خنده‌های تعاملی «خندوانه»
خبرگزاری تسنیم:برای یک مرد، دیدن هیچ صحنه‌ای لذت بخش‌تر از خندیدن اعضای خانواده‌اش، هنگام بدرقه او برای رفتن به سرکار نیست. خنده‌هایی که ناشی از یک برنامه تلویزیونی است که به مخاطبان خود انرژی تزریق می‌کند. انرژی شاد بودن و خندیدن.
خبرگزاری تسنیم: وحید محرابیان
برای یک مرد، دیدن هیچ صحنه‌ای لذت بخش‌تر از خندیدن اعضای خانواده‌اش هنگام بدرقه او برای رفتن به سرکار نیست. خنده‌هایی که ناشی از یک برنامه تلویزیونی است که به مخاطبان خود انرژی تزریق می‌کند. انرژی شاد بودن و خندیدن. انرژی‌ای از جنس «خندوانه».
با تاسیس شبکه «نسیم» بالاخره زمینه‌ای برای رقابت سالم بر سر خنداندن مردم کشور بین طنزپردازان آغاز شد. رقابتی که جای آن سال‌ها خالی بود. یک جای خالی که خلاقیت تولیدات طنزپردازان مشهور کشور را از بین برده و طنز را بازیچه‌ای کرده بود برای بازتولید سریال‌های تکراری که سعی می‌کردند با رقصیدن، تقلید صدا و استفاده از الفاظ خلاف ادب برای لحظاتی «نیش» مخاطب را باز کنند.
«خندوانه» نام یکی از برنامه‌های تلویزیونی شبکه «نسیم» است که در ساعت 23 پخش و در ساعت 7 بازپخش می‌شود. این روزها دیگر «خندوانه» رامبد جوان مخاطبان خود را پیدا کرده است و در حال رشد است. برنامه‌ای که با دیگر آثار طنزپردازان ایرانی متفاوت است و دارای خلاقیتی است که برای مخاطبان ایرانی تازگی دارد.
جست و خیزهای پر انرژی رامبد جوان، خنده‌های گاهی الکی اما از ته دل تماشاگران داخل استودیو، گفت‌وگو با مهمان‌های شوخ و شیرین، آواز خواندن دست جمعی و «استند آپ کمدی» کمدین‌های برجسته کشور، همگی ترکیبی جذاب و شاد به «خندوانه» داده است.
هرچند اولین نمونه از شوهای تلویزیونی خنده‌دار شبکه نسیم دچار کم و کاست‌هایی هم هست اما باید اعتراف کرد که در رقابت با دیگر برنامه‌های این شبکه از همه پیشی گرفته است و توانسته در دل مردم جا باز کند. دلایل این پیشی گرفتن را تنها می‌توان در تازگی این برنامه برای مخاطب ایرانی و نیاز او برای خندیدن و شاد بودن جست‌جو کرد.
«خندوانه» برنامه‌ای است برای خندیدن. خندیدنی که نیاز امروز جامعه است و بارها درباره‌اش در رسانه‌ها صحبت شده است. با آمدن «نسیم» زمینه تولید آثاری برای خنده فراهم شد. برای همین قرار نیست «خندوانه» کسی را مسخره کند. حتی گاهی خنده‌های بی‌دلیل رامبد جوان و باقی افراد داخل استودیو هم می‌تواند مخاطب را به خنده‌ای از ته دل وادارد تا کمی از فشارهای ناشی از زندگی در جوامع امروزی و بخصوص شهری دور شود.
یکی از بخش‌های جالب «خندوانه»، «استند آپ کمدی»های این برنامه است. کمدین‌هایی همچون علیرضا خمسه، رضا شفیعی جم، جواد رضویان و ... در این بخش تلاش می‌کنند با سوژه قرار دادن موضوعی خاص مردم را بخندانند. گاهی خمسه از خنده‌های ناشی از گذر از بحران می‌گوید و همیشه شفیعی جم از خاطرات دوران کودکی‌اش با رامبد.
استفاده از آواز و سرودهای دست جمعی در این برنامه هم یکی از ابتکارات اتاق فکر «خندوانه» است. البته این شورا باید به این نکته توجه کند که سازندگان اسیر تکرار نشوند. گاهی تکرار برخی از آیتم‌ها باعث می‌شود، مخاطب زده شود و دیگر با برنامه ارتباط برقرار نکند. در این راه استفاده از نظرات ببینندگان بزرگترین تاثیر را در تقویت ارتباط با مردم دارد.
گاهی بهترین سوژه‌های طنز را می‌توان در نظرات بییندگان چنین برنامه‌ای دید. نظراتی که استفاده از آن باعث شکل گیری «طنز تعاملی» و دخیل شدن مردم در خنداندن همدیگر می‌شود. هر برنامه‌ای که بتواند از اینگونه طنز استفاده کند، می‌تواند در رقابت شبکه نسیم از دیگران پیشی بگیرد.
مطمئنا رقابت در شبکه «نسیم» جدی است. رقابتی که در آن برنامه‌ها تلاش می‌کنند از روی دست هم کپی کنند و یا یکدیگر را به طنز بکشند تا شاید بتوانند در جذب مخاطب بیشتر موفق شوند و قرار داد جدیدی امضا کنند. با این وجود دیگر نمی‌شود به طنزهای تکراری دیروز بسنده کرد. بازگشت به طنزهای آیتمی دو دهه قبل یا ادامه راه سریال‌های تکراری از جنس «پاورچینِ» موفق دیگر نمی‌تواند مخاطبان را اغنا کند.
این روزها دیگر «طنزهای تعاملی» که مخاطب خود را در آن شریک می‌داند و بازیگر آن است یا استفاده از برنامه‌های طنز جهانی که برای مخاطب ایرانی تازگی دارد مانند «استند آپ کمدی» و یا طنزهایی از جنس «قند پهلو» که برگرفته از دل جامعه و ادبیات ما هستند، می‌تواند مخاطبان تشنه خندیدن را راضی کند.
بعضی وقت‌ها می توان برنامه‌های تلویزیونی را بدون سوء برداشت‌های جناحی و رنگ سیاست گرفته نشست و با خانواده تماشا کرد. لذت برد و درباره آن گفتگو کرد. این هنر برنامه‌ساز است که اجازه ندهد برنامه محبوب او دچار این حواشی شود.
انتهای پیام/
