پیوند هیروشیما و سردشت در «درناهای کاغذی»/سرنوشت همکاری سینمای ایران با مصر، کانادا و ترکیه
خبرگزاری تسنیم:نشست خبری فیلم درناهای کاغذی به کارگردانی سیروس حسن‌پور امروز با حضور کارگردان، میرعلایی رئیس بنیاد فارابی و گودرزی روابط‌عمومی این بنیاد در فارابی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در ابتدای این نشست گودرزی با اشاره به کارگردانی حسن‌پور در این فیلم گفت در اواخر فیلم «مروارید» پروژه «درناهای کاغذی» را با حسن‌پور درمیان گذاشتیم. پیش از این کانون پرورش فکری کودکان کتابی را در این مورد به چاپ رسانده بود که طرح این فیلم براساس آن است. قرار است در جشنواره کودک تندیس درناهای کاغذی در یکی از میدانهای اصفهان رونمایی شود تا به حال 4 درنای کاغذی رونمایی شده و این افتخاری است برای ایران که پنجمین درنا در ایران رونمایی می‌شود.
میرعلایی رئیس بنیاد فارابی با تاکید بر اینکه ممکن است اسم «درناهای کاغذی» در مسیر داستان و نگارش فیلمنامه تغییر کند گفت: این فیلم به صورت مشترک با کشور ژاپن ساخته می‌شود در ژاپن شهره گل‌پریان کار پیگیری را انجام می‌دهد، با توجه به مسائل اقتصادی سینما برای پایین آوردن هزینه و بالا بردن مخاطب فیلم‌ها پروژه‌های سینمایی به صورت مشترک با 2 یا چند کشور ساخته می‌شود. این کار باعث می‌شود حداقل فیلم‌ها در چند کشور اکران شود.
وی همچنین در پروژه‌های فارابی گفت: قرار است کارهایی به صورت مشترک با عراق و ترکیه انجام دهیم، قرار بود کاری به صورت مشترک با مصر انجام دهیم که به دلیل تغییر و تحولات این کشور انجام آن کنسل شد. در لبنان نیز پروژه‌ای مطرح است. این پروژه نیز بین ایران و کشورهای اروپایی در حال انجام است که در مورد آن در نشستی دیگر صحبت می‌شود. ایران و کانادا نیز طرح سینمایی مشترک در دست دارند. حسن این کارها این است که فیلمنامه ایرانی است و ما تاکید داشتیم که عوامل نیز ایرانی باشند.
رئیس بنیاد فارابی با اشاره به پروژه‌ای دررابطه با مولانا خاطرنشان کرد: فیلمی سینمایی درباره مولانا مطرح شد که به دلیل نگاه ترکیه به مولانا که می‌خواهد این افراد را مصادره کند به توافق نرسیدیم، قرار نیست به خاطر شرایط اقتصادی سینما به هر مساله‌ای تن دهیم.
میرعلایی همچنین به اکران جهانی «فرزند چهارم» با همکاری یونیسف اشاره کرد و گفت: قرار است فیلم‌هایی که در گذشته ساخته‌ایم در کشورهای مختلف اکران کنیم.
وی در مورد فیلم «درناهای کاغذی» گفت: نکته مثبت این فیلم این است که نشان داده می‌شود چه مشکلی توسط ابرقدرت‌ها برای ایران به وجود آمد. دکتری ژاپنی که به ایران آمده بود می‌گفت: 50 هزار مصدوم شیمیایی با گازهای خردل در ایران هست مسمومیت آنها از چند درصد تا بالای 90 درصد می‌باشد.
رئیس بنیاد فارابی افزود: حسن‌پور به انجام این کار علاقه‌مند بود خیلی‌ها به سردشت رفتند و با واقعه‌ای روبه‌رو شدند که مظلوم مانده، ما با کشورهای دیگری که دچار این واقعه شده‌اند فرق داریم، ما می‌خواهیم در فیلم عامل واقعه را انجام دهیم، در کشورهای دیگر آمریکا با تبلیغاتی که انجام داده است، انجام این جنایت‌ها توسط او را به کلی منحرف کرده است. ما با مردم عراق مشکل نداریم بانی این ماجرا دولت عراق و کسانی بوده که حامی آنها بودند.
میرعلایی در خصوص پروژه قبلی حسن‌پور گفت: مروارید یکی از فیلم‌هایی است که توسط یونیسف انتخاب شد، یکی از تعهدات یونیسف این است که در مورد این فیلم‌ها تبلیغ کند. حرف‌هایی که در این نشست در مورد محصولات فارابی می‌زند حاصل چندین سال کار است و شاید تا یک سال آینده انجام نشود. یک سال پیش طرح «درناهای کاغذی» مطرح شد با توجه به علاقه حسن‌پور به مستند این پروژه به او سپرده شد. وی با نغمه ثمینی به هیروشیما و سردشت سفر کردند تا طرح این فیلمنامه را بنویسند.
وی با اشاره به شعار «دفاع از حقوق کودکان درگیر جنگ» که برای بیست و هفتمین جشنواره کودک انتخاب شده است گفت: با توجه به اتفاقاتی که در جهان در حال وقوع است این شعار را برای جشنواره انتخاب کردیم که این امر از ارزش‌هایی است که ما از دفاع مقدس می‌گیریم ما این ارزش‌ها را مدیون شهدای دفاع مقدس هستیم.
رئیس بنیاد فارابی اضافه کرد: در هیچ جای جهان کودکان و نوجوانان نبوده‌اند و همه جنگ‌ها از طرف بزرگسالان به وقوع پیوسته است. شاید بزرگترین نزاعی که کودکان می‌توانند متصور شوند نزاع بین والدین‌شان است، چه برسد به یک جنگ. یونیسف ما را به خاطر انتخاب این شعار خیلی تشویق کرد، ما با شهردار و استاندار هیروشیما نشست‌هایی داشتیم که آنها از فیلم حمایت کنند، نکته جالبی که در این نشست‌ها رویداد سوال یکی از خبرنگاران از ما بود، او پرسید: با اینکه ایران خود بمب شیمیایی می‌سازد، چطور می‌خواهد اینگونه آثار سینمایی را تولید کند.
میرعلایی افزود: دشمن این‌قدر در حوزه رسانه بسیار قوی است، ما نیز اگر کمی از اصول خود فاصله بگیریم، در رسانه‌های آنها بزرگ‌نمایی می‌شود. مردم ژاپن با حضور ما در ژاپن متوجه شدند که ما چگونه در ایران زندگی می‌کنیم و چه آسیب‌هایی از جنگ خورده‌ایم.
وی با اشاره به انتخاب نام ائمه برای جشنواره کودک و نوجوان گفت: 26 دوره مدیران خون دل خوردند و پول بیت‌المال مصرف شد تا اکنون جشنواره کودک به نقطه اوجی رسید ما باید از این نقطه اوج به نفع مردم و کشور استفاده کنیم. ما با انتخاب شعار صلح کم‌کم داریم ایران را به عنوان یک کشور صلح‌دوست معرفی می‌کنیم تا آنها ما را به عنوان یک کشور صلح‌دوست قبول کنند.
دبیر بیست و هفتمین جشنواره کودک با اشاره به آغاز این جشنواره در 7 اکتبر و 15 مهر گفت: در 8 اکتبر فیلم‌ها به صورت رسمی اکران می‌شود این روز مصادف است با روز جهانی کودک در این روز از تندیس «درنای کاغذی» در یکی از میدانهایی که مزین به نام جشنواره کودک است رونمایی می‌کنیم. ما در آن روز، روز ملی هیروشیما، حلبچه و سوریه را داریم. در این روز برادرزاده ساداکو و آقای کوبا بایشی مسئول بنیاد ساداکو در ایران حضور پیدا می‌کنند. درنای کاغذی که از سوی ژاپن به ایران اهدا شده است، را ساداکو با سوزن ساخته است.
در ادامه سیروس حسن‌پور گفت: راهی که قسمت شده من به عهده بگیرم راهی است که پیمودن آن به تنهایی ممکن نیست این کار باید به کمک رسانه‌ها پیش برود تا ابعاد گسترده‌ای یابد، حدود 4 سال پیش که در یک جشنواره داور بودم بحث کتابی درمورد «درناهای کاغذی» ساداکو عنوان شد. من کتاب را نخوانده بودم وقتی آن را خواندم دیدم کتاب خوبی برای مطرح شدن است این کتاب اساساً درباره بمباران اتمی هیروشیماست.
وی افزود: با توجه به موضوع این کتاب اساسا هیچ جذابیتی برای ساخته شدن فیلمی در ایران با این موضوع وجود نداشت، با نغمه ثمینی این طرح را پیگیری کردیم، در سال گذشته در 6 آگوست 2012 در هیروشیما حضور پیدا کردیم و در سالگرد بمباران اتمی خیلی تشویق شدیم تا این کار را ادامه دهیم. ما قصد داشتیم زندگی ساداکو را با واقعه سردشت پیوند دهیم. هیچ‌کس در مورد بمباران‌های سردشت اطلاعات زیادی ندارد و صدای خاموش مردم این شهر را به جایی نرسیده است. برای پیوند یک داستان ایرانی با ساداکو سردشت را محور قرار دادیم.
کارگردان فیلم «درناهای کاغذی» در تشریح داستان این فیلم گفت: در این فیلم از دختری 13 ساله استفاده می‌کنیم که مادرش در زمان بمباران سردشت مربی کانون فرهنگی بوده است. لحظه بمباران مادر این کودک در حال آموزش درست کردن کاردستی به کودکان است. در این حادثه کودکان کشته می‌شوند و مادر دچار مسمومیت شیمیایی می‌شود. سالها بعد که او ازدواج می‌کند و بچه‌ای به دنیا می‌آورد کودک دارای مشکل تنفسی است. یک هیئت قضایی به دنبال چند بمب به ایران می‌آیند مردم حلبچه می‌خواهند مشکل خود را به این افراد بگویند، در این هیات یک عضو ژاپنی حضور دارد و از این طریق داستان وارد ژاپن می‌شود.
در ادامه میرعلایی با تاکید بر اینکه آمریکا، هاوایی، ژنو و اوکیناوای ژاپن پیش از این 4 «درنای کاغذی» از طرف ژاپن گرفته‌اند گفت: اینکه اولین درنای کاغذی به آمریکا رسیده است جای سوال دارد، در ژاپن گفته می‌شود یک بمب از هوا افتاد و این بلا سر ساداکو آورد. در ژاپن پرچم آمریکا به وفور حضور دارد، در آنجا دشمن‌شناسی را آمریکا با تبلیغات از بین برده است. در بوسنی نیز آمریکا مردم را سر برید، اما با این حال آنجا هم به راحتی حضور دارد.
وی در مورد شرایط بوسنی در زمان جنگ گفت: در آن زمان مسلمان‌ها را سر می‌بریدند و با سر آنها فوتبال بازی می‌کردند این عملیات‌ها کار صهیونیستی بود که منجر به ایجاد وحشت می‌شد. با این حال در اولین روز «شهید» که در بوسنی برگزار شد کلینتون در این مراسم حاضر شد. آمریکایی‌ها با ترویج وهابیت به عنوان اسلام و با دخالت در امور کشورها این کارها را انجام می‌دهد. با اینکه در بوسنی 15 هزار آدم در یک شب توسط صربهایی که از طرف آمریکا حمایت می‌شدند کشته شدند اما قبر آنها را خود آمریکایی‌ها ساخته‌اند. موزه شهدای بوسنی نیز توسط آمریکا تاسیس شده است.
رئیس بنیاد فارابی با تاکید اینکه ما به جای آتش‌زدن پرچم آمریکا باید این کشور را معرفی کنیم گفت: همه حوادث از حلبچه، هیروشیما و غیره کار سیاستمداران آمریکاست، در هیروشیما همه فراموش کردند که آمریکا بمب اتم را انداخته است. اما در ایران اینگونه نیست ایرانی‌ها با هر سمت و سوی فکری آمریکا را دشمن می‌دانند. بزرگترین دشمن آمریکا در حال حاضر ایران است، چون ما در برابر آنها کوتاه نیامدیم اگر کوتاه بیاییم، سردشت نیز یک شهر جهانی می‌شود و در همه موزه‌ها عکسش را می‌زنند.
میرعلایی افزود: وقتی تصاویر بمباران حلبچه را در رسانه‌ها نشان دادند، 2 نفر از خبرنگارانی که داخل استودیو بودند بیهوش شدند و این به خاطر وخامت اوضاع بمباران در آنجا بود در این شهر چندین شاعر زندگی می‌کردند و با اینکه جمعیت این شهر بسیار کم بود اما سینما داشت، تمام تظاهرات این شهر حول مجسمه کاوه آهنگر شکل می‌گرفت. اولین حرکتی که صدام کرد روی این مجسمه اسید ریخت.
وی با اشاره به حضورش در هیروشیما گفت: ما به نمایندگی از کودکان و نوجوانان و همچنین به نمایندگی از جشنواره کودک در هیروشیما حضور یافتیم و به مردم انجا گل دادیم و زنگ ساداکو را به صدا درآوردیم.
دبیر بیست و هفتمین جشنواره کودک در ادامه گفت: در اصفهان یک کارگاه درناسازی ایجاد می‌کنیم و همچنین نمایشگاه عکسی از هیروشیما و سردشت را در حاشیه جشنواره برپا می‌کنیم.
میرعلایی در خصوص ساخت فیلم درناهای کاغذی گفت: در این فیلم از هنرمندان ایرانی استفاده می‌کنیم و همه عوامل اصلی ایرانی هستند، طراح صحنه، فیلمبردار و کارگردان این فیلم در ژاپن ایرانی هست اما همه امکانات و عوامل دیگر در تصویربرداری لوکیشن ژاپن، از این کشور هستند. تمام کار فنی پس از فیلمبرداری در ایران انجام می‌شود. درآمد حاصل از اکران این فیلم در ژاپن و ایران به خود کشورها تعلق دارد و در آمد حاصل از اکران در کشورهای دیگر بین ایران و ژاپن به صورت 50-50 تقسیم می‌شود. ما در حال پیگیر ی برای پخش جهانی این فیلم هستیم. در سکانس‌های ایرانی همه بازیگران ایرانی هستند و در ژاپن یک بازیگر ایرانی نقش ایفا می‌کند.
در ادامه حسن‌پور کارگردان «درناهای کاغذی» گفت: در این فیلم بر روی واژه صلح تمرکز کردیم. صلح برای همه است، یکی از انتقادهای ما از موزه صلح هیروشیما این بود که در این موزه فقط به مساله بمباران اتمی این شهر پرداخته شده است. به نظرم رسید در این فیلم با پیوند سردشت و هیروشیما از شهرت این شهر استفاده می‌کنیم و سردشت را به مردم جهان معرفی می‌کنیم.
وی در خصوص بازیگران این فیلم گفت: در آغاز می‌خواستیم برای نقش اصلی دختر ایرانی خاله‌ای با بازی یک بازیگر حرفه‌ای در نظر بگیریم، اما این نقش را حذف کردیم و فقط از یک دختربچه ایرانی استفاده کردیم. بازیگر نقش اصلی ژاپنی نیز خانم «کیوکو کاگاوا» است که بازیگری 76 ساله است و معروف است پیش از این در چند فیلم مشهور ژاپنی ایفای نقش کرده است.
کارگردان «درناهای کاغذی» در خصوص آغاز تصویربرداری این فیلم گفت: امسال هفتادمین سال درگذشت ساداکوست، طرف ژاپنی اصرار دارد که این فیلم امسال ساخته شود. فیلمبرداری در کردستان و سردشت در پاییز امسال آغاز می‌کند. فیلمبرداری در ژاپن نیز در زمستان انجام می‌شود. می‌خواهیم در هیروشیما صحنه درناهای در برف را تصویربرداری کنیم. یک ماه در ایران و یک ماه در هیروشیما تصویربرداری طول می‌کشد. 40 درصد کار در ایران و 60 درصد کار در هیروشیما انجام می‌شود. طراح صحنه و لباس آقای اصغر نژادایمانی است. ساعد نیکزاد نیز در این پروژه ما را همراهی می‌کند.
در ادامه میرعلایی در پاسخ به خبرنگاری که در مورد حاشیه‌های اخیر بنیاد فارابی سوال کرد گفت: بعضی‌ها در برنامه‌هایی مثل هفت و روزنامه‌ها دروغ می‌گویند ما در برابر این مثل سکوت کردیم تا سینما دچار حاشیه نشود.
وی در خصوص تغییر نام این بنیاد گفت: بنیاد فارابی پول از دولت می‌گیرد تا در سینما هزینه کند، اگر بخواهیم برای این حمایت‌های دولت از سینما مالیات دهیم پولی که به بدنه سینما تزریق می‌شود خیلی کم می‌شود. بودجه حمایتی از سینما خیلی پایین است، اگر بخواهیم بخشی را هم به عنوان مالیات دهیم، منصفانه نیست. با اداره مالیات صحبت‌هایی شد آنها گفتند اگر اسم موسسه تغییر کند می‌تواند از مالیات دادن معاف شود. قرار شد در اول اسم کلمه موسسه را اضافه کنیم.
رئیس بنیاد فارابی اضافه کرد: حدود 2 سال پیش این طرح مطرح شد همان موقع نوشتن اساسنامه ای در دستور کار قرار گرفت، قرار شد 3 نفر برای تشکیل این موسسه اساسنامه را بنویسند. یک معاون ارشاد، معاون سینمایی و یک نفر از بنیاد سینمایی فارابی اسم شان داخل اساسنامه می‌آید. نوشته شدن اسم این افراد به خاطر جایگاه حقوقی‌شان است نه شخصیت حقیقی‌شان، اما وزارت ارشاد به خاطر مشکلی که در دادن مجوز داشت تاکید داشت اسم فارابی کاملا تغییر کند. ما 2 سال تلاش کردیم که این کار انجام نگیرد. در همین حین یک نفر نامه‌های مربوط به این کارها را دید و برای ایجاد حاشیه آن را رسانه‌ای کرد.
میرعلایی با ابراز تاسف از پخش نشدن صحبت‌های کامل نجاریان در برنامه هفت گفت: برملا شدن این موضوع شاید باعث شود که اداره دارایی به گونه دیگری با ما برخورد می‌کند این نوع ایجاد جنجال‌ها به نفع سینما نیست من تصمیم گرفتم در این مورد حرف نزنم تا سینما بیشتر از این آسیب نبینند. کسانی که در مورد حرف می زنند همه دارای مشکلات شخصی هستند. سینماگری که در سینما نامش خواهد ماند و مردم به آن افتخار خواهند کرد کسی است که جهت انصاف را در نظر بگیرد.
وی در پایان در مورد احتمال حضور خود به عنوان رئیس بنیاد فارابی گفت: من 4 سال در فارابی بودم بعد از این نیز هرجا باشم علاقه‌مند هستم که خدمت کنم، صحبت‌هایی نیز در مورد حضور من انجام شده است. من در فارابی باشم یا نباشم، علاقه‌مند هستم که فارابی را بهتر از آن روزی که تحویل گرفتم به شخص بعدی تحویل دهم. روزی که حکم بنیاد را از آقای شمقدری گرفتم استعفایم را به ایشان تقدیم کردم تا هر روز که بخواهد مرا از این سمت بردارد.
انتهای پیام/
