چرا موشک های بالستیک بازهم مطرح شد؟

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، «چرا موشک های بالستیک بازهم مطرح شد؟» عنوان یادداشت روزنامه خراسان به قلم امیرحسین یزدان پناه است که در آن می خوانید:

پس از چند هفته ای که مقامات سیاسی آمریکا درباره موشک های بالستیک ایران اظهارنظری نمی کردند «وندی شرمن» رییس تیم مذاکره کننده آمریکایی هفته گذشته در جلسه استماع سنا بار دیگر این موضوع را پیش کشید: «برنامه موشک های بالستیک ایران براساس قطعنامه شورای امنیت باید جزئی از توافق جامع و مذاکرات باشد...» هرچند برخی تحلیل گران معتقدند که این مواضع به نوعی پاسخی به طیف های جمهوری خواه و نئومحافظه کاران آمریکایی است اما واقعیت این است که همه این مواضع که مقابل دوربین های زنده تلویزیونی بیان می شود به نوعی وعده های غیرقابل انکار محسوب می شوند به خصوص این که شرمن در کمیته روابط خارجی سنا به سناتورها قول داده است که همه چیز مطابق نظرات آن هاست و آن ها «از متن توافق جامع با ایران شگفت زده نخواهند شد.»

با این تفسیر سوال این است که برخلاف گزارش اخیر پنتاگون که در آن تصریح شده بود توان موشکی ایران تهدیدی برای آمریکا نیست و حتی تصریح شده بود که موضوع موشک های بالستیک ایران را می توان پس از توافق جامع هسته ای و خارج از این موضوع پیگیری کرد چرا بار دیگر بحث موشک های بالستیک ایران از سوی مذاکره کننده ارشد آمریکا بیان و به موضوع توافق جامع پیوند زده می شود؟

به نظر می رسد، نخستین جنبه طرح این موضوع این است که آمریکایی ها که بنا براظهارات صریح جان کری و وندی شرمن پیش از آغاز وین 6 تصور می کردند در وین قرار است شاهد عقب نشینی ایران باشند، در مقابل استدلال های منطقی و فنی ایران بازهم بر سنگینی چماق افزوده اند و به همین دلیل با طرح مجدد موضوع موشکی تلاش می کنند تا فشار را بر ایران حفظ کنند. این درحالی است که طی 2 ماه گذشته پالس هایی از سوی مقامات نظامی و دفاعی آمریکا دیده شده بود که در آن گفته بودند فعلا نیازی به بحث درباره موضوع موشک ها نیست.

جنبه دوم این که، در نگاهی صرفا دفاعی و نظامی می توان موضوع تاسیسات هسته ای فردو و نیز موشک های بالستیک ایران را دو موضوع مرتبط با هم تحلیل کرد که حذف هر یک بدون دیگری ثمری برای طرف مقابل ندارد. 2 سال پیش گلوبال ریسرچ فاش کرد که پنتاگون 330 میلیون دلار به شرکت هواپیمایی بویینگ بابت ساخت 20 بمب سنگرشکن پرداخت کرده تا در صورت جنگ احتمالی از آنها برای نابود کردن تاسیسات فردو استفاده کند.

بعدها برخی رسانه های آمریکایی ویدئویی منتشر کردند که مقامات نظامی آمریکا به اسرائیلی ها داده اند. ویدئویی که مربوط به تست نوعی بمب سنگرشکن گرانقیمت آمریکایی است که برای تخریب فردو قرار بود به ارتش اسرائیل تحویل شود. این هزینه های هنگفت درباره ساخت تنها تعداد اندکی بمب این چنینی نشان می دهد که حذف فردو برای اسرائیلی ها و آمریکایی ها حیاتی است.هرچند مدتی بعد وال استریت ژورنال در گزارشی تصریح کرد قوی ترین بمب سنگرشکن توان نفوذ به 60 متری را دارد درحالی که تاسیسات فردو در عمق 90 متری قرار دارد.

از این گذشته خود اسرائیلی ها هم می دانند که پاشنه آشیل آن ها در مقابل تهاجم نظامی حتی محدود به ایران، توان موشکی ایران است. یعنی پاسخ ایران به کوچکترین تعرض به تاسیسات هسته ای کشورمان، در تل آویو و احتمالا با موشک های سجیل-2 داده می شود. این نگرانی آمریکایی ها، صهیونیست ها و برخی شرکای عرب آن هاست. همان چیزی که اندیشکده مطالعات راهبردی و بین المللی آمریکا 2 ماه پیش در گزارش خود با گره زدن بحث موشک های ایران و موضوع هسته ای مدعی شده بود: «ریاض، تل آویو وو اشنگتن نگران این هستند که ایران سلاح های هسته ای خود را روی موشک های بالستیکش سوار کند...».

بنابراین آمریکایی ها با فشار آوردن در موضوع موشکی بخش دیگری را نیز هدف گرفته اند که همان طرح مطالعات ادعایی است. ادعاهایی که در سال 2008 باعث شد مدالیته ایران و آژانس که حتی البرادعی مدیرکل وقت آژانس تایید کرده بود با کارشکنی آمریکایی ها به سرانجام نرسد. طرح این موضوع البته نکته ای است که در روزهای پایانی وین 6 نیز از سوی برخی وزرای خارجه 1+5 مطرح شده بود.

لوران فابیوس وزیرخارجه فرانسه19 جولای به رویترز گفته که ایران درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای خود باید تا قبل دور بعدی مذاکرات با آژانس همکاری کند بنابراین همانگونه که پیشتر نیز پیش بینی می شد با زمینه سازی هایی که شرمن در آمریکا با طرح موضوع موشک ها و فابیوس در وین کرده اند آژانس به زودی به طرح مجدد این ادعاها خواهد پرداخت. موضوعی که البته ما بهتر از هرکس می دانیم که واهی و براساس مدارک جعلی طرح می شود اما به نظر می رسد برای حل و فصل آن از وارد شدن به آن نیز اجتنابی نیست. اما درباره این موضوع نگرانی جدی که وجود دارد نوع رفتار آژانس است.

این نهاد نشان داده که تاکنون درباره موضوعاتی که مطرح می کند همیشه پرونده را برای سوالات بعدی و بازگشت به موضوعات قبلی باز نگه می دارد. نکته ای که درباره تاسیسات نظامی و امنیتی ایران نمی توان از آن به راحتی گذشت.

چه این که اگر ایران از روی حسن نیت و برای رفع شبهات ساختگی آژانس اجازه بازدید از برخی اماکن را بدهد، این تضمین باید وجود داشته باشد که آژانس متعهدبه بستن پرونده است و قرار نیست باردیگر به آن تاسیسات یا دیگر تاسیسات نظامی ایران برود که هیچ ارتباطی با برنامه غنی سازی ما ندارد بنابراین ملاحظه جدی که در این باره وجود دارد لزوم تاکید به آژانس برای تدوین یک جدول زمانی درباره این موضوع است به نحوی که دیگر خواسته ای نتواند به آن اضافه کند.

نکته دوم پرهیز از افتادن در شرایطی است که لیبی در دهه گذشته تن به آن داد و طی آن بسیاری از اطلاعات سری نظامی و هسته ای این کشور لو رفت. موضوعی که 3 سال پیش در حمله آمریکا و انگلیس به این کشور برای سرنگونی قذافی رخ نمود و بسیاری از نقاط استراتژیک آن در همان روزهای نخست حمله کان لم یکن شد! بنا براین ملاحظه دوم و شاید مهم ترین نکته در این باره توجه جدی به مراقبت های امنیتی از تاسیسات نظامی ایران است. جایی که نباید به محل آمد و رفت بازرسان نهادهایی تبدیل شود که قبلا در موضوع لیبی، عراق و سوریه آزمایش خود را پس داده اند.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.