انتقادات تند از وضعیت جانبازان غیرایرانی؛ دو پا و کلیه‌اش را در جنگ ایران داد به او کارت ملی نمی‌دهند
خبرگزاری تسنیم: دیروز جمعه ۲۲ آذرماه را به صراحت می‌توان پرشورترین روز جشنواره «سینما حقیقت» برشمرد. روزی که اکثر مستندسازان در فلسطین حضور داشتند و به تماشای فیلم می‌نشستند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دیروز جمعه 22 آذرماه را به صراحت می‌توان پرشورترین روز جشنواره «سینما حقیقت» برشمرد. روزی که اکثر مستندسازان در فلسطین حضور داشتند و به تماشای فیلم می‌نشستند. هرچند درب سینما فلسطین تا حدود ساعت دو بعدازظهر بدلیل برگزاری نماز جمعه بسته بود اما از اولین ساعات بازگشایی خیل مستندسازان بودند که به این سینما سرازیر می‌شدند. حتی قبل از بازگشایی در نیز چندین نفر پشت درهای سینما منتظر بازگشایی درها بودند.
دیروز بهترین روز نمایش فیلمهای مستند بود. «خون مردگی» که در سالن شماره یک سینما فلسطین در ساعت 16:35 به نمایش درآمد با استقبال زیادی مواجه شد. تقریبا تمام صندلی‌های سالن شماره یک که بزرگترین سالن سینما فلسطین است پر شد. ساعت 18 نیز نشست نقد و بررسی این فیلم با حضور محمد کارت، کارگردان و رامتین شهبازی، منتقد و مدرس سینما برگزار شد. «خون مردگی» داستان چند لات شیرازی است که در محله‌های جنوبی این شهر زندگی می‌کنند. کارت با جسارت به جمع این اراذل و اوباش وارد شده است و اثری هنری درباره معضلات اجتماعی امروز شهر شیراز تولید کرده است.
محمد کارت انگیزه خود را از ساخت این فیلم جلوگیری از گسترش خرده فرهنگ‌هایی عنوان می‌کند که در حال همگیر شدن در شیراز هستند. او می‌گوید در شیراز اتفاقات بدی در شهر می‌افتد که من را به ساخت این فیلم ترغیب کرد. من در شیراز افرادی را دیدم که قمه به دست و سوار بر موتور مانند گلادیاتورها در شهر می‌چرخیدند و به جان هم می‌افتادند.
شهبازی معتقد از کارت در فیلم خود به خوبی به سوژه نزدیک شده است و با توجه به خطرناکی نزدیک شدن به سوژه‌ها توانسته میزانسن دلخواه خود را در فیلم انتخاب کند. با اینحال او معتقد است که فیلم دارای پریشانی است که کمی به کار آسیب زده است.
«خون مردگی» اولین فیلم مستند محمد کارت است. حرفه اصلی او بازیگری است و تحصیلاتش نیز در ین زمینه است. با اینحال «خون مردگی» که توانست جایزه بهترین فیلم مستند اجتماعی جایزه بزرگ شهید آوینی را ازآن خود کند می‌تواند یکی از گزینه‌های اصلی دریافت جایزه بخش اجتماعی هفتمنی جشنواره سینما حقیقت باشد.
«ملی بدون کارت» دومین مستند برجسته چهارمین روز جشنواره «سینما حقیقت» بود که توسط خانه مستند انقلاب اسلامی ساخته شده است. مستندی در مورد امیریک سینک یا محمد حیدری جانباز 50 درصدی هشت سال دفاع مقدس که این روزها با مشکل نداشتن سند هویت دست و پنجه نرم می‌کند. حیدری دو پا و کلیه خود را در جنگ ایران از دست داده است اما مسئولان حاضر نیستند به او کارت ملی بدهند. حتی انجمن بیاران کلیوی هم حاضر به دادن کلیه به این جانباز نشد و حیدری مجبور شد که کلیه پسرش را برای زنده ماندن استفاده کند.
در نشست دیروز «سینما حقیقت» محمدعلی شعبانی در مورد فیلم خود گفت: این فیلم که چهارمین مستند من محسوب می‌شود فیلمی تعلیقی نیست و برای ایجاد سوال در ذهن‌ها ساخته شده است. این فیلم از مسئولان می‌پرسد که چرا فردی که روزی برای آنها دارای اهمیت بود امروز باید اینگونه خانه نشین شود؟ متاسفانه سینمای مستند امروز ما در دادن اطلاعات به مخاطبان ضعیف است و فقط به فرم پرداخته می‌شود.
شعبانی که مدیران را مسئول این نابسامنی در زندگی حیدری می‌دانست می‌گفت که حیدری در بین 5 نفر دیگر از جانبازان و خانواده شهدا که مشکل نداشتن کارت ملی را دارند دارای بهترین وضعیت است. زندگی او دارای یکنواختی است و هیچ کاری از او بر نمی‌آید. او حتی بیرون از خانه نمی‌رود و ما با اصرار فراوان از او خواستیم که برای تهیه فیلم با خانواده اش به پارک بیاید.
دیروز مستند دیگری نیز درباره جانبازان دفاع مقدس نمایش داده شد که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. «پولیس پولیس» عنوان مستندی درباره جانبازی به نام موسی است. او سالهاست که قطع نخاع شده است و در آسایشگاه زندگی می‌کند. او عاشق شهید همت و طرفدار پرسپولیس است. او وبلاگ نویس است و با وجود قطع نخاع بودن زندگی پرشوری را دارد. وقتی موسی برای دیدن فیلمش به سینما فلسطین آمد بارها مورد تشویق قرار گرفت. هرچند بالا آمدن از پله‌های سینما فلسطین برای یک جانباز قطع نخاعی سخت است اما او با کمک چند نفر به سالن آمده بود.
«دلتنگی‌های یک شهر»، «1559»، «نباید گریه کنی مادر»، «اربعین»، «بادجن» و ... مستندهایی بودند که روز جمعه در سینما فلسطین به نمایش در آمدند.
از حاشیه‌های جالب دیروز اعتراضات کاوه مظاهری به فیلم های مستند اجتماعی جشنواره بود. او که از صبح چندین فیلم مستند اجتماعی را دیده بود به مسئله اخلاق در ساخت فیلمهای مستند اشاره کرد و گفت: مستندساز اجتماعی هنگامی که در مورد کسی فیلم می‌سازد باید به عواقب ساخت فیلمش نیز بیاندیشد. گاهی این نوع فیلمها آینده شخصیت اول فیلم را تباه کرده اند. مظاهری که بشدت عصبانی بود نتوانست پریدنهای مجری در حرفش را تحمل کند و جلسه با دا و فریاد او ادامه یافت.
در نشست دیروز «سینما حقیقت» ایو نوتایلر مستندساز فرانسوی و ماسیژ دریگاس لهستانی نیز در مورد فیلمهای خود صحبت کردند. ایو نوتایلر کارگردان مستند «میشل هانکه، حرفه: کارگردان» است که دیروز با استقبال زیاد مستندسازان اکران شد.
انتهای پیام/
