السفیر: اردوغان با انتخاب اوغلو، گل را از عرصه سیاسی حذف کرد/سیاست قبلی ترکیه ادامه می یابد

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، محمد نورالدین مقاله نویس و تحلیلگر مسائل ترکیه در مقاله ای در روزنامه السفیر لبنان در خصوص تحولات جاری در ترکیه نوشت: تصمیم نهایی گرفته شد، از این رو به فرمان رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری جدید ترکیه، عبدالله گل رئیس جمهوری سابق این کشور به صورت کامل از معادله سیاسی قدرت در دولت و حزب عدالت و توسعه ترکیه برای مدت حداقل یک سال آینده پایان داده شد.

این دوره یک ساله برای ترکیه دوره کوتاهی به شمار نمی آید و کسی که برای یک سال از عضویت و ریاست حزبی در ترکیه کنار زده شود، بسیار سخت بتواند بار دیگر خود را به حزب بازگرداند، چرا که آغاز فعالیت مجدد به دلیل پویایی و تحولاتی که به صورت سریع در عرصه سیاست ترکیه روی می دهد، مساله ساده ای تلقی نمی شود، همین دوره یک سال اگر چه کوتاه به نظر می رسد، اما همین زمان کوتاه هم برای پایان دادن به صفحه حضور مبارزان قدیمی در ترکیه بسیار کافی است.

از این رو و براساس اجرای اصل نماندن هیچ فرد حزبی در حزب عدالت و توسعه در جایگاه قبلی برای مدت بیش از سه دوره پشت سرهم، باید اکنون بگوییم که تنها مبارزی که از میان مبارزان قدیمی توانسته این قاعده را زیر پا بگذارد، شخص رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری منتخب ترکیه است.

رجب طیب اردوغان در سخنرانی خود در برابر حزب عدالت و توسعه خلیفه خود را انتخاب و تعیین کرد، او حتی منتظر کنفرانس عمومی سالانه حزب هم نشد، از این رو نخواست به صورت دمکراتیک نام رئیس جدید حزب و دولت جدید برگزیده شود از این رو خود اقدام به تعیین این نام گرفت.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری منتخب ترکیه با این بیان خود در واقع به شیوه سلطان نشین عثمانی سابق عمل کرد و فرمان تعیین و انتصاب احمد داود اوغلو وزیر خارجه ترکیه به سمت ریاست حزب عدالت و توسعه و انتصاب وی به عنوان نخست وزیر را سریعاً اعلام کرد.

البته اعلام این نام خیلی هم غیر منتظره نبوده است تا همین دو هفته قبل نام چندین شخصیت در این باره مطرح بود و کفه ترازو در قبال این اسامی تا حدودی متعادل بوده است که نام محمد علی شاهین و بولنت ارینچ و علی باباجان و بینالی یلدیریم و دیگران در بین این اسامی به چشم می‌خورد.

اما در این بین نشریه ترک زبان ینی شفق در آن روزها با عنوان و تیتری برجسته خودنمایی کرد و در آن تیتر نوشته بود، 61 درصد از ترک های ترکیه و نه تنها اعضای حزب عدالت و توسعه همگی حامی داود اوغلو هستند، تا وی ریاست حزب عدالت و توسعه یعنی حزب حاکم ترکیه را به دست بگیرد، و نخست وزیری ترکیه نیز از آن وی باشد، در همین تیتر البته آمده است دومین کسی که برای این دو سمت معرفی شده تنها 15 درصد از حمایت عمومی را به خود اختصاص داده است.

اما تنها بعد از گذشت یک روز و شاید هم دو روز بعد بود که در یکی از مناطق شرقی ترکیه داود اوغلو برای مردم سخنرانی کرد و مردم هم وی را به عنوان نخست وزیر جدید ترکیه مخاطب خود قرار دادند.

از این رو می توان گفت اسم رمز برای تعیین اوغلو از سوی اردوغان در آن زمان مطرح شد، اما ناگفته نمایند در یکی از سخنرانی ها بود که عبدالله گل از تصمیم خود برای بازگشت به حزب حاکم بعد از پایان دوره ریاست جمهوری خود خبر داده بود، همین مساله موجب نگرانی رجب طیب اردوغان شد از این رو وی موعد برگزاری نشست عمومی حزب حاکم را یک روز پیش از پایان دوره ریاست جمهوری عبدالله گل تعیین کرد تا وی قادر به نامزدی ریاست مجدد حزب نشود، از این رو راه را بر روی گل برای نامزدی بست و با این اقدام اردوغان نخواست تا عبدالله گل ریاست حزب حاکم و نخست وزیری ترکیه را به دست آورد.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری منتخب ترکیه شعار " ترکیه جدید " را برگزید، بعد از آن نیز خواستار نو شدن ریاست حزب عدالت و توسعه در ترکیه شد، اما این دعوت اردوغان در واقع فریبی برای حذف برخی از مبارزان قدیمی بیش نبود، از این رو با این اقدام اردوغان تمام رقبایی را که می توانستند در قبال نفوذ جریان وی بایستند را کنار زد و صفحه تازه ای را از معادله جدید سیاسی در ترکیه پدید آورد.

تعیین و انتصاب داود اوغلو به عنوان رئیس جدید حزب حاکم ترکیه و نخست وزیری این کشور در واقع به مثابه اصلاح در قالب شکل دولت جدید ترکیه به شمار نمی آید، حتی به مثابه تغییر در مرحله آتی دولت ترکیه هم به شمار نمی آید، بلکه برعکس باید گفت تعیین چنین خلیفه ای برای اردوغان به مثابه تصمیم رئیس جمهوری منتخب این کشور برای ادامه راه و مسیر اردوغانیسم در عرصه سیاست داخلی و حتی در عرصه سیاست خارجی ترکیه است، چرا که باید گفت دوگانه اردوغان و داود اوغلو در واقع خود این دو نفر مسئول اداره سیاست خارجی ترکیه بودند و سیاست خارجی ترکیه بر دو بال این دو سیاستمدار اداره می شده است و ترکیه را از کشوری که با تمام کشورهای جهان رابطه ای خوب داشت و همواره دیگر کشورها آن را به عنوان یک الگو تلقی می کردند به کشوری تبدیل کرد که با هیچ کشوری دیگر روابط خوبی ندارد و جهان عرب را به صورت کامل از دست داده است و روابطش با بسیاری از کشورهای اروپایی هم تیره گشته و آمریکا را هم ترکیه از دست داده است.

تعیین داود اوغلو در واقع به این معنی است که ترکیه با مسئولیت های جدیدی که بین اردوغان و داود اوغلو تقسیم شده سعی دارد همان راه قدیمی خود یعنی ادامه مسیر پرپیچ و خم گذر در بین باتلاق های سابق را ادامه دهد، اما این به مثابه گامی در جهت شکستن محدودیت های سابق و تخطی از مسیر عثمانی در نظر گرفته شده برای ترکیه تلقی می شود، این همان ادامه مسیر سابق است این مسیر باعث خواهد شد باز هم کشورهای دیگر از ترکیه بیشتر فاصله بگیرند، و با ترکیه جدید خیلی با با ترکیه قبل از تجدد ظاهری متفاوت نباشد.

تعیین داود اوغلو برخلاف آن چه گفته شده و ادعا شده به مثابه آغازی برای مرحله جدیدی از تاریخ ترکیه نوین تلقی نمی شود، چرا که جایگاه ها و چهره ها تنها تغییر کرده اما سیاست ها همان سیاست قبلی است.

آغاز خلافت داود اوغلو در واقع پیروزی قطعی سیاست تک روی و انتقام جویی اردوغانیسم است،‌ چرا که اوغلو در واقع مجری بی چون و چرای فرمان های اردوغان است و تمام خواسته ها و تمایلات وی را بدون بحث اجرا می کند، از این رو باید گفت اردوغان هم به همین دلیل اوغلو را برگزیده است تا گامی اضافی در جهت تغییر سیاست های نظام ترکیه براساس خواست اردوغان برداشته شود تا ریاست وی بر این کشور به صورت کلی تری دنبال شود.

اردوغان به درستی می داند که این انتخاب وی یعنی انتصاب اوغلو در سمت ریاست حزب حاکم ترکیه " عدالت و توسعه " و نخست وزیری این کشور با حمایت حزب حاکم همراه نبوده و نخواهد بود، چرا که براساس نظرسنجی های به عمل آمده در درون کادر حزب حاکم ترکیه بیشتر اعضای این حزب معتقد هستند شکست سیاست خارجی ترکیه و پیامدهای زیانبار این سیاست برای کشور به دلیل ضعف عملکرد داود اوغلو است، از این رو آنها انتظار داشتند اردوغان وی را تنبیه کند نه این که با واگذاری سمت بالاتری وی را به دلیل این عملکرد ضعیفش تشویق کند!.

از این رو باید گفت سخنرانی اردوغان برای منصوب کرد اوغلو به عنوان خلیفه خود بیشتر به جلسه دفاع از متهمی از سوی اردوغان شبیه است که وی می خواسته بیشتر از دوره و نوع سیاست خارجی کشورش دفاع کرده باشد تا این که بخواهد خلیفه ای را برای آینده کشور تعیین کرده باشد.

در این بین سخنان داود اوغلو که به مثابه سخنان تشکر وی از اعتماد اردوغان نسبت به وی برای این سمت تلقی می شود، و در آن به صراحت اوغلو اعلام کرد که می خواهد ادامه دهنده سیاست های اردوغان باشد در واقع تنها برای یک سال اعتبار دارد چرا که در سال آینده یعنی در پایان بهار آتی که انتخابات پارلمانی برگزار خواهد شد، اگر چه وی اکنون به سمت ریاست حزب و نخست وزیری ترکیه منصوب شده است اما پیامدها و بازتاب های این دوره یک ساله نه تنها حزب حاکم و دولت را که داود اوغلو شخصاً سکان آن را در دست دارد، تحت تاثیر قرار خواهد داد بلکه تا آن زمان حتی رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری منتخب ترکیه هم از آن متاثر خواهد شد.

انتهای پیام/ر