


ملکه توحش!
ژست صلحطلبی تنها چیزی است که به ترامپ و ملانیا نمیآید! حتماً همسر رئیس جمهور آمریکا آگاه است که در جریان حملات مشترک رژیم صهیونیستی و آمریکا به لبنان، ایران و یمن تعداد زیادی از کودکان و نوزادان بیگناه در آغوش مادرانشان به شهادت رسیدهاند!

آقای ژوزف عون؛ این خبر را بخوانید!
اخیراً شبکه یورونیوز خبری را درخصوص احتمال ممانعت آمریکا و رژیم صهیونیستی از حضور نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در لبنان منتشر کرده است.

چرا نتانیاهو به التماس افتاد؟!
فراخوان اخیر نتانیاهو نه از موضع قدرت، بلکه از موضعی نازل و معطوف به ترس و وحشتی شکل گرفته که پس از ناکامی در جنگ ۱۲ روزه متوجه صهیونیستها شده است.

این روزها را در خشت خام میدیدیم!
انفعال خودخواسته و عامدانه جولانی و همراهانش در قبال اشغال قنیطره و جولان توسط رژیم اشغالگر صهیونیستی نماد بازی مطلق سوریه پسا اسد در زمین دشمنان امنیت این کشور عربی بود. ماجرا به این نقطه ختم نشد!

تاکتیک حذف صورت مسئله در تلآویو
اصلیترین انگیزه نتانیاهو و همراهانش در برکناری گالی بهاران-میارا دادستانکل رژیم صهیونیستی نقش وی در پیگیری پروندههای چهارگانه فساد نخستوزیر رژیم صهیونیستی و برخی دیگر از اعضای کابینه بوده است.

نتیجه اصرار ترامپ بر تحریمهای ثانویه
تا قبل از حضور ترامپ در کاخ سفید، تحریمهای ثانویه به مثابه یک ابزار بیرقیب و سخت در مواجهه با دیگر کشورها مورد پذیرش افکار عمومی ایالات متحده قرار داشت اما اکنون این ابزار در حال تبدیل شدن به پاشنهآشیل تجاری و اقتصادی آمریکاست.

حداقل دو سال دیر به خود آمدید
نتانیاهو سخن از طرحی تحت عنوان "اسرائیل بزرگ" به میان آورده است! در این طرح بار دیگر به نقشه موهوم دو سال قبل استناد شده، با این تفاوت که این بار نتانیاهو پشت تریبون قرار گرفته و وقیحانه سخن از اشغال اردن، لبنان، سوریه، مصر و دیگر کشورها سخن میگوید.

اروپا و حقی که در قبال مکانیسم ماشه ندارد
یکی از اصلیترین دلایل پس زدن اروپاییان توسط تهران علاوه بر بیخاصیت بودن و عدم استقلال آنها در حوزه روابط بین الملل، قدرت مدیریت تحریمهای چندجانبه شورای امنیت سازمان ملل متحد بر اساس تجارب سالهای اخیر میباشد.

رمزگشایی از گزافهگویی اخیر ترامپ
اگر رئیس جمهور آمریکا نسبت به نابودی تاسیسات هستهای ایران اعتقاد راسخ داشته باشد قاعدتاً نباید در توصیف گامهای بعدی خود در تقابل با کشورمان از گزارههای شرطی (آن هم از نوع سلبی) استفاده کند!

فراتر از یک خطای راهبردی!
اگر حزبالله لبنان خلع سلاح شود و قدرت تاکتیکی و خلاقیت میدانی خود را از دست بدهد دیگر تضمینی درخصوص صیانت از خاک لبنان در برابر توطئههای قطعی در آیندهای نزدیک یا دور وجود نخواهد داشت.

دست مریزاد ترامپ به هندیها!
جدال اقتصادی واشنگتن -دهلی طی هفتههای آتی وارد فاز تازهای خواهد شد. "تسلیم در برابر خواسته نفتی آمریکا " یا "استمرار وضعیت کنونی" هر دو به ضرر دهلی نو بوده اما تبعات و هزینههای گزینه دوم به مراتب نسبت به گزینه اول بیشتر است.

ملاحظات راهبردی روسها در معادله آتشبس
جنگ اوکراین به معادله دو وجهی (میان روسیه و اوکراین) نبوده و طرف مقابل روسها در این نبرد ناتو بوده است. تقلیل منازعه اخیر به تقابل "زلنسکی-پوتین" یا "مسکو-کییف" نوعی آدرس غلط و انحرافی در تحلیل این نبرد گسترده محسوب میشود.

از آتشبس خیالی تا جنگ هستهای
اگر معادله آتشبس میان کییف- مسکو حل و فصل شود کماکان شاهد تشدید منازعات آمریکا-روسیه در سطح بادارندگی (آن هم از جنس هستهای) خواهیم بود. مسکو که شرایط خاص خود را برای صلح در اوکراین مطرح کرده، هیچ نشانهای از پذیرش ضربالاجل ترامپ نشان نداده است.

پروژه احیای شیطان توسط ژرمنها
معادلهای که مرتس و همراهانش در برلین خواستار شکلگیری آن هستند بر پایه "آتشبس" در ازای "تسلیم همهجانبه غزه" شکل گرفته است.

شکست هیبریدی ترامپ
آنچه امروز بیش از پیش برای افکار عمومی دنیا عیان شده "حقارت متحدان آمریکا" و "صلابت بازیگران مستقل" است. بدون شک آثار و تبعات این شکست ترکیبی برای دولت کنونی و حتی دولتهای آتی مستقر در کاخ سفید بسیار سهمگین و سنگین خواهد بود.

وقتی «لمی» ادای چرچیل را در میآورد!
بدون شک دولت متبوع دیوید لمی نهایت تلاش مذبوحانه خود را در راستای فروپاشی کشورمان در جریان نبرد اخیر صورت داده اما به همراه آمریکا و رژیم صهیونیستی مقهور و مغلوب انسجام داخلی و قدرت نظامی ایران شده است.

سادهانگاری به سبک اعراب
اعراب اخیراً بهجای تمرکز بر استراتژی مهار رژیم صهیونیستی بر استراتژی مهار مقاومت متمرکز شدهاند. به عبارت بهتر قاهره و دوحه راهحل انعقاد پیمان آتشبس را حذف حماس و نه مواجهه با خواستههای نامعقول رژیم صهیونیستی در مذاکرات دانستهاند.

خط قرمزی که پررنگتر شده است
غنیسازی اورانیوم از سوی ایران در داخل خاک کشورمان پیششرط اصلی برگزاری هرگونه مذاکره غیرمستقیمی با واشنگتن محسوب شود. اما اصرار آمریکا یا تروییکای اروپایی بر «غنیسازی صفر درصدی» پیششرط ورود به فضای مذاکرات را زیرپا میگذارد.
