۲ سوی مقاومت۵۰ روزه ملت مظلوم غزه

به گزارش خبرگزاری تسنیم، وعده الهی چه زود محقق شد: «و لینصرن الله من ینصره ان الله لقوی عزیز». در غروب پنجاهمین روز نبرد تاریخی غزه، سرانجام رژیم سفاک و کودک کش صهیونیستی ناچار شد دست های خون آلود شیطانی اش را در برابر عظمت و هیبت مقاومت مردم غزه و مبارزان فلسطین بالا ببرد و به آنچه که طی روزهای گذشته از آن فرار می کرد، تن داد و بدون قید و شرط در برابر خواسته های مقاومت تسلیم شد. این رویداد بزرگ یعنی شکست رژیم صهیونیستی از مردمانی محاصره شده و منع شده از هرگونه امکانات ضروری آن هم به مدت هشت سال و تعداد معدودی مبارز با سلاح های ابتدایی، بدون در نظر گرفتن هر گونه حاشیه، نقطه عطف بزرگی در تاریخ تحولات رژیم صهیونیستی با فلسطین و بسیار تأثیرگذار در آینده این تحولات است که شبکه ده تلویزیون رژیم صهیونیستی از آن، چنین یاد می کند: «دوران پیروزی های ارتش اسرائیل به سر آمده است.»

این رویداد عظیم که در سرزمین کوچکی واقع شد، برای خبرگان و نخبگان عرصه های نظامی، سیاسی، اجتماعی و... این پرسش کوبنده را طرح می کند: چرا رژیم صهیونیستی با دارابودن پیشرفته ترین سلاح های روز دنیا و برخوردار از پشتیبانی قدرتمندترین کشورها و دست زدن به فجیع ترین جنایات در نهایت به جای پیروزی، شکست سنگین و خفت بار نصیبش شد؟!
به نظر می رسد پاسخ تشریحی به این پرسش در هر عرصه ای هرچه باشد، در نهایت به این آموزه دینی ختم می شود که: هر ملتی با گردن نهادن به احکام الهی در برابر ظالمان و جباران ایستادگی و پایداری کند و استوار بماند تا مرحله ای که شایسته نصرت الهی شود، به یکباره نصرت الهی نازل می شود.
و اینک پس از پنجاه روز نبرد نابرابر، در یک سوی میدان، صهیونیست های جانی طعم تلخ شکست حقیرانه و ذلیلانه را در کام دارند و در سوی دیگر، ملتی با هزاران زخم بر پیکر و با قامتی استوار، شهد شیرین پیروزی الهی را می چشند؛ شهدی که با ادامه مقاومت تا فتح قدس، می تواند چون جویباری زلال جاری بماند.
آنچه در این راستا باید مورد توجه جامعه تبلیغی و رسانه ای بویژه سنگربانان و تریبون داران جمعه و جماعات قرار بگیرد، اولاً برجسته سازی پیروزی مقاومت با برشمردن دستاوردهای نظامی، سیاسی، اقتصادی و بین المللی و تبیین روشن بحران در کابینه صهیونیست ها و نقش ملت ها در حمایت از مقاومت به ویژه ملت های آمریکای لاتین.
ثانیاً ، حفظ فضای رسانه ای درباره جنایات صهیونیست ها و حقوق فلسطینی ها همچنان ضروری می باشد.

اهداف رژیم صهیونیستی از جنگ غزه
«غیرنظامی کردن غزه» یا به عبارتی به زانو درآوردن مقاومت فلسطینی و خلع سلاح آن (برجای گذاشتن تلفات انسانی، تخریب تونل ها، از بین بردن ذخایر موشکی و سکوهای پرتاب موشک حماس و جهاد اسلامی، جلوگیری از ورود موشک یا ساخت آن در غزه)
جدا کردن تشکیلات خودگردان از هرگونه ائتلاف یا توافق با حماس و مقاومت، جهت تضمین آینده مذاکرات سازش (نتانیاهو علنا از محمود عباس خواسته از توافق و ائتلاف با حماس خارج شود.)
فشار برای نهایی ساختن مسیر سازش عربی - اسرائیلی، به رسمیت شناخته شدن اسرائیل از سوی همه اعراب و معرفی دولت یهود (نتانیاهو طی ماه های اخیر صراحتاً اعلام نموده که برای تصویب قانون معرفی دولت اسرائیل به عنوان یک دولت یهودی تلاش خواهد کرد.)
توضیح: اگرچه در اعلامیه استقلال اسرائیل (1948) این رژیم به عنوان «دولت یهود» معرفی شده، اما در قانون رسمی اسرائیل، اطلاق «دولت یهود» تاکنون در مورد ماهیت این کشور وجود نداشته است.
نتایج عملی جنگ غزه برای رژیم صهیونیستی (نشانه های پیروزی مقاومت)
تلفات بالای نظامیان صهیونیستی (به گزارش پایگاه «پانورما الشرق الاوسط»، براساس گزارش های فاش شده در نشست کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی، 497 سرباز و 113 افسر اسرائیلی کشته و 1259 نفر از آن ها زخمی و 166 نفر نیز به خاطر ترس از جنگ خودکشی کردند.)
اثبات آسیب پذیر بودن سیستم گنبد آهنین و ازجمله اصابت موشک در محدوده امنیتی فرودگاه بن گوریون، نیروگاه هسته ای دیمونا و فرودگاه های نظامی.
نفوذ نیروهای مقاومت به داخل اراضی اشغالی و حمله به پایگاه های نظامی اسرائیل.
ناتوانی در متوقف ساختن پرتاب موشک از غزه علی رغم مورد هدف قرار دادن همه نقاطی که تصور می شد برای پرتاب موشک مورد استفاده قرار می گیرد.
افزایش رعب و وحشت شهرک نشینان صهیونیست و کاهش امنیت روانی و اعتماد آنان نسبت به توانمندی رژیم در تأمین امنیت شهرک نشینان (و تأثیر آن بر افزایش مهاجرت معکوس).
خسارت های اقتصادی مستقیم و غیرمستقیم که علاوه بر هزینه های جنگ، شامل ضربه به حجم تولید داخلی، سرمایه گذاری خارجی، گردشگری، بانکداری و هم چنین کاهش مصرف کالاهای اسرائیلی در خارج نیز می شود.
به وجود آمدن موجی از همدلی با مردم بی گناه غزه و انزجار از جنایات ضد بشری صهیونیستها در سطح جهان و به ویژه در اروپا و آمریکا. تظاهرات مردم آمریکا علیه سی.ان.ان و فاکس نیوز و مردم انگلیس علیه بی.بی.سی به دلیل پوشش مغرضانه اخبار غزه، امری قابل توجه است. (تأکید بر بی اعتمادی جهانی به رسانه های مطرح غربی به خاطر سیاست دوگانه آن ها). حضور گسترده یهودیان در تظاهرات ضدصهیونیستی نیز نشانگر عدم ارتباط جنایات این رژیم با دین یهود می باشد.
سیاست شرم آور شورای امنیت و قدرتهای جهانی در برخورد دوگانه درخصوص اتهام بستن جنجالی استفاده از سلاح شیمیایی در خان العسل و غوطه شرقیه به نظام سوریه قبل از هرگونه بررسی و اثبات (که بعداً در گزارش «سیمور هرش» معلوم شد از سوی تروریست های مسلح و با نظارت کشورهای منطقه صورت گرفته) و یا اتهام استفاده از بمب های حاوی کلر از سوی نیروهای ارتش سوریه در یک سو، با استفاده آشکار رژیم اشغالگر قدس از بمب های فسفری و هدف قرار دادن منازل مسکونی، مدارس، بیمارستان ها، مساجد و حتی اماکن سازمان ملل در سوی دیگر، ازجمله تناقضات آشکاری بود که برای جهانیان روشن شد.
دبیر کل سازمان ملل، وزیر خارجه انگلیس، مقامات فرانسه و... از تشدید یهودستیزی در اروپا و جهان ابراز نگرانی کرده اند. هدف از طرح این سیاست خبری در این مرحله خاص، توجیه حملات اسرائیل به غزه و پاسخگویی به افکار عمومی نسبت به نتایج فوق الذکر و جلوگیری از افزایش مهاجرت معکوس شهرک نشینان اراضی اشغالی ارزیابی می گردد.
نشست تهران درباره غزه با محوریت نقش ایران در تقویت مقاومت، جایگاه جهانی ایران در حل مسائل منطقه ای و حضور بیش از 40 کشور در این نشست به منزله اعتماد جهانی به ایران می باشد.
طرح ها و توطئه های برخی کشورهای غربی و عربی برای خلع سلاح مقاومت شکست خورده است و شرایط عراق و فلسطین، به عنوان یک درس برای مردم و مسؤولین لبنانی باید مورد توجه قرار گیرد و سلاح مقاومت به عنوان تنها عامل بازدارنده از تجاوز رژیم صهیونیستی و گروه های تروریستی به لبنان می باشد. (وزیر امور خارجه لبنان در مصاحبه با العربیه تأکید کرده است که به این علت از جنبش مقاومت لبنان حمایت می کنیم تا به وضعی که اکنون فلسطینی ها در غزه دچار آن هستند مبتلا نشویم.)
کمک های مالی و نظامی آمریکا و انگلیس به صهیونیست ها به معنای مشارکت در قتل عام مردم و مستوجب مجازات است.
ضرورت دارد کشورهای اسلامی امکانات حیاتی و سلاح در اختیار مردم مظلوم غزه قرار دهند. در حالی که حمایت همه جانبه تسلیحاتی از رژیم صهیونیستی انجام می شود، عبور کشتی های حامل سلاح از کانال سوئز برای اسرائیل، زمینه ساز کشتار بیشتر فلسطینیان در میان سکوت کشورهای عربی و اسلامی بوده است.
برخی اظهارات وقیحانه صهیونیست ها در تجویز قتل عام فلسطینیان قابل بهره برداری است. از جمله فتوای خاخام اسرائیلی که اعلام کرده هیچ منعی برای کشتار غیرنظامیان فلسطینی وجود ندارد و عملیات کشتار باید ادامه یابد و یا انتشار مقاله ای تحت عنوان «قتل عام مجاز است» در نشریه تایمز آو اسرائیل و...
هم چنین برخی اظهارات مقامات مسؤول بین المللی علیه اقدامات ضدبشری صهیونیست ها قابل بهره برداری است، از جمله گفته سخنگوی کمیته بین المللی صلیب سرخ در بیت المقدس، «قوانین جنگی ایجاب می کند غیرنظامیان زیرساخت های غیرنظامی، بیمارستان ها و مدارس هدف قرار نگیرند اما رژیم صهیونیستی همه این کارها را انجام می دهد.»
با توجه به این که توجیه مقامات و رسانه های آمریکایی در حمایت از جنایات صهیونیستی در غزه، حق دفاع اسرائیل در برابر پرتاب موشکها و هم چنین ادعای استفاده حماس از اماکن عمومی (سپرانسانی) برای پرتاب موشک است، در این باره تبیین آغاز جنگ از سوی رژیم اسرائیل به بهانه ربوده شدن سه شهرک نشین، کشتار وحشیانه غیرنظامیان فلسطینی به ویژه کودکان و زنان و بی توجهی به کلیه قواعد بین المللی، ناگزیر بودن مقاومت از دفاع در برابر تجاوز، پذیرش غیرمنطقی و بی نیاز از اثبات ادعاهای کذب صهیونیست ها از سوی محافل بین المللی (و مقایسه آن با سکوت و عدم پذیرش شواهد نظام سوریه در مورد اقدامات نظامی تروریستها در سوریه علیه نظامیان و غیرنظامیان) و... قابل طرح و استدلال می باشد.

انتهای پیام/