استقامت مادران شهدا انسان را به حیرت فرو میبرد
خبرگزاری تسنیم: بعضیها دو فرزند، بعضیها سه فرزند، بعضیها چهار فرزندشان به شهادت رسیدند، مادرانى را که عزیزانشان به شهادت رسیده بودند، ما دیدیم آنچنان از خودشان استقامت نشان مىدادند که انسان را به حیرت فرو مىبرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، فرازهایی از رهنمودهای مقام معظم رهبری را بهمناسبت روز تکریم مادران و همسران شهدا در ذیل میخوانید:
مؤثرترین و نقشآفرینترین عناصر کشور؛ خانواده شهید
خانواده شهیدان و ایثارگران از نظر تأثیر و ارزش رفتار و حرکت، فقط با خود شهدا قابل مقایسه هستند؛ با هیچ قشر دیگرى در انقلاب، این مجموعه قابل مقایسه نیستند. ارزش آن مادران و پدران، آن همسران و فرزندان و بازماندگان که حرمت خون شهیدشان را حفظ کردند و خودشان با صبرشان، با گذشتشان مظهر دیگرى شدند از فداکارى در پیشبرد اهداف انقلاب، این است که یکى از مؤثرترین و نقشآفرینترین عناصر کشورند. نمىخواهیم تعارف کنیم یا خوشامد بگوییم؛ مىخواهیم حقیقت مطلب آنچنان که هست، روشن شود.(1)
عظمت خانوادههاى شهید کمتر از شهید نیست
من این را به جوانها مىخواهم بگویم؛ به فرزندان شهدا و به خانوادههاى آنها: آن عظمتى که خانوادههاى شهدا و پدرها و مادرها و همسرها نشان دادهاند، از عظمت خود شهدا کمتر نیست. ما مادران و پدرانى را دیدیم که اینها با حادثه سنگین و کوبنده فقدان فرزند خودشان مثل بشارت برخورد کردند، چون مىدانستند که فرزند آنها در چه راهى حرکت مىکند.(2)
راهبرد حقیقى براى ملت؛ تجلیل از شهدا و خانوادهشان
اگر من از شهدا احترام مىکنم، اگر اظهار اخلاص به خانوادههاى شهدا مىکنم، این صِرف یک احساسات خشک و خالى نیست؛ بهمعناى این است که این یک راهبرد حقیقى براى ملت ماست؛ یاد شهدا باید گرامى داشته شود. این جوانان عزیز، این خانوادههاى پُرطاقت، این پدران و مادران، این همسران و فرزندان؛ اینهایى که با صبر و پایدارى خودشان توانستند این راه طولانى را از این گردنههاى دشوار عبور بدهند، بایستى مورد تجلیل قرار بگیرند، تا براى نسل جوان ما و براى آینده کشور ما این پرچم بر سر پا بماند.(3)
انقلاب ما؛ انقلاب زینبى
انقلاب ما انقلاب زینبى است. از اول انقلاب، زنان یکى از برجستهترین نقشها را در این انقلاب ایفا کردند. هم در خود حادثه بزرگ انقلاب، هم در حادثه بسیار بزرگ هشت سال دفاع مقدس، نقش مادران، نقش همسران، از نقش مجاهدان، اگر سنگینتر و دردناکتر و تحملطلبتر نبود، یقیناً کمتر نبود. مادرى که جوان خودش را، عزیز خودش را، دستهگل خودش را هجده سال، بیست سال ــ کمتر، بیشتر ــ پرورش داده، با آن محبت مادرانه او را به ثمر رسانده، حالا او را بهطرف میدان جنگ مىفرستد که معلوم نیست حتّى جسد او هم برخواهد گشت یا نه. این کجا، رفتن خود این جوان کجا؟ کار این مادر، از کار آن جوان اگر بزرگتر نباشد، کوچکتر نیست. بعد هم که جسد او را برمىگردانند، افتخار مىکند که بچه من شهید شده. این، حرکت زنانه، حرکت زینبگون در انقلاب ما بود.(4)
زینب کبرى(س)؛ نسخه اصلى رفتار مادران شهداى ما
این مادران شهداى زمان ما، حقیقتاً نسخه زینب را عمل و پیاده مىکنند! بنده ندیدم، یا کمتر مادرى را دیدم ــ مادر یک شهید، مادر دو شهید، مادر سه شهید ــ که وقتى انسان او را مىبیند، در او ضعف و عجز احساس کند!
مادران واقعاً شیرزنانى هستند که انسان مىبیند زینب کبرى(س) نسخه اصلى رفتار مادران شهداى ما است.(5)
مجاهدت خانواده شهید قبل از شهادت شهید؟
این جوانى که جبهه رفت و شهید شد، فقط خودش نبود که مجاهدت کرد؛ شما هم که پدر او هستید، مجاهدت کردید که او رفت، شما هم که مادر او هستید، مجاهدت کردید که او رفت، رفتن یک جوان بهسمت محلّ خطر، جایى که جان او در خطر است، این فقط مجاهدت او نیست؛ پدر او هم با رفتن او مجاهدت مىکند، مادر او هم با رفتن او مجاهدت مىکند، همسر او هم مجاهدت مىکند، فرزندان او هم مجاهدت مىکنند، هرکسى هم که به او علاقه دارد، مجاهدت مىکند و شگفتا که این مجاهدتها تمام هم نمىشود!(6)
مجاهدت خانواده شهید بعد از شهادت شهید
خود او به جبهه مىرود، مدّتى ایستادگى مىکند، صبر مىکند، جهاد مىکند و به شهادت مىرسد. مجاهدت او تمام شد، اما مجاهدت این مادر، ادامه دارد، مجاهدت این پدر، ادامه دارد، صبر اینها، مجاهدت اینها است. مجاهدت این فرزندان، ادامه دارد، مجاهدت آن همسر جوان، ادامه دارد. اینها که صبر مىکنند، اینها که شکایت نمىکنند، اینها که این را پاى خدا محاسبه مىکنند، اینها که این خون را مایه افتخار خودشان مىدانند، اینها که با این صبر و شکر خودشان، گردونه مجاهدت را در بین بقیه مردم ادامه مىدهند، اینها که مایه تشویق دیگران به جهاد مىشوند، اینها که با بیانات حکایتکننده از استوارى آنها، مایه آبروى یک ملت مىشوند، اینها که موجب مىشوند ملت و کشور در عرصه افکار عالم، بهصورت یک الگو درآید که ملت ایران درآمده است، اینها مجاهدت مىکنند.(7)
اگر خانواده شهید بىصبرى مىکردند؟
اگر پدران، مادران و همسران شهدا بىصبرى و شکایت مىکردند؛ منّت مىگذاشتند و آه و ناله مىکردند، مگر چهره این ملت اینقدر درخشان مىشد؟! این شما بودید که به این ملت آبرو دادید، این شما بودید که با حرفهایتان، با بیاناتتان، با منش و رفتارتان، با بالا گرفتن سرتان بهخاطر شهادت این فرزند، چهره این ملت را اینطور نورانى کردید!(8)
صبورى مادران و همسران شهید در پیروزى
اگر زنان در این نهضت همکارى نمىکردند، انقلاب هم پیروز نمىشد. یقیناً اگر زنها در داخل خیابانها و در راهپیمایىهاى عظیم حضور پیدا نمىکردند، انقلاب پیروز نمىشد. در جنگ تحمیلى اگر مادران شهیدان و همسران شهیدان که من افتخار داشتهام با هزارها نفرِ اینها از نزدیک نشست و برخاست و گفتوگو کنم و خصوصیات آنها را مشاهده کنم، ایمان خود، صبر خود، ایستادگى خود، معرفت خود و روشنبینى خود در قبال ضایعات جنگ و فداکاریهاى جوانان و مردان را نشان نمىدادند، جنگ پیروز نمىشد. اگر مادران و همسران شهدا بیصبرى نشان مىدادند، شوق جهاد در راه خدا و شهادت در دل مردها مىخشکید؛ اینگونه نمىجوشید؛ اینگونه به جامعه طراوت نمىداد.(9)
تحیر انسان از استقامت مادران شهید
در جنگ احد که عدهاى از مسلمین به شهادت رسیدند، یک زن در حالىکه جسد سه شهید را با خود حمل مىکرد، وقتى به مسلمانان در نزدیکى شهر مدینه رسید، اولین سؤالى که کرد، از سلامتى پیامبر(ص) بود، یعنى سلامتى رسول اکرم (صلّى الله علیه و آله و سلّم)، براى او اهمیت بیشترى از جان عزیزانش داشت. اینها را ما در تاریخ خوانده بودیم، اما آنچه در کشور ما اتفاق افتاد، اگر نگوییم اهمیتش از صدر اسلام بیشتر است، یقیناً کمتر نیست.
بعضیها دو فرزند، بعضیها سه فرزند، بعضیها چهار فرزندشان به شهادت رسیدند، مادرانى را که عزیزانشان به شهادت رسیده بودند، ما دیدیم آنچنان از خودشان استقامت نشان مىدادند که انسان را به حیرت فرو مىبرد. من با خانوادههاى مکرّم شهدا، بحمداللّه دید و بازدید و نشستهاى متعددى را همیشه داشتهام و دارم. به نظرم رسیده است که مادران شهدا، از لحاظ قوّت و قدرت، حقیقتاً بىنظیرند. این، از ایمان است. این ایمان است که به خانوادههاى شهدا، صبر و قوّت و استقامت مىدهد. این ایمان را قدر بدانید و حفظ کنید. این، آنچیزى است که هیچ سلاحى در مقابل آن، کارگر نیست.(10)
روحیه مادران شهید؛ قوىتر از روحیه پدران
بعد از اقامه دولت حق، بهفضل الهى زنان کشور اسلامى ایران توانستند شخصیت حقیقى خودشان را تا حدود زیادى پیدا کنند، در میدانهاى گوناگونى حضور یابند و عظمت روحیه زن مسلمان را نشان دهند که شما نمونهاش را در وضع این مادر شهید و مادران عزیز و دلاور سایر شهدا دیدید و مىبینید.
من هرجا که با مادران شهدا مواجه شدهام، آنها را حتّى از پدران شهدا هم قوىتر دیدهام، غالباً نمونهاش را در روحیه این مادران بزرگوار و شجاع مىتوانید ببینید.(11)
این آبرو و روحیه را همچون گذشته حفظ کنید
من به شما عرض مىکنم که اى پدران و مادران و همسران و فرزندان و برادران و خواهران شهدا! این آبرو و این روحیه را براى خودتان حفظ کنید؛ همچنان که بحمداللّه حفظ کردهاید. دنیا تاریک و پُر از ظلم است. ملتها تنهایند و احتیاج به پشتگرمى دارند. روحیه شما و تداوم نهضت شما و استقامت شما، مایه روحیه و پشتگرمى براى ملتهاست. شما زنان مسلمان، براى زنان فلسطین و زنان کشورهاى اسلامى، مایه دلگرمى هستید. صریحاً مىگویند که ما از شما بهخصوص از شما جوانان یاد گرفتهایم. این مقاومت را حفظ کنید و این ایستادگى را غنیمت بشمارید. با استقامتتان، با وحدتتان، با حضورتان در صحنههاى گوناگون سیاسى و اقتصادى و سازندگى و اداره کشور و با پیشبرد کارها و پشت سر مسئولان قرار گرفتن، آبرویى را که به اسلام دادهاید، تداوم ببخشید؛ شماها اسلام را زنده کردید.(12)
دنبالهروی راه شهید و نگهدارنده عَلَم شهید باشید
همه باید پاسدار خون شهید باشند و از آن حفاظت کنند، حفاظت از خون شهید یعنى چه؟ یعنى ببیند این جوان، این خانواده، این پدر و مادر، این همّتها و روحیههاى عظیم و شکستناپذیر، دنبال چه هدفى رفتند؟ آن هدف را از جان خودتان بیشتر محافظت کنید. شهداى ما براى خدا مجاهدت کردند؛ در راه خدا به شهادت رسیدند؛ براى حاکمیت دین خدا در کشور که مایه سعادت دنیا و آخرت است، سختیها را تحمّل کردند.
شما عزیزان، خانوادههاى عزیز، پدران، مادران، همسران، فرزندان و بقیه کسان شهدا، این افتخار را براى خودتان حفظ کنید که حافظ خون شهید و دنبالهروی راه شهید و نگهدارنده عَلَم شهید باشید که همان عَلَمِ راه خدا و دین خدا و حفظ ارزشهاى الهى و اسلامى است.(13)
///////////////////
1) 27/2/1386
2) 16/4/1383
3) همان
4) 30/6/1379
5) 19/3/1374
6) 5/7/1377
7) 5/7/1377
8) همان
9) 30/6/1379
10) 13/10/1369
11) 17/2/1376
12) 11/10/1370
13) 5/7/1377.
انتهای پیام/*