برای اجرای «شبی در کهکشانها»: «ارتش تو یار ما باش»
خبرگزاری تسنیم: نمایش «شبی در کهکشانها» شب گذشته نه به خاطر مسائل مالی بلکه به دلیل نبود نیروی انسانی در حالی که ۱۳۰ هزار نفر را در لیست انتظار داشت به پایان رسید. نمایشی که هنوز اثرگذار است چرا باید تعطیل شود؟
خبرگزاری تسنیم_ محراب محمدزاده:
روزهای انقلاب بود حال و هوای مقاومت در برابر رژیم شاه. «ارتش تو یار ما باش». شعاری بود که مردم سر دادند تا ارتش را در جریان وقوع بزرگترین رخداد تاریخی قرن با خود سهیم کنند و چقدر باشکوه ارتش در روزهای انقلاب با مردم همراه شد. ارتش دوشادوش مردم و نیروهای بسیج و سپاه در جبهههای جنگ سخت حضور داشت. از آسمان و زمین ایران اسلامی دفاع میکرد.
نمایش ترکیبی «شبی در کهکشانها»، شب گذشته به کار خود پایان داد. روز گذشته به فاصله پنج ساعت مانده به آغاز آخرین اجرای «شبی در کهکشانها» حجتالاسلام شهاب مرادی، رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در نشست خبری خود از اتمام این اثر نه به دلیل مشکلات مالی بلکه به خاطر نبود نیروی انسانی خبر داد. محصول مشترک شهرداری تهران و ارتش جمهوری اسلامی ایران در یک جا با مشکل مواجه شد و آن «نیروی انسانی» بود. نمایش صحنهای «شبی در کهکشانها» ادامه مسیر اثرگذاری است که با «مادران چشم به راه» آغاز شد. مسیری که نشان میدهد شهاب مرادی اثرگذاری میدانی و مردمی فرهنگ را خوب میداند. مسیری که بوی مردم و دغدغههای آنان را میدهد. مسیری که زبان مردم را میفهمد.
خدمت وظیفه عمومی یکی از بهترین دوران زندگی بسیاری از افرادی است که آن را تجربه کردهاند. اساساً شاکله کاری، اعتقادی و ایمانی بسیاری در همین دوران بسته میشود. حساب کنید تعدادی سرباز وظیفه که هر یک از خطههای مختلف این سرزمین هستند در کنار تمام آموزشهای نظامی خود به کار هنری میپردازند. کار هنریای که در راستای اعتقادات مردم، ترویج فرهنگ اهل بیت(ع) و انقلاب اسلامی است. بیش از 95 درصد این سربازان پس از خدمت شاید دیگر آن کار هنری را ادامه ندهند اما خاطره و اثر گذاری کاری دینی و اعتقادی درآنها ماندگار خواهد شد. از این بگذریم، چند نمونه میتوانیم مثال بیاوریم که هزار سرباز همزمان باهم هر روز بر بیش 3 هزار نفر از مردم، نخبگان، هنرمندان، مسئولان و... تاثیر مستقیم بگذارند و به گفته خودشان پس از تماشای این اثر «شگفت زده» شوند. سربازانی که این شبها دیگر یک سرباز فرهنگی بودند و البته بازیگرانی حرفهای در صحنه یک نمایش مردمی شده بودند.
27 فروردین ماه امسال بود که امیر سرلشکر عطاالله صالحی در پیامی به مناسبت فرا رسیدن بیست و نهم فروردین، روز ارتش و بزرگداشت حماسهآفرینیهای نیروی زمینی پیامی صادر کرد. او در این پیام ضمن تأکید بر آمادگی روحی و رزمی و ارتقا و گسترش سطح کیفی و کمی سامانههای دفاعی مبتنی بر اقتصاد مقاومتی که همه از ارتش انتظار دارند، از حضوری گسترده و موثر در حوزه جنگ نرم و فعالیت های فرهنگی خبر داده بود.
زمان زیادی سپری نشد که اولین خروجی ارتش جمهوری اسلامی ایران در غالب «شبی در کهکشانها» همه را شگفت زده کرد. این شگفت زدگی شب گذشته و پس از یک ماه اجرای این اثر هنری در حالی که 130 هزار نفر هنوز در لیست انتظار هستند و تاکنون 107 هزار نفر این نمایش را دیدهاند به یک دلزدگی تبدیل شد. مردم « شبی در کهکشانها» را دوست دارند. چون با تمامی اجزای آن ارتباط برقرار میکنند. بازیگران این نمایش سربازانی هستند که از دل مردم آمدهاند. داستانهای این نمایش روایتهایی هستند که مردم همواره با آن سر و کار دارند. مخطبان با اینکه خط داستان نمایش نامه را از قبل میدانند اما بارها به تماشای آن می نشینند. مردم خود تبلیغکننده این نمایش بودند. «شبی در کهکشانها» نمایشی با بازاری چند میلیونی است که هنوز جامعه ایرانی و چه بسا منطقه تشنه آن هستند.
بعد از چند سال خاطره خوب «شب آفتابی» در تپه های مقر لشکر 27 محمد رسولالله(ص) با محویت بچههای فرهنگی سپاه و بسیج، این بار با «شبی در کهکشانها» و همت ارتش ادامه پیدا کرد. «ارتش» در نبرد فرهنگی هم «ارتش» است. چرا ارتش «شبی در کهکشانها» را رها کرد؟ پس از یک هفته استراحت هم میتوان دوباره کار را از سر گرفت. «شبی در کهکشانها» هنوز 130 هزار نفر مخاطب منتظر دارد. چیزی که برای هیچ اثر صحنه ای دیگری اتفاق نیافتاده است. اگر سایت ثبتنام باز شود، میزان علاقهمندان به تماشای این اثر بیشتر از این حرفها هم میشود. وقتی گروهی محدود از سربازهای ارتش در جنگ نرم اینچنین فعالند، چرا باید به پادگان جنگ سخت برگردند؟
کسی از «شبی در کهکشانها» توقع یک کار حرفهای با شاخصهای آکادمیک ندارد. مردم این نمایش را برای ارتباطی که با آن میگیرند و دور است از همه فضاهای سیاست زده و اداهای روشنفکری دوست دارند. مردم «شبی در کهکشانها» را به خاطر سادگی و داستان لو رفتهاش دوست دارند. این ذوق مردمی نباید آرام شود. برای ادامه همین اثرگذاری و دلخوشی در میان همه ادابازیهای مردم گریز در عرصه نمایش: «ارتش تو یار ما باش».
انتهای پیام/