معضل کارگران روز مزد در میادین شهر قم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، صبح هنگام وقتی به محله های پایین شهر قدم می گذاری با خیل جمعیتی از مردان جوان و میانسالی رو به رو می شوی که هر یک از آنان منتظر این هستند که فردی از راه برسد و آن ها را برای کار روزانه ببرد.

بسیاری از این آقایان یا سواد درست و حسابی ندارند یا کاری پیدا نکرده اند! وقتی علت درس نخواندنشان  را از یک نفر آنها که به نظر 17 یا 18 ساله می آید می پرسم می گوید: کی حوصله درس خوندن داره، اونم تو این دوره زمونه که گرونی اجازه خوردن یه وعده غذای درست رو به آدم نمیده اونوقت من بیام درس بخونم!

خب شاید این جواب قانع کننده ای برای آن فرد باشد اما نکته مهم این است که آیا با کارگری آن هم به نرخ روز مزد چه مقدر می توان پول در آورد؟ و آیا با کارگری می توان مخارج زندگی را تامین کرد؟

اگر دقت کرده باشید هر روز به تعداد این آقایان اضافه می شود که اغلب آن ها را افراد کم سن و سال تشکیل می دهند.

برای مثال شما می توانید به فلکه ولیعصر(عج) معروف به فلکه شهر قائم بروید در آنجابا خیل عظیمی از این کارگران روز مزد مواجه می شوید که هر یک در آرزوی این هستند که زودتر به سر کار خود بروند.

در آنجا شما می توانید مشاهده کنید زمانی که یک ماشین برای کار پارک می کند چه هجومی به سمت آن ماشین می شود.

با مردی که حدود 40 سال دارد صحبت می کنم تا علت اینکه چرا هر روز صبح به این میدان برای کار می آید صحبت می کنم می گوید: من بچه روستا بودم و آن موقع درس خواندن زیاد مهم نبود کار کشاورزی می کردم، حدود 5 سال است به شهر قم آمده ام از آن روز به دنبال کار بودم و هستم که متاسفانه کاری به غیر از کارگری پیدا نکرده ام که آن هم روز مزد است و حالا کار هر روزم شده که در این میدان بایستم تا کاری برایم پیدا شود در فصل زمستان زیاد نمی توانم کار کنم چون کسی در آن موقع نیاز به کارگر ندارد و چون اوضاع مالیم بد می شود از روی زن و بچه ام خجالت زده می شوم.

این تنها گوشه ای از درد و دل این کارگران بود همه آنها آرزوی یک کار ثابت را دارند! آنها مشکلات زیادی دارند؛ وجود کارگران اتباع خارجی که بیشترشان اتباع افغانستان هستند، یکی از مشکلات آنان است.

علی آقا یکی از همین کارگران در این باره می گوید: کارگران افغان به دلیل اینکه مزد کمتری دریافت می کنند راحت تر به سر کار می روند و ما ساعت ها باید منتظر کار بمانیم.

سوالی که پیش می آید این است که مسئول جمع آوری این افراد کیست؟ و چه سازمان و شخصی پاسخگوی این افراد است؟

آیا نمی توان به جای اینکه از  اتباع خارجی برای امور روزانه مان استفاده کنیم از هم وطنان خود که نیاز به کار دارند استفاده کنیم؟

از آن طرف جمعیت یکی از کارگران می گوید: در ازای کارهای سختی که انجام می دهیم بیمه هم نمی شویم، حدود چند ماه قبل دوستمان از بالای داربست افتاد که کارفرما تنها اندکی به خانواده اش پول داد همین و بس!

و باز هم این سوال که برای حل این قبیل مشکلات باید چه اقداماتی صورت بگیرد؟

و دیگر این که تجمع این افراد در قسمت های مختلف شهر چهره زیبایی ندارد و این ها باعث می شود که زمانی که مسافران به شهر مقدس قم می آیند خاطره خوبی از شهر نداشته باشند.

انتهای پیام/