آشتی با غذای ایرانی در حاشیه جشنواره ناملموس/ معرفی غذاهای لذیذ اصفهانی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، جای جای سرزمین من از تنوع مملو است تنوعی که از پوست و رنگ و گویش گرفته تا غذاهای محلی، سرزمین کهن ایران آمیخته و کلکسیونی از میراث‌هایی است که دیگر ملت‌ها بسیاری از آنها را ندارند.

نیاکان واجداد ایران زمین با تکیه بر تاریخ و فرهنگ چندین هزارساله خود برای ما نسل‌های امروزی یادگاری‌هایی بنا کرده‌اند که هنوز در زندگی ما جاری است.

وقتی تنوع فرهنگ‌ها و خرده فرهنگ‌های حاکم بر سرزمین‌مان می‌شنویم، بد نیست از تنوع غذایی مردم این مرز و بوم نیز اشاره‌ای شود، تنوعی که در پس آن فرهنگ و آداب خاص خود را دارد که برخی از غذاها نیز در ادبیات ما داستان خود را دارد.

تنوع ذائقه ایرانی در بین جهانگردان از دیر باز مورد توجه بوده چه در سفرنامه‌ای کارلاسرنا و مارکوپولو و چه در سفرنامه‌ها و پژوهش‌های مردم‌شناسان امروز، مورد ارزیابی قرار گرفته است.

از آش تا انواع دلمه و کوفته

به اعتقاد کارشناسان کشور ایران به دلیل داشتن قومیت‌های مختلف دارای تنوع غذایی فراوانی بوده که برخی تعداد آن را بیش از 2000 نوع عنوان کرده‌اند که تقریباً 200 نوع تنوع مربوط به مناطق شمالی کشورمان است.

تنوع غذاهای سنتی ایران در انواع آش‌ها، پلوها، خورشت‌ها،آبگوشت، دلمه‌ها، شامی‌ها و کتلت‌ها، سوپ‌ها، کوکوها، کوفته‌ها و دسرهای سنتی است که هر کدام در استان دیگر متفاوت است.

در این میان آش رشته یکی از معروف ترین و شناخته ترین آش‌های ایرانی است که تقریباً در سراسر شهرهای ایران پخته می‌شود؛ این آش در مراسم‌های سنتی و مذهبی نیز تهیه شده و در سفره‌های نذری و افطاری نیز جایگاه خاصی دارد.

جالب است بدانید در کتاب‌های تاریخی به گفته تاریخ‌دانان آش شله قلمکار نیز از جمله آش‌های ایرانی و نذری است که برای نخستین بار به دستور ناصرالدین شاه در یکی از روزهای فصل بهار همراه با آداب و تشریفات ویژه‌ای پخته و میان مردم و درباریان پخش می‌شده و البته پلو نیز مهم‌ترین و اصلی‌ترین غذای سفره ایرانی‌ها در مراسم‌ها، مناسبت‌ها و مهمانی‌ها به شمار می‌آید.

کارشناسان گردشگری تنوع غذایی را یکی از مهمترین راه‌های جذب گردشگری در کنار دیگر جاذبه‌ها می‌دانند و ما از این پتانسیل قوی همانند دیگر مولفه‌ها غافل هستیم....

مراقب انگشتان خود باشید!

از قدیم دست پخت بانوان ایرانی زبان‌زد عام وخاص بوده است؛ تنوع غذایی ایران زمین همراه با دست پخت بانوانی که هر غذایی را با اندازه‌های خاص خود تهیه می‌کردند، یکی از آوازها و شاید یکی از عواملی است که بر معروف بودن تنوع غذایی ایران کمک کرده و در واقع می‌توان گفت این دو با هم رابطه دوسویه دارد.

کدبانوی ایرانی با دست پختی که از مادر خود، آشپزی را فرا گرفته تحسین  همه را بر می‌انگیخته و عطر غذای او به قول قدیمی‌ها تا هفت کوچه محل را برمی‌داشته و دل اهل محل را با خود می‌برده است، به ویژه اگر ناهار و یا شام قورمه سبزی غذای محبوب باشد؛ آن‌وقت است که آقای خانه با اقتدار بر سر سفره به جمع می‌گوید هنگام خوردن مراقب انگشت خود باشید! و این یعنی توجه و علاقه او به دست پخت بانویی که دارد.

البته اگر چه بانوان امروزی با وجود مشغله‌هایی که دارند و مانند جوامع غربی در بیرون از محل خانه کار می‌کنند، به غذاهای فست فود روی آورده‌ و دیگر درمحله‌ها ماند قبل دم ظهر وقتی از خانه‌ها در ی‌شویم دیگر بوی قورمه سبزی یا غذای خانگی محل را برنمی‌دارد، اما هنوز هم بانوی ایرانی اگر فرصتی به دست بیاورد برای خانواده خود غذاهای ایرانی را به خوبی تهیه می‌کند.

بریانی اصفهان را از دست ندهید!

اما در این باب حالا که اجلاس میراث فرهنگی معنوی و ناملموس در اصفهان برگزار می‌شود بد نیست سری بزنیم به 2 غذای معروف نصف جهانی‌ها، دو غذایی که هر مسافری که به اصفهان سر می‌کند مطمئنا یکی از برنامه‌هایشان این است که بریانی و خورشت ماست اصفهان را سرو کنند.

ابراهیم صاحب یک بریانی در اصفهان است و با همان لهجه شیرین اصفهانی در مورد این غذای سنتی می‌گوید: بریانی را که اصفهانی‌ بریون می‌خوانند، بسیار لذیذ و مقوی است؛ تا جایی که ما بریون پزها پیشنهاد می‌کنیم که هر مسافری که به اصفهان بیاید و بریون آن را نخورد یک چیز بزرگی را از دیگ داده است.

استاد ابراهیم بیان کرد:  بریانی غذای بسیار چربی بوده که آوازه‌اش در بسیاری از کشورهای جهان پیچیده است این غذا مشهورترین غذای سنتی اصفهان به شمار می‌آید.

خورشت ماست دسر اصفهانی‌ها

یک مسافر در یکی  از روزهای نوروز که تعریف دسر اصفهانی‌ها را شنیده بود و آدرس یک رستوران خوب را برای خرید این دسر اصفهانی‌ها می‌خواست، پرسید: خورشت ماست یعنی چه؟ آخر ماست هم خورشت می‌شود؟

بد نیست پاسخ این مسافر را شما نیز بخوانید؛ خورشت ماست از غذاهای بومی اصفهان است که هرچند بیشتر در میهمانی‌های مجلل و بزرگ این دیار به روی میز می‌آید اما طعم ویژه و ظاهر متفاوتش، پای این پیش غذا را سر هر سفره‌ای باز کرده است.

این خورشت در قدیم به عنوان غذای اصلی درباری مصرف می‌شده اما امروز بیشتر به عنوان پیش غذایی خوش طعم و خوش خوراک مشهور است.

این خورشت را سرد میل می کنند و لذت خوردن خورشت ماست در سرد بودن آن است. آن‌چنان که در یخچال بوده و چون طعم اصلی این غذا به سبب وجود ماست با سرد بودن دمای آن، بسیار لذیذتر می‌شود.

سرزمین ایران کهن پر از تنوع است، ما میراث‌هایی گرانبها داریم که حالا باید از آنها پاسداری شود، حفظ و مراقبت از میراث‌های نیاکان‌مان که حالا بخشی از هویت ما محسوب می‌شود وظیفه انسانی است که از آن مراقبت کند.

تنوع غذاهایی که در این مرز و بوم وجود دارد فرصت و امتیازی است برای آشتی بانوان با این غذاهای محلی، غذاهایی که تعداد آنها به 2000 عدد رسیده، تعدادی که انواع فست فودها ار در جیب خود می‌کند.

انتهای پیام/ ب