۱۳ سال ناتو فرهنگی در افغانستان
خبرگزاری تسنیم: لشکرکشی ناتو و آمریکا غیراز تغییرات صوری و ظاهری محدود در برخی از زمینه‌ها، دستاورد خاصی برای افغانستان نداشته است زیرا جنگ، ترور، ناامنی و فقر همچنان گلوی شهروندان افغان را می‌فشارد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، هرچند تمام ملت‌های ضعیف درطول تاریخ شلاق ستم جباران و ستمگران را بر گرده خود احساس کرده و می‌کنند اما در این میان برخی از ملت‌ها بیش از دیگران مورد تاخت‌وتاز قرار گرفته‌اند که ملت مظلوم افغانستان از جمله آن‌هاست.
اکنون نیز جهانیان شاهدند که مردم مسلمان و زجرکشیده افغانستان بیش از سه دهه است با انواع مشکلات و محرومیت‌های ناشی از توطئه‌های قدرت‌های بزرگ از قبیل جنگ، ناامنی، آوارگی، ترور و از همه دردآور «تهاجم فرهنگی» دشمنان اسلام روبروهستند، هجمه‌ای که دین، فرهنگ و ارزش‌های والای الهی و انسانی آنان را مورد هدف قرار می‌دهد.
افغانستان در سال 2001 میلادی با لشکرکشی کشورهای غربی و در رأس آن‌ها ایالات متحده آمریکا که براساس مصوبه کنفرانس «بن» در قالب نیروهای آیساف به افغانستان یورش بردند، از زیر یوغ طالبان رهایی یافت ومردم مسلمان این کشور امیدوارشدند که دیگر زمان درد و رنج آن‌ها به پایان رسیده و خورشید طلایی آزادی و پیشرفت از پشت قله‌های «پامیر» و «هندوکش» سربرآورده است تا بر تن سرد و بی رمق این ملت رنجدیده بتابد و افغانستان عزیز را با پرتو زرین خود به سوی وادی وسیع ترقی و رفاه رهنمون شود.
گرچه مردم افغانستان بعد از فروپاشی حکومت طالبان با تلاش، همت و درایت خود در برخی از زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره تحولات مثبتی را تجربه کرده‌اند اما با کمال تأسف شاهد هستیم که مردم این کشور، به رغم گذشت 13سال از ورود ناجیان غربی به سرزمین‌شان همچنان در دریای مواج مشکلات و محرومیت‌ها غوطه ورند تا جایی که هم اکنون نیز مردم بسیاری از شهرها و استان‌های بزرگ افغانستان حتی از داشتن امکانات اولیه زندگی مانند برق، آب آشامیدنی، بهداشت و.....محرومند.
بنابراین، لشکرکشی ناتو و آمریکا غیرازتغییرات صوری و ظاهری محدود در برخی از زمینه‌ها، دستاورد خاصی برای افغانستان نداشته است زیرا جنگ، ترور، ناامنی و فقر همچنان گلوی شهروندان افغان را می‌فشارد.
البته اگر پیشرفت و ترقی را در چیزهای دیگری غیر از کسب دانش‌ها و مهارت‌ها، تأمین وسایل امنیت و رفاه، تقویت بنیه اقتصادی و خودکفایی و... جستجو کنیم پس باید اذعان کرد که افغانستان اکنون در اوج قله‌های ترقی قرار دارد زیرا نیازهای ضروری و اولیه افغان‌ها نه فقرزدایی و تأمین بهداشت و.... که چیزهای دیگری مثل شبکه‌های ماهواره‌ای و غیره است که تا کنون بخوبی تأمین شده است زیرا بعد از آمدن غربی‌ها به افغانستان بود که افغان‌ها دارای ده‌ها و صدها رسانه و شبکه‌های دیداری و شنیداری و ماهواره‌ای که عمدتاٌ در راستای منافع فرهنگی غرب است، شدند.
از سوی دیگر در زمینه بازسازی افغانستان نیز باید گفت که برخی ازهتل‌ها وساختمان‌های مسکونی و برج‌های تجاری و غیره نیز مغایر با فرهنگ ملی و دینی مردم و به منظورتخریب نظام فرهنگی آنان در بسیاری از شهرهای این کشور به ویژه کابل ساخته شده است.
با نگاهی به برنامه‌های به اصطلاح فرهنگی فرهنگی اکثر شبکه‌های تلویزیونی نوپا در افغانستان شاهد ترویج فرهنگ لیبرال دموکراسی غرب هستیم که در تضاد آشکار با آموزه‌های اسلام و فرهنگ اصیل و سنتی مردم افغانستان قرار دارد.
تردیدی نیست که این گونه برنامه‌ها هرچند زیر پوشش ثقافت و فرهنگ و با عنوان برنامه‌های فرهنگی منتشر می‌شود اما به ویژه در شرایط کنونی افغانستان که مردم این سرزمین در محاصره مشکلات گوناگون قراردارند هیچ دردی ازدردهای آنان را دوا نمی‌کند.
مطلب قابل ذکر دیگردر راستای تلاش غرب برای نابود کردن فرهنگ ملی و اسلامی افغان‌ها، تبلیغ مسیحیت است که همزمان با ورود نیروهای آمریکایی و ناتو به افغانستان آغازشد.
هرچند این پدیده با واکنش‌های تند توده‌های مسلمان افغان مواجه گشت اما به نظر می‌رسد آن دسته ازگروه‌ها و سازمان‌های غربی که با اغراض خاصی به دنبال این قضیه هستند، همچنان در تلاش‌اند شرایط را به گونه‌ای تغییر داده و بستری فراهم سازند که به آسانی بتوانند با شدت بیشتری به تبلیغ مسیحیت در افغانستان بپردازند.
آن‌ها تبلیغات خود را به شیوه‌های مختلف دنبال و مسیحیت را به عنوان دین برتر و مورد علاقه مردم افغانستان معرفی کرده‌اند تا جایی که حتی خانم «رولا عبدالغنی» همسر اشرف‌غنی احمدزی نامزد ریاست جمهوری افغانستان معتقد است اگر مسیحیت برای بانوان افغان تشریح شود نیمی از آن‌ها به دین حضرت عیسی(ع) می‌گروند.
یک هفته نامه افغانی (دیدار) در یکی از شماره‌های خود به نقل از خانم رولا عبدالغنی که یک مسیحی اهل لبنان است چنین می‌نگارد:
«گفتگویی از خانم رولاعبدالغنی نشر شده که بر اساس آن ایشان در پاسخ به این سوال که آیا مسیحی بودن شما برای ایفای نقش همسر ریاست جمهوری کشوری با ترکیب بیش از 99 درصد مسلمان مشکلی ایجاد نخواهد کرد گفت: مسیحی بودن من جرم نیست اگر چه من از طرف مادری به نوعی یهودی محسوب می‌شوم.
وی اضافه کرد: به اعتقاد من بانوان افغانستان تحت فشار به دین اسلام گرویده‌اند چون راه دومی نداشته‌اند. اگر آیین مسیحیت به خوبی برای آنان تشریح شود، شک ندارم بیش از نیمی از آنان به این دین خواهند گروید.
این هفته‌نامه می‌افزاید: خانم اشرف غنی احمدزی ادامه داد که من در طول ده سال گذشته از فعالیت برخی گروه‌های تبشیری مسیحیت در مناطق مرکزی، شمال و کابل به صورت غیر مستقیم حمایت‌هایی داشته‌ام. در صورت حضور در کاخ ریاست جمهوری به طور حتم این کار را گسترش خواهم داد تا مردم افغانستان بدانند مسیحیت آن چیزی نیست که ملاها در مغز آنان وارد کرده‌اند.
وی زنان افغانستان را به آزادی تشویق کرده و گفت: آزادی زنان به قدری شیرینی خواهد داشت که به خودی خود، موضوع مسیحی بودن من حل خواهد شد.
این در حالی است که هفته نامه (دیدار) در صدر همین مطلب در باره اعتقاد دکتر «زینت قریشی» همسر حامد کرزی رییس‌جمهور افغانستان در خصوص تساوی حقوق زن و مرد نوشته است: وی معتقد است که بحث تساوی حقوق زن و مرد که بارها و بارها غربی‌ها آن را مطرح و پیگیری کرده‌اند، در جامعه، باعث انحطاط فکری و فساد می‌گردد. اگر زنان با فرهنگ برهنگی از نظام خانواده به جامعه بیایند، این استقلال آن‌ها باعث می‌شود تا اولاً اتکا مرد را از دست بدهند، ثانیاً مانند بره‌ای باشند در دام گرگ‌های شیطان صفت کوچه و بازار.
گفتنی است که به نوشته این هفته‌نامه ، اشرف‌غنی احمدزی به هنگام حضور در دانشگاه آمریکایی بیروت در اواخر دهه 1970 کمک‌های زیادی از "فواد سعد" یک دانشمند چپ‌گرای لبنانی دریافت می‌کند که خانم رولا خواهر او می‌باشد.
حال باید به انتظار نشست و نگریست تا غربی‌ها در سال‌های انتهایی حضور خود در خاک افغانستان چگونه و از چه طریقی اهداف فرهنگی خود در این کشور را پایه‌گذاری کرده و تلاش مذبوحانه خود برای به انحطاط کشاندن فرهنگ اصیل مردم مسلمان افغانستان را ادامه می‌دهند.
نویسنده: احمد حسن‌پور
انتهای پیام/پ
