بار صدور فرهنگی انقلاب ایران به دوش یک پاکستانی ۲۲ساله/ «سلحشور» سرباز فرهنگ در پاکستان

خبرگزاری تسنیم:

انور جوان 23ساله پاکستانی در یک خانه که نه، یک اتاق 12متری در یکی از شهرهای جنوبی پاکستان زندگی می‌کند. انور اتاق بالای خانه‌اش را هم کم‌کم با مصالح ابتدایی خاصی ساخته است تا کارش را راحت‌تر کند.

انور هرروز صبح که از خواب بلند می‌شود به‌روی نردبان خانه‌اش می‌رود و از صبح زود به بالای خانه‌اش که تازه یکی دو ماهی است سقف‌دار شده است می‌رود. به اتاق بالایی انور که وارد می‌شوید با انبوهی از سی‌دی‌های فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی و یک دستگاه کامپیوتر خانگی قدیمی مواجه می‌شوید. انور کارش این است که فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی را پیدا کند، 16 ساعت در شبانه‌روز کار کند، آنها را ترجمه کند و زیرنویسشان کند و بعد هم تکثیر کند و پخش کند. انور معتقد است باید با سریال‌های ایرانی در مقابل سریال‌های ترکیه‌ای مقابله کرد. برخی شبکه‌های تلویزیونی پاکستانی در چند سال اخیر به‌طرز عجیبی شروع به پخش سریال‌های ترکیه‌ای در تلویزیون کرده‌اند؛ سریال‌هایی که در بخشی از مردم پاکستان به‌شدت هم نفوذ پیدا کرده است. انور از سریال‌های ترکیه‌ای متنفر است و معتقد است این سریال‌ها جامعه پاکستان را خراب می‌کند، به‌عوض معتقد است سریال‌ها و فیلم‌های ایرانی را همه مردم پاکستان باید ببینند.

انور بالای اتاقش عکس امام خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای را زده است. انور نشانی کنسولگری و خانه فرهنگ جمهوری اسلامی در ایالتشان را هم نمی‌داند.

***

بزرگی در پاکستان می‌گفت که انور بار همه کار فرهنگی جمهوری اسلامی در پاکستان را به دوش می‌کشد.

با وجود سیطره غیرقابل انکار سینمای هند بر شبکه‌های تلویزیونی، سینما و پخش خانگی سی‌دی‌های فیلم‌های سینمایی در پاکستان، محصولات سینمای ایران، آنهایی که توانسته‌اند سد ظاهراً غیرقابل نفوذ برای مدیریت فرهنگی، کار فرهنگی ایرانی در پاکستان، را پشت سر بگذارند به‌شدت پرطرفدارند.

پخش «یوسف پیامبر» فرج‌الله سلحشور در شبکه‌های تلویزیونی پاکستان، 20 بار را رد کرده است و حتی در برخی از شبکه‌ها، بدون زیرنویس یا دوبله پخش می‌شود و پاکستانی‌ها فقط تصاویر آن را نگاه می‌کنند. فقط همین یک مورد نشان می‌دهد که تصورات ما در ایران از محصولات فرهنگی‌مان، چقدر با برد بین‌المللی آن متفاوت است، هنوز جوّ انتقادی وحشتناکی که در مورد یوسف پیامبر در رسانه‌های ایرانی به راه افتاده بود در حافظه تاریخی رسانه‌های ایرانی است.

سریال دیگر فرج‌الله سلحشور، « اصحاب کهف» هم به‌شدت در پاکستان مشهور است. یکی از پاکستانی‌های مقیم ایران تعریف می‌کرد که ماه رمضان به پاکستان رفته بود و رقابت عجیب شبکه‌های پاکستانی در پخش اصحاب کهف به‌شدت برایش جالب بود. شبکه‌هایی به‌فاصله یک یا دو روز پخش قسمت‌های مختلف را دنبال می‌کردند.

به این ترتیب سلحشور مهمترین عامل انتقال فرهنگی جمهوری اسلامی در پاکستان، حداقل در عرصه محصولات تصویری فرهنگی است. هرچند که انتقالش به‌عهده خود پاکستانی‌ها بوده است.

 طبق انتظار، سریال «مریم مقدس» هم در پاکستان به‌شدت محبوب است. این سریال در شبکه‌های پشتو و اردوی پاکستان، توسط خود پاکستانی‌ها دوبله شده است و بارها از شبکه‌های تلویزیونی پخش شده است.

سریال‌های این سالهای تلویزیون ایران مثل «مختارنامه» هم با وجود زمینه خاص سریال برای به وجود آوردن بعضی اختلافات عقیدتی در پاکستان، بازهم پرطرفدار شده است.

این داستان را دنبال کنید تا برسید به پرطرفداری «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» سریال معمولی این چند سال تلویزیون ایران که اپیزودهایش به‌سرعت به داخل پاکستان منتقل می‌شود، به‌سرعت هم تکثیر می‌شود و به‌شدت محبوب است.

برگ برنده ایران در برد محصولات سینمایی و تلویزیونی در پاکستان یک مسئله بیشتر نیست: پاکستانی‌ها این سریال‌ها را می‌توانند خانوادگی، همراه همه اعضای خانواده‌شان  ببینند.

***

سرنوشت انور، سرنوشت همه عشاق جمهوری اسلامی در پاکستان است. خودجوش و داوطلبانه حفره‌های خالی فرهنگ جمهوری اسلامی در پاکستان را پر می‌کنند.

**

فقط یک حساب سرانگشتی می‌خواهد. پاکستان 180 میلیون جمعیت دارد. جمعیتی که استقبال‌شان از ایرانی‌ها از وقتی که یک ایرانی از پله‌های هواپیمای ماهان پایین می‌آید شروع می‌شود و تا وقتی که از پله‌های همان هواپیما بالا می‌رود تا به ایران برگردد ادامه پیدا می‌کند.حالا دیگر چه برسد به یک محصول فرهنگی ایرانی با جمعیت اردوزبان هند و افغانستان، جمعیت اردوزبان‌های دنیا به 800 میلیون نفر می‌رسد، بزرگ‌ترین بازار فروش محصولات ایرانی، حتی اگر بخواهیم منفعت‌طلبانه نگاه کنیم و کاری به نوع حکومت ایران، زیستن در جمهوری اسلامی ایران نداشته باشیم.

**

مقدمه پرونده «ایران، جان پاکستان» پرونده ویژه ماه رمضان پروژه «فرهنگ، سیاست جمهوری اسلامی»: «از عکس رهبر ایران درقهوه‌خانه‌‌ای درهیمالایا تا نذر روزه آزادی خرمشهر/اینجا پاکستان، جمهوری اسلامی ایران»

بخش اول گفت‌وگو با عاشق‌حسین طوری، فعال رسانه‌ای و فرهنگی پاکستانی و مدیر رادیو پشتو در ایران: در پاکستان یک «خمینی» می‌‌خواهیم/ در فتنه 88 پاکستانی‌ها بیشتر از ایرانی‌ها نگران بودند

انتهای پیام/*