علی مطهری و پرسش هایی که باید از خود بپرسد

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، «علی مطهری و پرسش هایی که باید از خود بپرسد»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم محمد جواد اخوان است که در آن می خوانید؛

نامه سرگشاده علی مطهری، نماینده مجلس که می کوشد با اظهارات جنجالی خود را در معرض رسانه ها قرار دهد، به رئیس جمهور حاوی نکاتی است که در خور تأمل و بررسی است:

1- وی در ابتدای این نامه با اشاره به حصر سران فتنه می کوشد در مبنای حصر آنها تشکیک ایجاد کند و با عبارات «ممکن است حکم اولیه شورای عالی امنیت ملی مبنی بر حصر خانگی این دو که در شرایط اضطراری صادر شده، برای مدت موقت - مثلاً یک ماه - و تا زمان بازگشت شرایط عادی به جامعه، قابل پذیرش باشد اما ادامه آن بدون حکم قضایی قطعا وجاهت قانونی، شرعی و اخلاقی ندارد و خلاف فصل سوم قانون اساسی است. » حکم حصر دو فرد نامبرده را زماندار معرفی می کند. در حالی که این ادعایی بیش نیست و علی مطهری هیچ دلیلی برای اثبات این ادعای خود نمی آورد. جالب اینجاست که وی خود در این فراز از واژه «ممکن است» بهره می برد که به خوبی عدم قطعیت و تردید خود مدعی را نیز نشان می دهد.

2- وی در ادامه به همین بسنده نمی کند و پا را فراتر می نهد و زبان طعن به نظام اسلامی می گشاید. «اصولا این یک سنت غلط در جمهوری اسلامی بوده است که منتقدان خوش سابقه در انقلاب را که احیاناً اتهامی متوجه آنها بوده است، به جای رسیدگی به اتهامشان در حصر قرار داده ایم بدون آنکه ضرورتی داشته باشد. » بازهم مغالطه ای از سوی کسی که خود با اصول منطق بحث آشناست، صورت گرفته و بر اساس دو مصداق ناقص یک قاعده کلی انتاج شده است. مطهری در این فراز با به کار بردن واژه «اصولا» می کوشد ادعای بی مبنای خود را تعمیم دهد.

3- مطهری که پیش تر در قامت یک فلسفه خوانده، عدم پایبندی به منطق صحیح را نمایان ساخته بود، در ادامه خود را در قامت یک حقوقدان می پندارد و تلاش می کند با برداشت های سطحی از چند اصل قانون اساسی چنین ادعا کند که نه تنها ادامه حصر سران فتنه، قانونی نیست، بلکه این حصر از ابتدا نیز بدون مبنای حقوقی بوده است. او در همین راستا به اصل یکصد و شصت و هشتم استناد می کند که بر طبق آن «رسیدگی به جرایم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیئت منصفه در محاکم دادگستری صورت می گیرد.» البته مطهری به این سؤال مهم پاسخ نمی دهد که آیا اقدامات ضدامنیتی سران فتنه که به ایجاد و گسترش ناامنی در کشور انجامید چه سنخیتی با موضوعی همچون جرائم سیاسی دارد؟ یا اینکه در که کجای دنیا اقدام علیه امنیت کشور به مثابه جرم سیاسی تلقی می گردد؟

4- در ادامه این نامه جنجالی او می کوشد ردای یک معم اخلاق به تن کند و از آنچه هتک حیثیت و حرمت سران فتنه می خواند، ابراز انزجار می کند. او به این سؤال مهم پاسخ نمی دهد که اولاً اگر واقعاً سران فتنه از امریکا و انگلیس بیزار بوده اند که اتهام اتصال آنها به این قدرت ها توهین تلقی شود، چرا در همان زمان که سران نظام سلطه به حمایت های آشکار از اینها پرداختند، راه خود را از آنها جدا نکردند و ثانیاً مگر کسی می تواند گناه بزرگ فتنه گران در جسارت به ساحت حضرت اباعبدالله (ع) و حضرت امام (ره) را فراموش کند، که علی مطهری به دنبال تشکیک در آن است؟

5- مطهری که خود حکم شورای عالی امنیت ملی را نمی پذیرد و با استناد به اصول قانون اساسی، آن را فاقد وجاهت می انگارد، آنگاه خود را دادستان پنداشته و به صدور قرار روی می آورد. در همین راستا وی رئیس جمهور سابق و نهادهای حکومتی را متهم فتنه معرفی می کند. او حتی پا را فراتر نهاده و در قامت یک قاضی حکم صادر می کند و از منشأ فتنه سخن به میان می آورد. آیا نباید پرسید مطهری چگونه چنین صلاحیتی را در خود یافته که در چنین جایگاهی قرار گیرد؟

6- نامه مذکر مشحون از ادعاهای بی اساس و گاه مضحکی است که معلوم نیست نویسنده محترم بر چه مبنایی آنها را ارائه کرده است. نویسنده در عبارتی شگفت آور و البته بی اساس ادعا می کند «فتنه 88 در ایران حکم هولوکاست در اروپا و امریکا را پیدا کرده است که فقط یک سخن باید گفته شود و کسی حق تحلیل متفاوت و تحقیق درباره ریشه ها و عوامل گوناگون آن را ندارد. » آیا نویسنده محترم از خود نمی پرسد اگر در جمهوری اسلامی حق انتقاد وجود ندارد یا موضوعی همچون فتنه 88، مشابه هولوکاست در غرب است، چگونه شخصی همچون علی مطهری این اجازه را یافته که در طول پنج سال گذشته رسماً تحلیلی کاملاً متفاوت و البته وارونه از فتنه 88 ارائه کند که البته بر مبنای این تحلیل مسئولان قانونی کشور، مسبب فتنه شمرده می شوند و در خلال این سال ها او آزادانه به کار خود ادامه داده است؟ آیا خواننده بی طرف و منصف حق ندارد از نویسنده بپرسد اگر واقعاً در نظام جمهوری اسلامی آزادی انتقاد و به اصطلاح دگراندیشی نیست، چگونه شما مجال همین اقدام را یافته اید. آیا این چیزی جر مغالطه ای آشکار دیگر در ادعای نویسنده نیست؟ آیا نباید به خاطر همین ادعای بی اساس در کلیت این ادعاها تردید کرد؟

همانگونه که از سابقه مطهری پیداست اظهارات جنجالی وی، فاقد هرگونه ارزش تعمق و پاسخگویی اساسی است، اما تجربه نشان داده این اظهارات خوراک رسانه ای ضدانقلاب را تا چند روز تأمین می کند. آیا نباید از مطهری پرسید که در حال ریختن آب به آسیاب چه کسی است؟

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها