مدرسه تخصصی تئاتر در مشهد باید ایجاد شود

حسین وحدتی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس اظهار کرد: وقتی تئاتر را سرگرمی می‌بینیم تماشاچی از آن نیز درک نازلی خواهد داشت، سرگرمی جزئی از ادبیات نمایشی است و در آن باید ما اثر را برای مخاطب جذاب کنیم اما نباید سرگرمی تمام منظور ما از تئاتر باشد.

وحدتی با اشاره به این که ما تماشاگر را نساخته‌ایم تصریح کرد: هر نمایشی مخاطب مخصوص به خود را دارد که بسته به آن نمایشنامه‌نویسان نیز تغییر می‌کنند و به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شوند.

وی نخستین شرط نویسندگی را احاطه کامل نویسنده به موضوع متن دانست و عنوان کرد: نخستین کار نویسنده این است که به طور صد درصدی نسبت به پدیده‌ای که در متن خود به آن می‌پردازد اطلاع داشته باشد.

وحدتی با انتقاد از وضعیت تماشاچی تئاتر در مشهد گفت: متأسفانه چون خورش خوبی به تماشاچی داده نمی‌شود مخاطبان این هنر نیز با آنچه تئاتر به معنای کلمه است تا حدودی بیگانه‌اند، به عنوان مثال در رسانه‌های عمومی ما به تئاتر و هنرهای نمایشی پرداخته نمی‌شود و حتی در شبکه نمایش فیلم‌هایی تکراری می‌گذاریم که در مجموع مخاطب را از تئاتر دلسرد و نسبت به آن بیگانه می‌سازد.

وی افزود: به نظرم در شرایط فعلی رسانه‌ها می‌توانند شرایطی را فراهم کنند که تئاتر در سبد کالای خانواده‌ها وارد شود و پس از مدتی شاهد این باشیم که خانواده‌ها مبلغی را هر ماه برای تماشای تئاتر کنار می‌گذارند و در زمان خود جایی برای تماشای تئاتر نیز اختصاص می‌دهند.

نویسنده نمایشنامه آتش در گیومه افزود: اگر به طور دائمی در مشهد اجرای نمایش داشته باشیم افزایش مخاطبان تئاتر را نیز به همان میزان خواهیم داشت و به نظرم در حال حاضر فرصت یک جهش بزرگ از لحاظ کمی و کیفی در تئاتر مشهد وجود دارد که اگر مسئولان نگاه سلیقه‌‌ای به تئاتر را کنار بگذارند و از این هنر به طور تمام و کمال حمایت کنند این اتفاق بزرگ در مشهد رقم می‌خورد.

وحدتی با بیان این که هنرمندان تئاتر نیز باید در کار خود دقت کنند تا نمایش‌هایی با کیفیت در مشهد اجرا شود خاطرنشان کرد: سیستم پردازشی ذهن مخاطب توسط نویسنده می‌تواند عوض شود و تمام این امر معطوف وابسته به این است که تا چه اندازه نویسنده صاحب نگاه است، تنها نویسنده‌ای که صاحب نگاه باشد می‌تواند در مخاطب خود دغدغه ایجاد کند.

وی تصریح کرد: به نظرم تئاتر این ظرفیت را دارد که از هر قشری مخاطبانی را به خود جذب کند و معتقدم تئاتر برای قشر خاصی از افراد جامعه تولید نشده و نمی‌شود، در واقع نباید مخاطبان را دسته‌بندی کنیم بلکه باید فضایی آزاد ایجاد کنیم تا در آن هر مخاطبی بتواند نمایش مورد علاقه خود را پیدا کرده تماشا کند.

این نویسنده مشهدی اظهار کرد: هر متن مکتوب به طور کلی مانند ملک وقفی است و به نظرم تنها زمانی می‌توان آن را خراب کرد که چیزی بهتر از آن تولید کنیم، به عنوان مثال اسطوره‌های ما وقتی درباره چیستی پدیده‌ها حرف می‌زنند کاملاً در چارچوب اسطوره باقی‌ نمی‌مانند و داریم اسطوره‌هایی را که از موقعیت اسطوره عبور کرده و به یک سوژه علمی تبدیل شده است.

وحدتی افزود: مهم‌ترین ویژگی یک هنرمند در وهله اول خلاقیت است و باید همواره هنرمند را به اصالت خود هشدار داد که در فرایند تغییر چه حرکتی ایجاد کرده است و با نگاه هنرمندانه چه خلاقیتی را را رقم زده است.

وی با تأکید بر این که در گونه‌های نمایشی پیوستگی داریم و در نسل‌ها شکاف و گسست دیده می‌شود عنوان کرد: ممکن است گونه‌های جدیدی مطرح و اجرا شود که معادلی در گذشته نداشته باشد اما روی هم رفته نویسندگان به سنت‌های فکری گوناگون تعلق دارند که ما به ازای آنها در گذشته وجود داشته است.

نویسنده نمایشنامه عمارت آب و عقرب خاطرنشان کرد: به چشم‌انداز نمایشنامه‌نویسی در ایران خوش بین نیستم و آن گونه که می‌بینم چون از این هنرمندان حمایتی نمی‌شود این وضعیت در نهایت قشر نویسندگان را ضعیف می‌کند به ویژه وقتی به طور عمدی این قشر از هنرمندان مورد بی‌توجهی مسئولان قرار می‌گیرند.

وحدتی تصریح کرد: تئاتر مشهد امروز این قابلیت را دارد تا در خدمت دغدغه‌های اجتماعی قرار گیرد و باید با پذیرش تنوع گونه‌های نمایشی به سمت رشد و تکامل تئاتر در این شهر حرکت کنیم.

وی با بیان این که مهاجرت یک اتفاق ذهنی است و وقتی هنرمند جغرافیای خود را عوض می‌کند تأثیر آن در ذهن او نیز مشخص می‌شود گفت: مهاجرت هنرمندان از مشهد به پایتخت را یک اعتراض نمی‌بینم و به نظرم این هنرمندان تنها برای امکانات بیشرت و رشد در فضایی مناسب‌تر از شهر خود به تهران می‌روند تا در آنجا با امکانات بیشتر خود را شکوفا سازند.

این نمایشنامه‌نویس مشهدی بیان کرد: در نشست هم‌اندیشی اصحاب فرهنگ و هنر اتفاق‌های خوبی رخ داد که امیدوارم روی هم رفته فضای تئاتر در مشهد را ارتقا بخشد، مصوبات کمیته تئاتر مبنی بر شکل گیری شورای اجرایی تئاتر ذیل شورای فرهنگ عمومی و حضور یک نفر از انجمن هنرهای نمایشی در شورای فرهنگ عمومی را عاملی می‌بینم که می‌تواند تغییرات خوبی را در فاضای تئاتر ایجاد کند.

وحدتی عنوان کرد: در حوزه نمایشنامه‌نویسی درآمد را باید زیر صفر در نظر گرفت و متأسفانه در این شرایط انتظار این که نویسندگان تمامی وقت خود را روی این کار بگذارند منطقی نیست و تا وقتی نمایشنامه‌نویس تأمین مالی نشود مشکلات در این زمینه باقی می‌ماند.

وی با ابزار امیدواری از شکل‌گیری یک مدرسه تخصصی تئاتر در مشهد گفت: پیشنهادی برای انجمن نمایشی داشتم که هیئت علمی انجمن نمایش زیر نظر انجمن نمایشی شکل بگیرد و فعالیت‌های نمایشی را ارزیابی کند، سیستم آموزشی ما باید نظام‌مند و منظم باشد و برای آموزش هنرمندان تئاتر از افراد متخصص و تحصیل کردن این رشته استفاده کنیم.

وحدتی افزود: در حال حاضر انجمن نمایشی بسیار مغفول واقع شده است و این انجمن می‌تواند با برگزاری کلاس‌های آموزشی، نویسندگی، نمایشنامه‌نویسی و بازیگری تحولی چشم‌گیر در فضای تئاتر شهر ایجاد کند.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر رویدادهای تئاتری در مشهد از سوی هنرمندان و با استقبال مخاطبان پیش می‌رود و کاملاً خودجوش است و این وضعیت با وجود این که در رونق این هنر موثر واقع می‌شود از طرف دیگر بدون حمایت مسئولان به جایگاهی که می‌تواند برسد نمی‌رسد.

انتهای پیام/ آ