رهایی از اقتصاد نفتی اراده قوی و برنامه متمرکز می‌خواهد
خبرگزاری تسنیم:عضو هئیت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران خروج از اقتصاد مبتنی بر نفت را در گرو داشتن اراده قوی و برنامه متمرکز دانست و گفت: تاریخ اقتصاد ایران بیانگر آن است که هروقت که نفت به راحتی فروش رود، برنامه های خروج از اقتصاد نفتی فراموش می شود.
مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اظهار کرد: تحریم ها نشان داد که تولید و کشور چه میزان به نفت و ارز دریافتی از فروش نفت وابسته است و در کنار آن تولید تا چه حدی وابسته به تامین قطعات از کشورهای دیگر است که این موضوع را می توان در صنعت خودروسازی به شدت لمس کرد.
وی ادامه داد: امید و برنامه ریزی برای خروج نفت از اقتصاد هدف درستی است اما نباید نفت را رها کرد زیرا همچنان منبع تولید ثروت به حساب می آید و با برنامه صحیح زیرساخت های مفیدی با فروش نفت ایجاد کرد.
او با بیان این که اقتصاد کشور نباید تاثیر پذیر از نفت باشد، خاطرنشان کرد: فاصله بسیاری تا خروج از اقتصاد مبتنی بر نفت وجود دارد که با طراحی جایگزین مناسب می توان به هدف خود دست یافت.
حریری یادآور شد: صادرات سنگ و منابع معدنی به صورت خام دردی از اقتصاد کشور دوا نمی کند و باید این محصولات به کالا یا نزدیک آن تبدیل شود تا به آن به عنوان منبع درآمد صحیح اقتصاد کشور نگریسته شود.
عضو هئیت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران بیان کرد: در بسته پیشنهادی اخیر اتاق بازرگانی برای خروج غیر تورمی از رکود در اقتصاد برنامه ها بر پایه تولید داخلی و صادرات محصولات غیر نفتی با پشتوانه تولیدات داخلی طراحی شده اند تا ارز حاصل از صادرات تولیدات داخلی در اقتصاد جایگزین ارز حاصل از فروش نفت گردد.
وی خاطرنشان کرد: در دنیا روال بر این است که افراد حاضر در بخش خصوصی با کسب تجربه و دارا بودن علم اقتصاد وارد عرصه سیاست می شوند و می توانند فعالیت و برنامه های اقتصادی کشور را به درستی مدیریت کنند که این روال در داخل کشور عکس بوده و بارها دیده شده برخی مدیران میانی دولت با توجه به ابلاغ اصل 44 حاضر به رها کردن میز خود برای کوچک سازی دولت نیستند.
او در رابطه با جلسات شورای گفت و گو با بیان این که جای سوال دارد، اگر دولت برای خروج از اقتصاد یک برنامه مشخص دارد برگزاری چنین جلسات آیا لازم است؟، گفت: شکل فعلی برگزاری این جلسات صحیح نیست و بارها دیده شده قانون برای برگزاری جلسات شورای گفت و گو اجرا نمی شد.
حریری ادامه داد: اگر این شورا طبق قانون برگزار می شد در شش ماه اول عمر این شورا هیچ موضوعی بین بخش خصوصی و دولت برای گفت و گو باقی نمی ماند و این شورا و دولت می توانست با کفت و گو، ارائه راه حل و اجرا برخی از مشکلات جامعه را حل کند.
انتهای پیام/
