آیا نخست وزیر هند از رهبر فرقه‌ای به رهبری ملی ارتقا می‌یابد؟
خبرگزاری تسنیم: برخی از کارشناسان می‌گویند که «نارندرا مودی» نخست وزیر هند با توجه به سیاست‌های دولتش ثابت کرده که همه قابلیت‌ها را برای رهبری یک فرقه بزرگ دارد اما نمی‌تواند رهبر خوبی برای جمعیت بسیار هند و شرایط لحظه‌ای این کشور باشد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از سایت پاکستانی «اکسپرس تریبون»، به باور برخی از کارشناسان، «نارندرا مودی» نخست وزیر هند با توجه به سیاست‌های دولتش ثابت کرده که همه قابلیت‌ها را برای رهبری یک فرقه بزرگ دارد اما نمی‌تواند رهبر خوبی برای جمعیت بسیار هند و شرایط لحظه‌ای این کشور باشد.
از ابتدای به قدرت رسیدن مودی در هند، سوالات زیر در اذهان مقامات پاکستانی مطرح شده است: آیا نارندرا مودی، نخست وزیر هند، حاضر به مذاکره می‌شود؟ آیا کسب حجم زیادی از آرا انتخابات باعث می‌شود که وی بتواند از یک رهبر فرقه‌ای «هندو» به یک رهبر ملی تبدیل شود؟
اما حقیقت این است که بیان هرگز مثل واقعیت نیست. حرف با عمل بسیار تفاوت دارد. سخنرانی نمی‌تواند جای چشم انداز را بگیرد. مودی ثابت کرده که همه قابلیت‌ها را برای رهبری یک فرقه بزرگ را دارد اما نمی‌تواند رهبر خوبی برای جمعیت بسیار و شرایط لحظه‌ای هند باشد.
لغو دیدار وزیران امور خارجه کشورهای هند و پاکستان نشان دهنده عدم آینده نگری نخست وزیر هند در خصوص آینده روابط 2 کشور است.
این در حالی است که دیدار و گفت‌وگوهای پاکستان با رهبران جدایی طلب کشمیر در این 10 سال اخیر مسئله پنهان یا جدیدی نیست. اگر مقامات دهلی به «مسئله کشمیر» به عنوان مشکل اصلی در روابط هند و پاکستان نگاه کنند، در آن زمان دولت هند می‌تواند روابط دوستانه‌ای با رهبران جدایی طلب کشمیر برقرار کند، همانطور که در گذشته چندین بار مقامات این کشور با رهبران جدایی طلب برای یافتن راه حلی برای آشفتگی‌های کشمیر دیدار و گفتگو کردند.
گفته می‌شود، رهبران «هریت» کشمیر از جریان‌های اصلی در این منطقه محسوب نمی‌شوند علاوه براین، به دلیل ایدئولوژی‌ها و مجاورت این گروه با گروه‌های بنیادگرا مثل «جماعت اسلامی»، این رهبران نتوانستند تاکنون اعتماد و حمایت دولت هند را جلب کنند.
با وجود این که گفته می‌شود، گروه‌های جدایی طلب مهم‌ترین مشکل منطقه «کشمیر» به شمار می‌رود، اما مسئله اصلی این گروه‌ها نیستند بلکه مشکل عناصر فرقه‌ای به خصوص حزب «بهاراتیا جاناتا» حزب حاکم در هند، و تفکرات حاکم در این احزاب است.
این احزاب به درگیری‌های منطقه «کشمیر» به دید جنگ‌های مذهبی میان مسلمانان و هندوها نگاه می‌کنند.
به همین دلیل است، زمانی که رهبران مسلمان جدایی طلب کشمیر با «کمیسیون عالی پاکستان» در دهلی ملاقات می‌کنند، این احزاب واکنش بسیار تندی از خودشان نشان می‌دهند.
مناطقی در کشمیر که مورد توجه پاکستان است همیشه مورد حمله حزب «بهاراتیا جاناتا» قرار داشته که براساس پروژه هندوها، روابط پاکستان و رهبران گروه‌های جدایی طلب نباید شکل بگیرد.
به نظر می‌رسد که دستور دولت مودی مبنی بر لغو گفت‌وگوهای وزرای امور خارجه هند و پاکستان حاوی پیام مهمی برای پاکستان بود که نشان داد، این حرکت دولت هند در واقع یک حرکت سیاسی داخلی بوده که این تصمیم در خطاب به هندوها در جامو و کشمیر صادر شده است.
قرار است طی چندین ماه‌های آینده، انتخابات در منطقه جامو و کشمیر برگزار شود و اقدام دولت هند از لغو دیدار وزرای 2 کشور نیز کسب آرای بیشتر در انتخابات این مناطق بوده است.
اگرچه دولت مودی سعی می‌کند افکار عمومی را به سمت منافع ملی دراز مدت سوق دهد اما اقدام دولت هند مبنی بر لغو گفت‌وگوها با پاکستان باعث ایجاد دید منفی برخی از توده‌های مردم هند نسب به دولت این کشور شود.
اگرچه مودی جهش برای ساختن آینده‌ای بهتر برای هند را آغاز کرده اما وی هنوز براساس اصول و ایدئولوژی‌های فرقه «هندوها» تصمیم‌گیری می‌کند.
دولت مودی از رهبران و کادرهایی تشکیل شده که معیار اصلی انتخاب آن‌ها نژاد است و با مسلمانان رفتارهای نامناسبی داشته‌اند؛ بنابراین از این دولت نباید انتظار داشت که با دولت پاکستان رابطه خوبی برقرار کند.
از سوی دیگر، دولت چین نیز به منظور برقراری آتش بس میان 2 کشور، برای مردم استان «آروناچال پرادش» در هند ویزایی صادر می‌کند که این امکان را فراهم می‌آورد تا مردم این استان برای مدتی در چین اقامت داشته باشند.
زمانی که پاکستان آتش بس امضا شده میان هند و پاکستان را نقض کرد، چین نیز نظیر این کار را برای مردم پاکستان انجام داده بود.
حال سوال اینجاست که دهلینو می‌تواند مذاکرات با پاکستان در حالت تعلیق نگه دارد؟
به نظر می‌رسد، با این اقدامات و سیاست‌های هند، صلح به دست آمده پس از دعوت مودی از نواز شریف برای شرکت در مراسم تحلیف نخست وزیری این کشور را از بین برده و شخصیت سیاسی وی نیز از نظر تندروها و دوستان کشور هند زیر سوال رفته است.
به نظر می‌رسد، دولت هند برای برقراری ارتباط با گروه‌های تندرو در پاکستان و منطقه کشمیر باید دید سیاسی خود را تغییر دهد.
اقدامات اخیر مودی نشان دهنده دید محدود بین‌المللی دولت وی می‌باشد که علاوه بر تاثیرگذاری بر روابط بین‌المللی این کشور، منافع سیاسی دولت هند در پاکستان را نیز به خطر انداخته است.
از سوی دیگر، سیاست‌ها و نگاه کوتاه مدت دولت هند در خصوص روابط با پاکستان که از طریق رسانه‌های این کشور هم روز به روز تبلیغ و گسترش پیدا می‌کند به نسل جدید هند منتقل می‌شود که آینده روابط هند و پاکستان را روز به روز تاریک‌تر می‌کند.
به طور خلاصه می‌توان گفت، مودی «زندانی» افکار و ایدئولوژی‌های خودش است و نمی‌تواند کاری را انجام دهد که با منافع فرقه «هندو» مغایرت داشته باشد. سازمان «رشتریه سویم سیوک سنگ» نیز از جمله سازمان‌های افراطی «هندو» است که از ایدئولوژی‌های حزب «بهاراتیا جاناتا» پیروی می‌کند.
مسئله دیگری که روابط هند و پاکستان را به چالش کشیده است، رهبری هند به دست کسی افتاده است که خودش را پادشاه این کشور می‌داند و در تلاش است تمام قدرت‌ها، افکار و احزاب این کشور را تحت سیطره خود در بیاورد.
سیاست‌های اتخاذ شده توسط مودی، مردم هند را یاد «محمد بن تغلق» پادشاه قرون وسطایی، این کشور می‌اندازد.
«محمد بن تغلق» به بخاطر تلاش برای انتقال پایتخت هند از «دهلی» به «جلال آباد» معروف است اما در این فرآیند انتقال از تصمیم خودش منصرف شد.
مودی نیز سیاست‌های «محمد بن تغلق» را در پیش گرفته اما عواقب بلند مدت این سیاست‌ها برای هند را در نظر نگرفته است.
انتهای پیام/پ
