سایه سنگین بحران‌ها بر سر مردم غزه/ جدال کودکان فلسطینی با مرگ

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه خبری الرساله در گزارشی با عنوان محاصره و کمبود دارو، بیماران غزه را به کام مرگ می کشاند، نوشته بود بیماران در غزه به سبب نبود تجهیزات بیمارستانی و وسایل پزشکی و داروهای ضروری در معرض خطرمرگ قرار دارند.

در این گزارش آمده است یک بیمار چهل ساله به سبب تشدید بیماری در نوار غزه تحت محاصره روزهای سختی را پشت سر می گذارد.

صدها  بیمار دیگر در غزه به سبب تخریب تونل های زیرزمینی میان غزه و سیناء از زمان برکناری محمد مرسی رئیس جمهور مصر در سوم جولای گذشته همانند احمد 40 ساله بیمار هستند.

تلاش های بیماران فلسطینی برای ترک غزه با هدف درمان شکست خورده است چرا که گذرگاه مرزی رفح با مصر در اوقات محدودی در ماه باز است و عبور از این گذرگاه هم دشوار است.

احمد 41 ساله بر روی تختی در بیمارستان ابویوسف النجار بستری است و تمام امیدش این است که یک جلسه دیالیز را تقریبا هر روز انجام دهد.

این بیمار فلسطینی می گوید پزشک ها به وی گفته اند برای درمان باید به مصر اعزام شود، اما هر گاه گذرگاه رفح باز می شود، نوبت او هم فرا نمی رسد.

این بیمار فلسطینی می گوید تمام آنچه اکنون می خواهم این است که برای پیوند کلیه جدید برای جلوگیری از درد روزانه غزه را ترک کنم و امیدوارم بار دیگر به زندگی برگردم.

وی می گوید پزشکان او را نصیحت کردند که فورا به خاطر خطرناک بودن وضعیت و نیازش به کلیه جدید این کار را انجام دهد که خواهرش آماده شده است یکی از کلیه هایش را تقدیم او کند.

این زن فلسطینی ساکن اردوگاه رفح و متاهل است که خانواده وی شش نفره است و از سه سال پیش مبتلا به نارسایی کلیه است.

رنج رائد حلمی 30 ساله هم فرق چندانی با رنج جملات ندارد، رائد حلمی هم مبتلا به سرطان خون است که نقطه اشتراک این دو بیمار این است که در عبور از گذرگاه مرزی رفح برای مداوا در خارج از غزه ناکام مانده اند.

حلمی گفته است بارها تلاش کرده است از گذرگاه رفح به مصر برود، اما در آخرین لحظه مشکلاتی برایش به وجود آمده و وی نتوانسته است از این گذرگاه عبور کند.

این بیمار فلسطینی می گوید پس از مشخص شدن ابتلا به سرطان، فورا مدارک سفرش را برای درمان در خارج آماده کرد، اما نمی تواند کی شانس به او رو خواهد کرد و می تواند سفر کند.

البته وی می گوید در گذشته نه چندان دور در نیمه اول سال گذشته، دو بار به مصر سفر کرده است اما در آن زمان بیمار نبود.

فلسطینی ها با بهترین روزهای زندگی خود در گذرگاه رفح هنگام ریاست جمهوری محمد مرسی در مصر روبرو بودند.

بسیاری در غزه حتی کسانی که از جنبش حماس و اخوان المسلمین حمایت نمی کنند، با افسوس از دورانی که مرسی رئیس جمهوری مصر بود یاد می کنند به ویژه در سایه محاصره شدیدی که این روزها نوار غزه با آن روبرو است.

ماهر ابوصبحه مدیر شورای گذرگاه ها در غزه بارها همتایان مصری خود را به باز بودن گذرگاه رفح به سبب نیاز صدها فلسطینی برای سفر به خارج از غزه تشویق کرده بود.

فلسطینی های ساکن غزه می گویند اوضاع زمانی که محمد مرسی در مصر حاکم بود، برای آنها بهتر بود، اما طی شش ماه گذشته آنچه در گذرگاه رفح می گذرد، نسخه ای از سیاستی است که در زمان حکومت حسنی مبارک در پیش گرفته می شد.

وزارت بهداشت دولت فلسطین در غزه می گوید 600 بیمار فلسطینی هر ماه در بیمارستان های مصری تحت درمان قرار می گیرند.

الشرف القدره سخنگوی وزارت بهداشت دولت فلسطین گفته  است ادامه بسته بودن گذرگاه رفح، وضعیت جسمانی 300 بیمار را که از سرطان و بیماری های خونی و کلیوی رنج می برند، وخیم کرده است

به گفته القدره، 30 درصد از داروها از گذرگاه رفح با موافقت دولت هشام قندیل نخست وزیر سابق مصر وارد غزه می شد، اما اکنون نه تنها این داروها نمی رسد بلکه حرکت کاروان های کمک رسانی برای ارسال دارو و کمک های لازم به بیمارستان های غزه هم متوقف شده است.

سال 2013 میلادی دو وضع متفاوتی داشت ابتدای این سال به گونه ای بود که غزه شاهد انقلاب ساخت و ساز و حرکت آرام در گذرگاه رفح  و کالاها به اندازه کافی وجود داشت اما نیمه دوم سال گذشته به سبب آنکه ارتش مصر، تونل ها را به روی حرکت کالاها بست و گذرگاه رفح هم به روی مسافران بسته شد، وضع رقت باری برای ساکنان غزه به وجود آورد.

شرایط ساکنان غزه پس از 30 ژوئن دگرگون شد، محاصره در دشوارترین وضع خود قرار گرفت . پیش از این تاریخ تونل ها با تمام ظرفیت کار می کرد و سوخت و مصالح ساختمانی و کالاها به میزان کافی وارد می شد.

گذرگاه رفح همچنین در نیمه اول سال گذشته میلادی شاهد ورود هیات هایی بود که با هدف همبستگی با مردم غزه وارد می شدند.

وضع مسافران هم پیش از سرنگونی محمد مرسی و پس از آن فرق کرد به طوری که تعداد مسافران در نیمه اول به طور میانگین به 12 اتوبوس یا در برخی روزها به 15  اتوبوس با ظرفیت 50 نفر برای هر اتوبوس می رسید اما پس از سرنگونی مرسی این تعداد به پنج اتوبوس و در زمان های محدودتر رسید.

منازل فقط در شبانه روز هشت ساعت برق دارند

وضع برق هم در سال 2013 خیلی تغییر نکرد و بهبود نیافت به طوری که در بهترین حالت، منازل فلسطینی ها در غزه بیشتر از هشت ساعت برق نداشته است و همین عامل مشکلات زیادی را برای مردم و به ویژه برای بیمارستان های غزه به وجود آورد.

کاهش شدید دمای هوا که از ابتدای دسامبر سال گذشته، غزه را فرا گرفت و بحران برق و سوخت در کنار بحران دارو و مواد غذایی سال سختی را برای مردم غزه رقم زده بود و آنها امیدوار هستند سال جدید میلادی شاهد کاهش مشکلات خود باشند.

مردم فلسطین امیدوارند سال جدید میلادی سال آشتی و تحقق وحدت و شکسته شدن محاصره تحمیلی علیه غزه و پایان بحران برق و سوخت و همچنین بحران دارو باشد.

یک پایگاه خبری فلسطینی در گزارشی آورده است رنج و سختی مردم غزه در زندانی که مساحت آن از 365 کیلومتر مربع فراتر نمی رود، در سایه نبود حداقل نیازهای زندگی به سبب مجازات دسته جمعی مردم آن از سوی اشغالگران قدس همچنان ادامه دارد.محاصره ای که بر اساس قوانین بین الملل، یک جنایت جنگی به شمار می رود.

قربانیان این محاصره، مردم بیگناهی هستند که مصمم به باقی  ماندن در سرزمین مادری و اصلی خود با وجود تمام مشکلاتی که با آن روبرو هستند.

قلب غزه با وجود ادامه سیاست های توسعه طلبانه و ظالمانه اشغالگران قدس و محاصره آن همچنان می تپد و آنها بر باقی ماندن و ایستادگی تا رسیدن به تمام حقوق مشروع خود پافشاری می کنند.

با این حال سکوت جامعه جهانی چراغ سبزی به رژیم صهیونیستی برای ادامه اقدامات جنایتکارانه اش به شمار می رود.

بسته شدن مکرر گذرگاه رفح برای مدت های طولانی به عنوان تنها گذرگاهی که ساکنان غزه را با جهان خارج مرتبط می کند و تخریب تونل ها سبب تشدید رنج و درد مردم غزه شده است.

اوضاع مردم غزه به ویژه از نظر دارویی و سوخت به وضع فاجعه باری رسیده است.

به نوشته پایگاه خبری سما، جمعیت نوار غزه در پایان سال 2013 میلادی از یک میلیون و 853 هزار نفر فراتر رفت که 55 هزار نفر نسبت به سال 2012 افزایش نشان می دهد یعنی بیش از پنج هزار نفر در تنها یک کیلومتر مربع زندگی می کنند.

بحران مسکن هم به بحران غذایی، دارویی، سوخت و ... اضافه شده است.

در حال حاضر حدود 10 درصد از مردم غزه در ساختمان های کوچک با تعداد زیاد زندگی می کنند. غزه هر ساله به 800 تا هزار و 100 واحد مسکونی جدید نیاز دارد.

پیش بینی می شود نیاز مسکن در سال 2020 میلادی به حدود 227 هزار و 505 واحد مسکونی برسد.

بحران آب

ساکنان غزه همچنین با مشکل آب بهداشتی برای آشامیدن در سایه کاهش میزان آبی که از منابع زیرزمینی به دست می آورند، روبرو هستند.

میزان آلودگی آب آشامیدنی هم به بیش از 95 درصد می رسد، اگر تا سال 2020 میلادی، منابع جایگزینی برای آب به دست نیاید، فاجعه بزرگی رخ خواهد داد.

وضعیت شبکه فاضلاب در نوار غزه هم چندان مناسب نیست و تنها 25 درصد واحدهای مسکونی بر حفر کانال های باز برای فاضلاب متکی هستند و وضعیت نامناسب فاضلاب در غزه خطرات واقعی برای سلامتی مردم و محیط زیست به همراه دارد.

وضع نامناسب آموزشی در غزه

وضع آموزش در نوار غزه هم چندان مناسب نیست، به طوری که بیش از 76 درصد مدارس دولتی به صورت دوشیفت فعالیت می کنند و 86 درصد مدارس وابسته به آژانس کار و امداد سازمان ملل متحد(آنروا) هم دو شیفته هستند.

مشکل کمبود شدید مدارس هم به وضع نامناسب آموزش در غزه دامن زده است به طوری که وزارت آموزش و پرورش غزه طی پنج سال آینده به ساخت 139 باب مدرسه و آژانس امداد سازمان ملل متحد به ساخت 135 باب مدرسه به سبب افزایش روزافزون تعداد دانش آموزان نیاز خواهند داشت.

بخش آموزش عالی در نوار غزه از مشکل کمبود بودجه دانشگاه ها رنج می برد که تاثیرات سوئی بر عملکرد نهادهای آموزش عالی گذاشته است و باعث شده نتوانند رسالت آموزشی خود را به شکل مطلوب ادا کنند.

به عنوان مثال دو دانشگاه الازهر و الاسلامیه هر کدام 20 میلیون دینار کسر بودجه در پنج سال گذشته داشتند.

وضع رقت بار بهداشتی در غزه

وضع بهداشتی در نوار غزه در بدترین حالت خود به سر می برد و مردم  از حمایت های بهداشتی مناسب به سبب کاهش سطح خدمات بهداشتی در زمینه تشخیص و درمان برخوردار نیستند.

یبمارستان ها و مراکز بهداشتی با کمبود شدید تجهیزات پزشکی و کمبود لوازم پزشکی مخصوص آزمایشگاه ها و بانک های خون روبرو هستند.

در دسترس نبودن دارو و تجهیزات پزشکی به مشکلات بخش بهداشت غزه اضافه می شود بیشتر کسانی که از این وضع متضرر شده اند، افراد مبتلا به بیماری های مزمن به ویژه کودکان هستند.

به عنوان مثال تشخیص برخی موارد بیماری های قلبی در کودکان تا پنج ماه به تاخیر می افتد.

مشکلات در زمینه شیمی درمانی که بیماران سرطانی مخصوصا کودکان به آن نیاز دارند سبب شده است تا بیمارستان ها توصیه کنند کودکان برای درمان به خارج منتقل شوند که البته هزینه های بالا و مشکلات عبور، جان کودکان را هم در معرض خطر قرار می دهد.

کودکانی که دچار نارسایی کلیوی هستند از نبود دستگاه های ویژه دیالیز و تجهیزاتی که مناسب کودکان نیست، رنج می برند.

نبود انسولین هم بر مشکلات مبتلایان به دیابت در نوار غزه افزوده است.

اما آنچه اوضاع فاجعه بار را در نوار غزه تشدید می کند، گسترش پدیده بیکاری و فقر در میان ساکنان این منطقه در سایه افزایش تقاضا برای کار و ناتوانی نهادهای دولتی و غیر دولتی و نهادهای وابسته به سازمان ملل در رفع نیازهای بازار کار است.

مشکل فارغ التحصیلان دانشگاه ها و به ویژه صاحبان مدارک عالی و پیوستن آنها به لشگر بیکاران درباره افزایش فجایع در زمینه اجتماعی و اقتصادی هشدار می دهد.

نوار غزه با اوضاع فاجعه باری روبرو است که هر روز بر شدت و وخامت آن افزوده می شود.

اشغالگری و دودستگی و سکوت جامعه جهانی به عنوان مثلث ویرنگر همچنان ادامه دارد که هر یک از آنها همچون خنجری بر پیکر مجروح مردم غزه فرو می رود و کمر آنها را شکسته است.

با وجود رنج و سختی و بحران های مختلفی که مردم غزه با آنها روبرو هستند، امید و آرزویی که بیش از 65 سال همراه آنهاست، همچنان زنده و پویاست و آن آزادسازی سرزمین فلسطین از اشغالگری صهیونیست های غاصب است.

آنچه بیش از همه مردم فلسطین در نوار  غزه و کرانه باختری را عذاب می دهد، دودستگی و شکاف  میان گروه های فلسطینی به ویژه جنبش های فتح و حماس است که اشغالگران قدس هم به خوبی از این وضع بهره می برند .

اکنون نیاز به اراده واقعی برای پایان شکاف و دودستگی میان فلسطینی ها بیش از هر زمانی  احساس می شود و پایان دودستگی اولین گام در راستای کاهش رنج و مشکلات مردم غزه به شمار می رود.

مردم غزه به سبب ایستادگی و مقاومت قهرمانانه در مقابل ماشین جنگی و تجاوز رژیم صهیونیستی و محاصره از سوی این رژیم شایسته تقدیر هستند و این مقاومت ، وظیفه ای را بر دوش آزادگان جهان و کشورهای عربی و اسلامی قرار می دهد که برای رفع مشکلات و سختی های آنها و پایان دادن به محاصره ظالمانه غزه به طور جدی تلاش کنند .

جامعه جهانی هم ملزم به دست برداشتن از دادن مصونیت به رژیم اشغالگر قدس است که همچنان به محاصره نوار غزه و ارتکاب انواع جنایت علیه ساکنان بی دفاع این منطقه ادامه می دهد.

جامعه جهانی همچنین باید به فلسطینی ها برای رسیدن به حقوق مشروع خود و در راس آنها حق تعیین سرنوشت و پایان جنایتکارانه ترین اشغالگری تاریخ کمک کنند.
انتهای پیام/