معنی آیه "و اما نعمت پروردگارت را بازگو کن" در کلام امام صادق(ع)
خبرگزاری تسنیم: معناى آیه "و أمّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فحَدِّثْ" این است که آنچه را خداوند به تو عطا فرموده و برترى که به تو بخشیده و آنچه را که به تو روزى کرده و احسانى که به تو نموده و هدایتى را که ارزانیت داشته بازگو کن.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،مجمع البیان: معناى آن «و اما نعمت پروردگارت را بازگو کن» این است که نعمت خدا را یاد کن و آن را آشکار ساز و براى مردم بازگو نما. در حدیث آمده است: کسى که از مردم تشکّر نکند از خدا تشکّر نکرده است.
و کسى که از کم تشکّر نکند از زیاد هم تشکّر نمى کند و بازگو کردن نعمت خدا خود تشکّر است و بازگو نکردن آن ناسپاسى است··· حضرت صادق علیه‌السلام فرمود : معناى آیه این است که آنچه را خداوند به تو عطا فرموده و برترى‌اى که به تو بخشیده و آنچه را که به تو روزى کرده و احسانى که به تو نموده و هدایتى را که ارزانیت داشته است براى مردم بازگو کن.
متن حدیث:
مجمع البیان : مَعناهُ اذکُرْ نِعمَةَ اللّه ِ و أظهِرْها و حَدِّثْ بها ، و فی الحدیثِ : «مَن لَم یَشکُرِ النّاسَ لَم یَشکُرِ اللّه َ ، و مَن لَم یَشکُرِ القَلیلَ لَم یَشکُرِ الکَثیرَ ، و التَّحَدُّثُ بنِعمَةِ اللّه ِ شُکرٌ و تَرکُهُ کُفرٌ» ··· قالَ الصّادقُ علیه السلام : مَعناهُ فحَدِّثْ بما أعطاکَ اللّه ُ و فَضَّلَکَ و رَزَقَکَ و أحسَنَ إلَیکَ و هَداکَ.
«مجمع البیان، جلد 10، صفحه 768»
انتهای پیام/
