پرونده مرگ گوزن زرد پارک پردیسان روی میز سازمان محیط زیست
خبرگزاری تسنیم: معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست از برگزاری جلسه در سازمان محیط زیست برای بررسی علت مرگ گوزن زرد در پارک پردیسان خبر داد.
احمدعلی کیخاه معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره دلایل مرگ گوزن زرد در پارک پردیسان اظهار داشت: بنده در سفر کاری بودم اما قرار است تا ساعتی دیگر جلسهای در سازمان محیط زیست در این خصوص برگزار شود.
وی با بیان اینکه این جلسه برای تعیین علت مرگ این گوزن تشکیل میشود گفت: تا ظهر امروز علت مرگ مشخص میشود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از سازمان محیط زیست، احمدعلی کیخا افزود: برابر گزارشهای دریافتی و بررسی کارشناسان یک راس گوزن زرد شامگاه شنبه با شلیک افراد متخلف در داخل منطقه فنسکشی شده داخل پارک پردیسان تهران تلف شد.
وی با اشاره به این که فرد یا افراد متخلف با شلیک 3 گلوله این گوزن را از پای درآوردند، افزود: بررسیهای اولیه نشان میدهد متخلفان از سمت اتوبان همت به این گوزن شلیک کرده و پس از آن از محل متواری شدهاند.
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: هنوز عاملان این حمله و انگیزه آنها مشخص نیست اما آنچه مسلم است کشتن یک گوزن زرد ایرانی در داخل محدوده فنسکشی شده و آنهم در محدوده تحت اختیار سازمان حفاظت محیط زیست حتما با انگیزه خاصی صورت گرفته است.
وی خاطرنشان کرد: اطلاعات بیشتر در این خصوص پس از بررسیهای بیشتر اعلام میشود.
گوزن زرد ایرانی چه حیوانی است؟
گوزن زرد ایرانی با نام علمی Dama mesopotamica پستانداری از خانوادهٔ گوزن است. گمان میرفت که نسل این حیوان منقرض شدهباشد تا این که در دههٔ 1950 گلّهای از آن در خوزستان کشف شد. اینک گلههایی از گوزن زرد ایرانی در دشت ناز ساری در استان مازندران در محوطهٔ محصوری مراقبت میشوند. در برخی از باغ وحشهای جهان نیز نمونههایی از آن وجود دارد.
این حیوان جثهاش از مرال کوچکتر است. نرها شاخهای بلند و نسبتاً پهنی دارند. رشد شاخها از یک سالگی به بعد شروع میشود، ولی شاخکها از دو سالگی ظاهر میگردد. در اواخر فصل زمستان شاخها میافتند و شاخهای جدید بلافاصله شروع به رشد میکنند و در تابستان تکمیل میشوند. موها در فصل تابستان کوتاه است. رنگ پشت و پهلوها در این فصل زرد متمایل به قرمز و زیر بدن و کفلها و دم سفید است. در قسمت پشت و پهلوها خالهای سفید مشخصی دارد. در زمستان موها بلندتر و به رنگ خاکستری با خالهای نامشخص است.
گوزن زرد ایرانی دارای طول سر و تنه میان 150 تا 200 سانتی متر، دم 16 تا 20 سانتی متر و ارتفاع 85 تا 110 سانتی متر است. این پستاندار وزنی برابر با 50 تا 130 کیلوگرم دارد.
اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت گوزن زرد ایرانی را برای مدتها در وضعیت «در معرض خطر» (1996)، «آسیبپذیر» (2006)، و «در معرض خطر» (2010) طبقهبندی کرده است. چنین طبقهبندی به دلیل نگرانی از تعداد کم این جانوران و مشخص نبودن اینکه آیا نمونههای معرفی شده در مکان زندگی کنونیشان «وحشی» به شمار میروند یا نه بوده است.
در سال 2013 میلادی / 1392 شمسی، شیوع نوعی مگس به نام «میاز» در نواحی رود کرخه باعث مرگ تعداد زیادی از این گوزنها شد، به گونهای که بعضی کارشناسان خبر از احتمال انقراض نسل آن دادند.
بر پایه بررسیها تا تیر 1392 نزدیک به 45 راس گوزن به دلیل تخمگذاری این مگس بر روی بدنشان مردهاند و تنها 25 راس دیگر مشاهده شدهاند. مسوولان محیط زیست استان خوزستان تلاش کردند تا با زندهگیری و مداوای گوزنهای بیمار از مرگشان جلوگیری کنند، با این حال بعدها مشخص شد که همهٔ گوزنهای این منطقه به دلیل حمله کنهها و مگسهای میاز کشته شدهاند.
پارک طبیعت پردیسان کجاست؟
پارک طبیعت پردیسان منطقهای طبیعی است که با مساحت 275 هکتار در شمال غرب تهران قرار دارد. نقطه شروع این پارک در قسمت شمال شرقی از بزرگراه شیخ فضل الله نوری در شرق و در امتداد بزرگراه همت تا انتهای ساحل غربی پونک به طول 2550 متر است. در حد شمالی پارک، بزرگراه شهید همت است.
محدوده پارک در غرب از مسیل غربی پونک از بزرگراه شهید همت آغاز شده و به سمت جنوب تا بزرگراه رسالت امتداد می یابد. طول این مسیر 1170 متر می باشد که حد غربی پردیسان مسیل فرحزاد است.
محدوده پارک در شرق به طول 900 متر در امتداد بزرگراه شیخ فضل الله نوری به سمت جنوب حد فاصل بزرگراه شهید همت و بزرگراه رسالت است و حد شرقی آن بزرگراه شیخ فضل الله نوری بوده که در شمال شرقی به تصفیهخانه شهرک قدس منتهی میشود.
حیات وحش موجود در پارک پردیسان که در محدودههای فنس کشی و قفسهای آن نگهداری میشود شامل گوشتخواران، علفخواران، همه چیز خواران، پرندگان شکاری و سایر پرندگان است. به طور کلی پوشش گیاهی منطقه دو گروه پوشش هرز را شامل می شوند. در هر دو گروه گیاهان آب دوست و خشکی پسند قابل مشاهده است. کل فضای پارک تقسیم و تفکیک شده است. تاسیسات و تجهیزات و امکانات رفاهی، بهداشتی، اداری، فرهنگی و ورزشی به معنای کاربری آن هم اکنون در اکثر نقاط در پارک مشاهده می شود. در این پارک همچنین موزه تاریخ طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست و ساختمان مرکزی سازمان حفاظت محیط زیست نیز واقع است.
انتهای پیام/