دلجویی از همکاران "وطن امروز"

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، روزنامه «وطن امروز» تعطیل شد. برای نخستین بار خود این روزنامه، خبر توقف انتشارش را اعلام کرد و دیروز هم آخرین شماره‌اش منتشر شد. خط و ربط این روزنامه را ممکن است «خیلی‌ها» نپسندند. این «خیلی ها» را برای این می گویم که کم نبودند کسانی که باید ظاهرا همسو با وطن امروز می بودند، اما نبودند؛ منتقدان و مخالفان که به جای خود.

اما مساله تعطیلی خود وطن امروز نیست، نکته اینجاست که روزنامه ای به خاطر بی پولی تعطیل شده و شماره خداحافظی هم منتشر کرده است.

آدم یاد «مرگ آگاهی»، «مرگ شیرین» و این جور چیزها می افتد. وقتی روزنامه ای تعطیل می شود در کنار ناراحتی آنهایی که به رسانه شان دلبستگی داشته اند، غم کسانی که سفره شان خالی تر از اینی که هست می شود تلخ تر است.

اهالی رسانه بهتر می دانند یک حروفچین ساده، یک ویراستار معمولی یا خبرنگار حق التحریر الان در مطبوعات چقدر و با چه کیفیتی حقوق می گیرد. بسته شدن همین «آب باریکه» محاسبات خیلی از زندگی ها را به هم می ریزد.

من هر دو مدل تعطیلی را تجربه کرده ام؛ هم بسته شدن رسانه به دستور «مقامات» و هم تعطیلی در نتیجه «بی پولی» را. شک نکنید که دومی از اولی سخت و غیرقابل تحمل تر است.

یک سال پیش مجبور شدم بچه های تحریریه هفته نامه مان را دور هم جمع کنم و خبری به آنها بدهم که مثل پرتاب سنگی به آینه بود. روسای ما گفته بودند پول نداریم و البته چیزهایی هم درباره «نفروش» بودن نشریه می گفتند. اما هرچه بود به همان «بی پولی» مربوط می شد.

چون از اول نه قرار بود و اصلا نه می شد ما دخل و خرج را تراز کنیم. کاغذ بدجوری صعودی بالا می رفت و «حامی» ما کم آورده بود.

خبرنگارهای مجله البته «چیزکی» شنیده بودند، اما مطمئن نبودند که یک هفته نامه بعد از 80 شماره به همین راحتی تعطیل شود. خجالت کشیدم توی چشم های بیست و چند نفر آدم نگاه کنم و خبری که نقشی در تحققش نداشتم را بدهم.

بغضش هنوز در گلویم هست؛ هم برای نشریه ای که شب های زیادی تا حوالی نماز صبح برایش بیدار مانده بودیم و هم برای آنهایی که عزای نگرفتن حقوق های کم و البته با تاخیرشان را گرفته بودند.

مجله ما یک سال قبل تعطیل شد، غمش هنوز به دلم هست و بعید می دانم روزی یادم برود. حال امروز همه آنهایی که به هر شکلی در این روزنامه بوده اند، برای خیلی از ما «غریب» نیست و چون این وضع شتری است که ممکن است در خیلی از روزنامه ها بخوابد، تجربه اش برای بسیاری از ما «قریب» هم خواهد بود.

همه اینها را نوشتم برای این که به سهم خودم به خبرنگاران و نویسنده های وطن امروز بگویم از تعطیلی روزنامه شما ناراحتیم و البته خسته نباشید.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.