حقوق شهروندی زیر امواج پیامک ها

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، این روزها کمتر کسی پیدا می شود که تلفن همراه را به عنوان یکی از الزامات زندگی اجتماعی به شمار نیاورد.با توجه به حجم ترافیک و سرعت پائین خطوط اینترنت یکی از موثرترین شیوه های ارتباطی همان برقراری تماس بوسیله تلفن و تلفن همراه است.

موبایلی که با تمام فوایدی که دارد بواسطه برخی سیاست های نادرست موجود در سیستم مدیریتی مخابرات با ذهن و اعصاب مردم بازی می کند.

قصه ساده ای که باز می گردد به انبوه اس ام اس های تبلیغاتی که در طول یک روز صندوق دریافت گوشی مان را پر کرده و وقتی از مسئولان چرایی این امر را خواستار می شویم می گویند که این حجم از تبلیغات به صورت عمومی فرستاده شده و اگر در منطقه آنتنی خاصی که برای این منظور انتخاب شده مستقر شده باشید، پیامک مورد نظر به شما هم می رسد.

حال با توجه به توضیحات فوق که از زبان یکی از مسئولان مخابراتی کشور در یک جلسه آکادمیک به گوش نویسنده این سطور رسید، آنچه باید مورد توجه قرار بگیرد وضعیت زندگی مخابراتی افرادی است که روزانه با حجم انبوهی از این پیامک ها مواجه می شوند؟

فرض کنید در یکی از مناطق شمالی تهران زندگی می کنید و در طی یک روز کاری بالغ بر چهار یا 5 تا از پیامک هایی از قبیل خرید ماکارونی و ... برای شما ارسال شود ،چه احساسی پیدا می‌کنید؟

آیا لذت می برید از این موضوع که یکی از شخصی ترین وسایل زندگی شما وسیله درآمدزایی و پول زایی عده ای دیگر شده باشد؟

آیا احساس نمی کنید که بی هیچ اجازه ای وارد حریم شخصی شما شده اند و از آن استفاده نادرستی می کنند؟

اینها سوال هایی است که برای هریک از شهروندان تهرانی به تناوب رخ داده و در پاسخش نیز هیچ گاه جواب قابل درخوری نشنیده اند.

اینکه مخابرات ایران بدون هیچ اجازه ای از حریم شخصی افراد برای تبلیغات بازاریابی و مارتنینگ استفاده می کند قصه ای است که بایستی برای آن راهکاری جستجو نمود تا حق شهروندی شهروندان زیر پا گذاشته نشود.

گفتنی است وقتی معنای حقوق شهروندی را با خود مرور می کنیم در می یابیم حقوق شهروندی به این معناست که زندگی اجتماعی مستلزم وجود روابط حقوقی بین افراد و گروه‌های مختلف جامعه می‌باشد و این روابط اجتماعی می‌بایست تحت نظم و قاعده‌ای درآید تا در صورت عدم وجود نظم و ضوابط در جامعه ، هرج و مرج و نابسامانی بوجود نیاید.

زور، اجحاف و تزویر از جمله مشکلاتی است که وقتی شهروندان از حقوق اصلی خود بهره نبرند بر زندگی آنان سایه انداخته و مسئله ساز می شود.

از همین رو برای بوجود نیامدن چنین مشکلاتی باید دولت‌ها و نهادهای عمومی با تعیین و تدوین قواعد و مقررات مربوطه، سیاست خاصی را در جهت تنظیم این روابط در پیش گیرند تا حقوق شهروندی صاحبان اصلی یک تمدن حفظ شود.

اما آنچه این دست نوشته می خواهد بدان اشاره کند آن است که در کشور ما تبلیغات غیر مجاز با استفاده از آنتن های عمومی مخابراتی یکی از شیوه های اجحاف در حق طبیعی شهروندان شده است.

شهروندانی که بر اساس اطلاعات بدست آمده آنچنان که باید و شاید از حق طبیعی خود آگاهی نداشته و همین موضوع سبب ساز بهره برداری نامناسب برخی دوستان ! شده است.

در واقع بر اساس استعلام شرکت مخابرات ایران از 33 میلیون مشترک همراه اول، فقط 11 درصد (3 میلیون و 300 هزار نفر) عدم تمایل خود به دریافت پیامک‌های تبلیغاتی انبوه را اعلام کرده‌اند.
آماری که بیانگر آن است که بهره برداری از شیوه مارتنینگ مخابراتی در کشور ما کماکان باز و مهیاست.

اما آنچه باید به آن اشاره شود آن است که طبق مصوبه کمیته سازمان تنظیم مقررات، اپراتورها موظفند برای ارسال پیامک‌های انبوه از مشترکان خود اجازه بگیرند اما این اتفاق ساده نیز در کشور ما رخ نداده و شهروندان به نوعی مجبورند در تیررس تبلیغاتی آنتن های مخابراتی قرار گیرند.

اما موضوع جالبتر آنجاست که تجربه شخصی نگارنده نشان می دهد حتا اگر اطلاعات دقیقی از چگونگی نحوه حذف این پیامک های تبلیغاتی داشته باشیم بایستی بارها و بارها تلاش نموده و انر‍ژی ذهنی و زمانی صرف کنیم تا گوشی مبارک موجود در جیب یا کیفمان بنگاه اقتصادی نباشد.

اینکه چگونه باید شهروندان را از شرکت ناخواسته در این بنگاه های اقتصادی سودده نجات داد موضوعیست که باز می گردد به تجدید نظر در سیاست های سازمانی شرکت مخابرات.

ارسال روزانه 20 میلیون پیامک برای 50 میلیون مشترک تلفن همراه در سیستم مخابراتی کشور ما سبب می شود بطور میانگین چیزی در حدود نصف پیامک برای هر مشترک ارسال شود؛ بطوری که مشترکین پرمصرف که عمدتاً شهروندان فعال جامعه محسوب می‌شوند، روزانه حدود 4 تا 5 پیامک تبلیغاتی دریافت می‌کنند و مشترکین کم مصرف پیامکی دریافت نمی کنند.

حال این تعداد پیامکی ناخواسته تبلیغاتی اگر در کنار پیامک هایی که روزانه از سوی موسسات بانکی و اعتباری که عضو آن هستیم قرار گیرد، می بینیم تلفن همراه کوچک ما چه مکان مناسبی شده است برای اطلاع رسانی شرکت های بزرگ مالی.

سازمان هایی که با اصول علم بازاریابی به خوبی آشنایند و می دانند چگونه می توان با ذهن و روح مخاطبین در دسترس خود بازی کرده تا به هرآنچه که می خواهند برسند.

اما سوالی که در اینجا مطرح می شود آن است که در این میان چه کسی به فکر حق و حقوق شهروندان است ؟

برای حرف آخر این دست نوشته باید به این پرسش دامن زد که آیا براستی شایسته نیست در کشوری زندگی کنیم که حق و حقوق ساده زندگیمان "حتی اگر اطلاعی در خصوصشان نداریم " به سهولت تامین شود؟

منبع: سیاست روز

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.