عدم شناخت خانواده‌ها بزرگترین مشکل ادبیات کودک ما است

اسدالله شعبانی، شاعر و نویسنده کودک در گفت‌و‌گو با تسنیم با اشاره به وضعیت کنونی توجه جامعه، خانواده و مسئولان به ادبیات کودک و نوجوان گفت: به ادبیات کودک توجهات بسیاری می‌شود اما امکان دسترسی مردم به کتاب‌های خوب وجود ندارد. کتاب خوب وقتی در دسترس مردم نباشد، مردم همان چیزی را که دم‌دست آنها دیده می‌شود را به عنوان ادبیات کودک می‌شناسند و وقتی آن را می‌بینند از ادبیات کودک متنفر می‌شوند.

وی افزود: یک مسئله هم مسئله توزیع کتاب است. دولت خود ناشر است و کتاب‌های دولتی را چاپ می‌کند. بخش‌های خصوصی هم یا شبه‌دولتی هستند یا تاجر هستند برای همین، به شکل حرفه‌ای با ادبیات کودک کار نمی‌کنند و امکان توزیع کتاب برای بچه‌ها در سطح ملی هم، برای هر ناشری وجود ندارد.

شعبانی با اشاره به اینکه ادبیات دولتی مانند کتاب‌های درسی است که بچه‌ها بعد از یک مدت از آنها خسته می‌شوند و به دنبال تنوع می‌گردند، گفت: یکی از مشکلات، کانالیزه فکر کردن برخی از بخش‌های جامعه است. اگر جامعه به گونه‌ای باشد که رقابت آزاد بین ناشران برای تولید کالاهای بهتر فرهنگی برقرار شود، به نیازهای مختلف مردم پاسخ داده می‌شود و در این بین هم ادبیات کودک در جایگاه خودش رشد می‌کند و مورد توجه قرار می‌گیرد. مشکل ما این است که نگاه دولتی به ادبیات کودک آن را از رونق انداخته است.

مدیر انتشارات توکا تصریح کرد: بدتر از مسائلی مانند سانسور و ممیزی و بعد از آن خودسانسوری، عدم آگاهی خانواده‌ها از ادبیات خوب، آزاردهنده‌ترین مسئله است. وقتی ما شاهد حضور این مسائل و نبود حلقه‌های مناسب هستیم، طبیعی است که توقعی که شما از ادبیات دارید برطرف نمی‌شود.

وی با اشاره به یکی از کتاب‌های خود به نام «جستاری پیرامون شعر کودک در ایران»‌ که در آن معیارهای ادبیات توضیح داده‌شده است، گفت: متاسفانه ما به خانواده‌ها در شناخت ادبیات به شکل مناسب آن آدرس غلط می‌دهیم و این اجازه را به آنها نمی‌دهیم که بتوانند کتاب درست را با راهنمایی مناسب بشناسند. این فضا باعث می‌شود که دیگر خانواده‌ها کتاب را در سبد خانوادگی خودشان نمی‌گذارند.

شعبانی افزود: ما توزیع درست نداریم چرا که توزیع کتاب بر عهده دولت و ناشران و شبه دولتی است، ناشران خصوصی اگر بخواهند کتاب توزیع کنند، قطعا با مشکل روبرو می‌شوند. مانند گذشته، هنوز هم حمایت‌های دولتی شامل حال ناشرانی که دل آنها واقعا برای کودکان این سرزمین می‌سوزد، نمی‌شود. برای اینکه همیشه زد و بند نمی‌گذارد، این بی‌عدالتی است، حمایت‌ها مسیر درست هدایت شده‌ای ندارد و ناشری که تاجر است، موفق است و ناشری که فرهنگی است، نمی‌تواند به فعالیت خود ادامه دهد.

انتهای پیام/