاردهم فوریه بحرین تاکید کرده بود دخالت سعودی اهداف مورد نظر این رژیم را محقق نکرده است.

وی گفته بود دخالت سعودی را تنها می توان اشغالگری ظالمانه و تجاوزکارانه و نقض حاکمیت سرزمینی قلمداد کرد که باید از استقلال برخوردار باشد.

ورود هر نیروی خارجی به یک کشور برای سرکوب مردم آن، جنگ علیه بشریت است و این مساله درباره اشغال بحرین از سوی سعودی صدق می کند.

این فعال بحرینی ادعای مقامات سعودی مبنی بر اینکه اعزام نظامیانشان به بحرین بنا به درخواست مقامات حاکم در منامه صورت گرفته و یک اقدام قانونی است، تاکید کرده بود خاندان حاکم بر بحرین، فاقد مشروعیت است و اکثر مردم این کشور خواهان سرنگونی آنها هستند.

یکی از بهانه های عربستان از اشغال بحرین، مقابله با آنچه دخالت خارجی و حمایت از تاسیسات بحرین خوانده، بوده است که سخنگوی انقلابیون بحرین با رد این ادعاها تاکید کرده بود با گزارش البسیونی که بنا به درخواست شاه بحرین آماده شد، این بهانه و توجیه سعودی رد می شود، زیرا در این گزارش آمده بود هیچ دخالت خارجی در حوادث بحرین و به طور خاص از سوی ایران وجود نداشته و در نتیجه توجیه این اشغالگری از سوی ریاض،فاقد وجاهت است.

انقلاب مردم بحرین برخاسته از داخل و یک انقلاب کاملا ملی و مسالمت آمیز بوده و ربطی به طایفه یا مذهب یا دین ندارد، بلکه یک جنبش ضد ظالم به خاطر مظلومان قلمداد می شود.

عباس بوصفوان تحلیلگر بحرینی تاکید کرده بود دخالت سعودی و امارات در بحرین تحت پوشش سپر جزیره از اواسط مارس 2011 تا کنون زلزله ای را در سطح منطقه ای و منطقه خلیج فارس به وجود آورده و همچنان سئوالاتی درباره دلایل و پیامدهای این اقدام مطرح می شود.

به گفته وی، سقوط نظام بحرین سبب ورود نظامیان سعودی و اماراتی به منامه در چهاردهم مارس 2011 شد، زیرا اشاره واضحی به سقوط رژیم از نظر سیاسی داشته است به طوری که این رژیم حتی با وجود حضور نظامیان دو کشور خارجی قادر به مقابله با مردمی که شعارهای سرنگون باد رژیم، سرنگون باد حمد، نیست.

هر حکومتی در هر کشوری همواره به دنبال حفظ پشتوانه مردمی خود است، اما رژیم آل خلیفه برای حفظ خود به نیروهای نظامی عربستان و امارات متوسل می شود که نشان می دهد این رژیم از پشتوانه مردمی محروم است.

نکته دیگر اینکه دخالت نظامی سعودی، اصرار آل خلیفه بر گزینه پلیسی کردن فضای بحرین و دفن هر گونه راه حل سیاسی و بروز شکاف های عمیق میان ملت و حاکمان بحرین و متوسل شدن این رژیم به نیروهای بیگانه برای سرکوب مردم خود به سبب ناتوانی نیروهای امنیتی اش را نشان داده است.

دخالت سعودی تنها به بحرین محدود نشده، بلکه تا یمن، سوریه و مصر را هم در برگرفته است، رژیم آل سعود از تحرکات ملت بحرین به این دلیل می ترسد که انقلاب بحرین از لحظه شروع، تاثیرگذاری خود را بر منطقه شرق عربستان و مردم شیعه مظلوم آن نشان داده است و شراره های انقلاب بحرین، سبب خیزش مردم این مناطق برای دستیابی به حقوق مشروع خود شد و علت حقیقی دخالت نظامی سعودی در بحرین همین مساله است، زیرا آل سعود می خواهند با سرکوب ملت بحرین، شعله بیداری را در دیگر کشورهای عربی خاموش کنند، اما آنها در طول سال هایی که از دخالتشان می گذرد، در رسیدن به اهدافشان ناکام مانده اند و بر عکس دخالت نظامی آنها باعث افزایش عزم و اراده و اصرار مردم بحرین بر ادامه جنبش مسالمت آمیز خود تا رسیدن به اهداف مشروعش شده است، اصرار رژیم بر برگزاری انتخابات نمایشی و پافشاری مخالفان بر برگزاری همه پرسی تعیین سرنوشت، نشان می دهد که تمام اقدامات سرکوبگرانه آل خلیفه و دخالت نظامی سعودی و امارات در متوقف کردن قطار انقلاب مسالمت آمیز مردم بحرین شکست خورده است.

ادامه دارد...

انتهای پیام/ر