مقابله با اسرائیل اولین گام برای وحدت

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، هرکس دین خدا و سنت رسول‌الله را بر خود حاکم بداند، حقیقت امور برای او روشن می‌شود و مسائل پنهان برایش آشکار خواهد شد. در حال حاضر هرکس برای آزادی مسجدالاقصی و فلسطین تلاش کند و به این تکلیف شرعی خود عمل کند، اولین گام را برای وحدت اسلامی برداشته است. مسلمانان جز بر محور «لااله‌الاالله» و «محمد‌رسول‌الله» و بازپسگیری قبله اول خویش یعنی قدس به وحدت نمی‌رسند. مسجدالاقصی اکنون در زندان و محاصره است. قدس در دست کسانی است که به آن رحم نمی‌کنند و می‌خواهند آن را نابود و زمین آن را نجس و آلوده کنند. امروز آزادی فلسطین یک تکلیف شرعی است و در غیر این صورت، تمام مسلمانان گناهکارند.

*ارزیابی رفتار حاکمان جهان اسلام

اغلب حاکمان امروز کشورهای اسلامی، همان کسانی هستند که پدران و اجدادشان در قرن گذشته و در سال 1945 که اتحادیه عرب تشکیل شد، فلسطین را رها کردند. آنتونی ایدن، وزیر خارجه وقت انگلستان در آن روز به حاکمان عرب گفت: ما می‌خواهیم یک کشور یهودی در فلسطین تاسیس کنیم و شما باید به ما کمک کنید تا ما هم متقابلاً کمک کنیم که شما در قدرت باقی بمانید. لذا ما هیچ انتظاری از این حاکمان نداریم؛ نه در گذشته و نه حالا و نه در آینده. البته متاسفانه ثروت‌های بسیاری در دست آنهاست که در هر راهی بخواهند خرج می‌کنند. گاهی این ثروت را در راه شهوت و لذت خرج می‌کنند و گاهی در راه پراکنده کردن مسلمانان و ایجاد اختلاف میان آنان و درگیری شیعه و سنی یا عرب و عجم. این در حالی است که اسلام به قومیت و زبان انسان‌ها توجه ندارد، بلکه به قلب و دل انسان‌ها توجه دارد.

*فلسطین و بحران سوریه

بحران کنونی سوریه نیز با ایستادگی حاکمان سوریه برابر صهیونیست‌ها ارتباط دارد. شما ببینید الان در سوریه چه می‌کنند؟ چه کسانی سوریه را به آتش کشیده‌اند و می‌خواهند آن را نابود کنند؟ همین حاکمان و اموال آنهاست که این آتش را دامن می‌زند. همین‌ها هستند که مزدوران خود و راهزنان و تکفیری‌ها را از هر جا جمع کرده‌اند. اینها کسانی هستند که حاکمان کشورهایشان به آنها گفته‌اند بروید در سوریه بجنگید تا از شر آنها خلاص شده باشند؛ نه به خاطر دوستی سوریه. آنها این اشرار را به سوریه فرستاده‌اند تا از دست آنها خلاص شوند. پس کسی که به اینها امید داشته باشد، سخت در اشتباه است.

بشار اسد به صهیونیست‌ها گفت: من با شما صلح و آشتی نمی‌کنم تا زمانی که «جولان» را به ما بازگردانید. آنها گفتند: جولان را پس نمی‌دهیم. بشار گفت: پس حقوق فلسطینیان را به آنها بازگردانید. آنها گفتند: مسأله فلسطین به شما چه ارتباطی دارد؟ به اسد گفتند: تو با ایران چه کار داری؟ رابطه‌ات را با ایران قطع کن و ما 10 ‌برابر ایران به تو سود می‌رسانیم. اسد نپذیرفت و گفت: نمی‌توانم فلسطینی‌ها و ایران را ترک کنم، چون اینها برادران من هستند. به او گفتند: حزب‌الله و مقاومت اسلامی لبنان را ترک کن و از حمایت آنها دست بردار. ما شاهد بودیم تمام رهبران اروپا به دمشق آمدند - از جمله سارکوزی- و تلاش کردند بشار اسد را تطمیع کنند‌ اما بشار اسد نپذیرفت و پس از این بود که او را تهدید کردند. لذا این بحران برای حقوق بشر و این چیزها نیست. برخورد آنها با ایران نیز دقیقا همین‌گونه است. این همه تحریم و درگیری با ایران به این خاطر است که از فلسطین و سوریه و مقاومت حمایت می‌کند و می‌خواهد ابزارها و صنایع مورد نیاز خود را تولید کند تا زنده بماند و به پیشرفت ادامه دهد. ایرانی‌ها نمی‌خواهند بمب اتم بسازند، بلکه به دنبال تولید برق و فعال‌سازی کارخانه‌ها و کم‌کردن هزینه‌ها و تولید هواپیما و صنایع دیگر هستند. آنها اما نه به ایران و نه به هیچ کشور مسلمانی در جهان نمی‌خواهند اجازه ‌دهند به چنین قدرتی دست یابد.

آنها با بشار اسد کینه‌توزی کردند و فقط چند روز پس از بازگشت سارکوزی از سوریه درگیری‌ها آغاز شد. ما می‌بینیم آنها مزدوران و گروهک‌های تکفیری را جمع می‌کنند و در خاک یکی از همسایگان سوریه اردوگاه برپا کرده‌اند. این اردوگاه‌ها خیلی پیش‌تر از این درگیری‌ها برپا شده بود و آماده درگیری بودند. پس اوضاع سوریه نه برای حقوق‌بشر و نه برای آزادی، که برای توطئه علیه سوریه و بشار اسد است؛ همانگونه که علیه ایران و علیه فلسطین هم توطئه می‌کنند و هنوز هم از توطئه مایوس نشده‌اند. تنها راه مقابله برابر دشمنان، «وَأعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوّهٍ وَ مِن رِباطِ الخَیلِ تُرهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکُم»(1) است. چیزی را که به‌زور ربوده‌اند، باید به‌زور هم پس گرفت. هرکس امر آزموده‌ای را دوباره بیازماید، عقل او خراب است. ما بارها با صهیونیست‌ها تعامل کرده‌ایم. هیچ اسیری را حاضر نشدند آزاد کنند، مگر اینکه ما هم اسرای آنها را آزاد کنیم. حتی از یک وجب عقب‌نشینی نکردند. آیا قلعنامه 425 را به یاد دارید که طبق آن قرار بود نیروهای صهیونیست از جنوب لبنان عقب‌نشینی کنند؟ چندین سال از آن توافق گذشت و بیرون نرفتند. عاقبت اما چه کسی آنها را بیرون کرد؟ نیروهای مقاومت اسلامی حزب‌الله لبنان. چه کسی صهیونیست‌ها را از غزه بیرون راند؟ نیروهای مقاومت اسلامی غزه.

قانون برخورد با این جماعت همین است: چیزی را پس نمی‌دهند، مگر اینکه به‌زور از آنها بگیرند. ما خوب می‌دانیم که این عده در گذشته چه رفتاری با رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ کردند. چند معاهده و پیمان میان پیامبر و بنی‌قینقاع و... برقرار بود؟ آنها همواره از در توطئه و نیرنگ و پیمان‌شکنی وارد می‌شدند تا اینکه پیامبر با قدرت الهی آنها را بیرون کرد. اکنون هم بیرون نمی‌روند، مگر با لشکریان الهی و مبارزه ما؛ ان‌شاءالله.

بنابراین فلسطین همان محک و ملاک است. دلیل و برهان این سخن هم عمل به تکیلف شرعی یا عدم توجه به تکالیف شرعی است. ما به‌ عنوان مسلمان، مامور به عمل هستیم و هیچ عملی واجب‌تر از آزادسازی قدس و فلسطین نیست. هرکس به تکالیف شرعی خود عمل نکند و ادعای مسلمانی کند، به خدا سوگند که دروغگو است و ما در گفتار او به دیده تردید می‌نگریم.

* رئیس شورای اسلامی فلسطینی

منبع: وطن امروز

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.