شعر سوزناک امام علی(ع) در وفات خدیجه(س)

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم،امام علی (ع) نیز پس از وفات حضرت خدیجه برای آن بزرگوار اشعار حزینی را سرودند که نشان از اوج علاقه و محبتی بود که نسبت به آن بزرگوار داشتند.
به گزارش فرهنگ نیوز ، نام حضرت خدیجه چون ستاره ای بر تارک تاریخ صدر اسلا می درخشد؛ چرا که وجود خدیجه در کنار پیامبر اکرم (ص) همانند بازویی می ماند که پیامبر (ص) را در سختی ها یاری می کرد. اما نکته قابل تامل آن است که اذهان عمومی هنگامی که حضرت خدیجه را یاد می کنند به ذهن آنان ثروت و حمایت های مالی متبادر می شود؛ هرچند که بذل و بخشش ثروت از سوی خدیجه بسیار مهم و سبب اعتلا و قوت اسلام شد اما واقعیت آن است که سخاوتمندی خدیجه در حمایت از پیامبر (ص) تنها قسمتی از فضایل و درجات آن بانوی بزرگوار است.

از جمله فضایل حضرت خدیجه مدایحی است که معصومین نسبت به جایگاه آن بانوی بزرگوار داشتند و این بسان مهری می ماند که به تمام شئون زندگی ایشان را مورد توجه و تایید قرار داده است.

پیامبر اکرم از آن حضرت جزو چهار زن برگزیده جهان نام بردند و فرمودند: « اشتاقت الجنّة إلى أربع من النّساء: مریم و آسیة و خدیجة و فاطمة.بهشت‏ مشتاق‏ چهار زن است: مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه.»«1»

توجه پیامبر (ص) به خدیجه تا بدان جا بود که بعد از وفات حضرت نیز موجب حسادت تنگ نظران می شد و نسبت به این مقدار محبوبیت آن بانوی بزرگ حتی پس از مرگ ایشان نیز اعتراض می کردند.

پیامبر اکرم در جواب این تنگ نظری ها و حسادت ها می فرمود: « به خدا قسم خدیجه ایمان آورد به من زمانی که مردم به من کافر بودند و من را تصدیق می کرد زمانی که مردم تکذیبم می کردند.»

امام علی (ع) نیز پس از وفات حضرت خدیجه برای آن بزرگوار اشعار حزینی را سرودند که نشان از اوج علاقه و محبتی بود که نسبت به آن بزرگوار داشتند.

همچنین امام حسن (ع) نیز در یکی از گفت گوهای خود با معاویه به وی متذکر می شود که نسل آنان از دامن بزرگوارانی چون خدیجه و فاطمه زهرا(س) است و معاویه از نسل افرادی همچون هند که به بدی و فاحشگی معروف بودند.همچنین در اکثر زیارت نامه های ماثور نام خدیجه در زیارت نامه ها ذکر شده است.

نکته قابل تامل برای تمامی مسلمانان در زندگانی آن بانوی بزرگوار آن است که چه تفکرات و ویژگی هایی در آن حضرت باعث سعادتمندی آن بزرگوار شد؟ چرا پیامبر حتی بعد از مرگ آن حضرت نیز برای وی طلب رحمت و آمرزش می کردند و از ایشان به نیکی و بزرگی یاد می کردند؟

مطمئنا جلب توجه نظر شخصیت والاییی همچون پیامبر که در تمام ابعاد زندگی همچون گوهری در میان بشریت می درخشیدند کار آسانی نسیت.

در حقیقت تایید پیامبر نسبت به حضرت خدیجه از ارزش والایی برخوردار دار است چرا که بهترین مخلوق خداوند از آن بانو بسیار به نیکی یاد کرده اند.

در همین راستا بحث و بررسی پیرامون شخصیت و ابعاد وجودی آن بانوی بزرگوار از ارزش و اهمیت ویژه ای برخوردار است .

یکی از جنبه های زندگانی حضرت خدیجه (س) که مورد اتفاق همگان است فداکاری و کمک آن حضرت به رسول الله برای بارور شدن دین اسلام بود.

در حقیقت خدیجه (س) نه تنها به پیامبر  با زبان و قلب خویش ایمان آورد بلکه با مال خویش نیز آن حضرت را یاری فرمود. تا آن جا که خود پیامبر به این حقیقت اشاره کرده اند و فرمودند: «هنگامی که هکه من را ترک کرده بودند او به من حمایت مالی کرد»

امام على «ع» می فرماید:« بدان که بهترین مؤمنان کسى است که جان و فرزند و مال خود را (در راه خدا) پیشاپیش بدهد، زیرا که هر مالى که پیشاپیش فرستى براى تو اندوخته شود، و آنچه واگذارى خیر آن را دیگرى برد.«2»
بخشش مال از طرف خدیجه (س) یکی از بزرگترین نعمت هایی است که خداوند به حضرت خدیجه داده است.

امیر المومنین (ع) می فرماید: « امام على: بخشیدن‏ مال‏ دنیا در راه خدا، بزرگترین نعمت است.» «3»

این توفیق و نعمت که حضرت خدیجه با یقین خود به آخرت بدان رسید نه تنها بستری مناسب برای پیشرفت اسلام شد بلکه باعث تعالی خود آن حضرت شد.

در نگاهی دقیق تر می توان به این نکته دست یافت که تقدیر خداوند بر آن قرار گرفته بود که اسلام در جزیره العرب با تمام غربت و مظلومیتی که داشت قدرتمند شود . حضرت خدیجه با بصیرتی که داشت مال خود را سبب و علتی قرار داد برای تحقق این اراده الهی و از این راه باعث تعالی و سعادت خویش شد.

نکته اموختنی در تاریخ اسلام و رابطه آن با حمایت های مالی خدیجه ما را به این نکته رهنمون می کند که بذل مال و جان خود در راه یاری دین خدا در حقیقت یاری کردن خویش برای رسیدن به سعادت ابدی است.
پی نوشت:
«1» کشف الغمة، ج 2 ص 92- بحار الانوار، ج 43 ص 53.
«2»نهج البلاغة / ترجمه شهیدى، متن، ص: 354
«3» (2). «غرر الحکم»/ 101.
منبع: خبرگزاری دانشجو

انتهای پیام/