استاد پرورش از نامی ترین مفسران نهج البلاغه و اشعار حافظ بود
خبرگزاری تسنیم: مدیر دارالقرآن علامه طباطبائی گفت: استاد پرورش از نامی ترین افراد عصر خود در زمینه تفسیر حافظ و نهج البلاغه است و تا همین اواخر جلسات حافظ شناسی وی با وجود این که مشغله فراوانی داشت، تعطیل نشد.
مرتضی نجفی قدسی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان درباره ابعاد شخصیتی استاد سیدعلی اکبر پرورش اظهار کرد: بارزترین اخلاق فردی استاد پرورش، اهمیت دادن به اقامه نماز اول وقت بود و در زمان حیاتشان به اندازه ای بر این موضوع تاکید داشتند که حتی در زمان بزرگ ترین منصب ها تحت هیچ شرایطی نماز اول وقت را ترک نکرد و هر روز درباره مباحث عرفانی و اعتقادی به تفکر می پرداخت و کشف و شهودات عرفانی نیز در این زمینه داشت.
وی افزود: پیاده روی پس از نماز صبح، انس با قرآن و نهج البلاغه نیز از برنامه های هر روزه استاد بود و مهم رین تخصص پرورش در زمینه ادبیات حافظ شناسی بود و از نامی ترین افراد عصر خود در زمینه تفسیر حافظ و نهج البلاغه است و تا همین اواخر جلسات حافظ شناسی ادامه داشت، با وجود این که مشغله فراوانی داشت، هیچ گاه از مطالعه در مباحث سیاسی روز دنیا عرفان، فرهنگ، و ادبیات غافل نبود.
مدیر دارالقرآن علامه طباطبائی تصریح کرد: استاد پرورش اگرچه دل بستگی به مال دنیا نداشت، اما متعصب نیز نبود، بلکه بسیار خوش مشرب و اهل نشست و بر خواست با دوستان بود و همیشه در جلسات دوستانه خود بدون هیچ گونه گناه و معصیتی، فضایی شاد و عرفانی را فراهم می کردند.
وی با اشاره به سخنرانیهای استاد پرورش بیان کرد: امروز هر کسی ساعتها سخنرانی بدون محتوا میکند اما پرورش برای یک ساعت سخنرانی، صدها ساعت مطالعه میکرد و در سخنرانیهای اندک خود، ویژگیهای عرفان، اعتقادات و اخلاق در کلامش هویدا بود.
نجفی قدسی با اشاره به روحیه مبارزه مرحوم پرورش خاطرنشان کرد: شخصیتی با این همه ابعاد معنوی، به سبب تکلیف الهی، قبل و بعد از انقلاب با حضور فعال و شایسته در صحنههای انقلاب، جز ارکان فکری نهضت انقلاب محسوب میشود و قبل از انقلاب با حکومت طاغوت مبارزه کرد و در زمان انقلاب با سخنرانیهای بیباکانه خود در میدان امام اصفهان به روشنگری میپرداخت و برنامههای مبارزاتی در مقابله با گروهکها و منافقان داشت.
وی افزود: استاد پرورش با روشنگریهای سیاسی و فرهنگی خود در عرفان نیز عمیق بود و عرفان او سبب میشود که منزوی و گوشه نشین نباشد و با عرفان واقعی خود، منطبق با عرفان امیرالمومنین، با دشمنان به خروش و مبارزه میپرداخت.
انتهای پیام/ ق