انحلال سازمان امور عشایر؛ تکرار خطای تاریخی حذف جهاد سازندگی است!

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، خبر احتمال انحلال سازمان امور عشایر کشور، موجی از نگرانی را میان فعالان حوزه تولید و جامعه عشایری ایجاد کرده است، تصمیمی که اگر بدون تدبیر و نگاه کارشناسی عملی شود، نه تنها گرهی از مشکلات اداری باز نخواهد کرد، بلکه آسیب‌های جدی بر تولید ملی و حیات اجتماعی عشایر وارد می‌سازد که در این راستا سید خداداد اجتهادی، از اعضای سازمان جهاد سازندگی، جهاد کشاورزی و امور عشایر، در یاداشتی برای تسنیم آورده است که انحلال سازمان امور عشایر در واقع تکرار خطای تاریخی حذف جهاد سازندگی است و همان‌گونه که انحلال جهاد سازندگی سال‌ها آثار منفی خود را بر مناطق محروم و تولید کشور برجای گذاشت، در صورت اجرای این تصمیم دولت، باید شاهد تکرار تاریخ باشیم.

در این یاداشت آمده است:

این روزها خبر انحلال سازمان امور عشایر، جامعه عشایری و کارشناسان حوزه تولید و توسعه روستایی را بهت‌زده کرده است، تصمیمی که بیش از آنکه بوی چابک‌سازی بدهد، نگرانی از ضربه به ریشه‌های تولید ملی را زنده کرده، و در واقع  تصمیمی شتابزده بوده که یادآور تجربه تلخ حذف و ادغام جهاد سازندگی است.

عشایر اگرچه کمتر از دو درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، اما ستون‌های اصلی اقتصاد مقاومتی و تولید ملی به شمار می‌روند و نقش آنان در تولید مواد لبنی، پروتئینی، پشم، پوست و چرم  که مواد اولیه بسیاری از صنایع کشور است، بر هیچ‌کس پوشیده نیست.

از سوی دیگر، حضور دائمی عشایر در ییلاق و قشلاق، مراتع و مرزها، آنان را به حافظان خاموش محیط زیست و امنیت ملی بدل کرده است و با این وجود تصمیم به انحلال سازمانی که مستقیماً به مسائل و نیازهای این جامعه می‌پردازد، عملاً بی‌توجهی به یکی از پایدارترین و مولدترین بخش‌های کشور است.

بی‌پناه شدن عشایر در برابر مشکلات ساختاری، کاهش تولید ملی، تشدید مهاجرت و حاشیه‌نشینی، تخریب منابع طبیعی و ضربه به اقتصاد مقاومتی از پیامدهای احتمالی حذف سازمان امور عشایر خواهد بود و نباید فراموش کرد که بسیاری از مسائل مربوط به کوچ، دامداری، بیمه و آموزش عشایر تخصصی است و بدون سازمان متولی، این قشر در پیچ‌وخم اداری دستگاه‌های مختلف سرگردان خواهد شد و هرگونه خلل در حمایت از عشایر، مستقیماً بر تولید گوشت، لبنیات و سایر محصولات دامی اثر گذاشته و امنیت غذایی کشور را تهدید می‌کند.

در صورت حذف سازمان امور عشایر به دلیل نبود حمایت کافی، عشایر ناچار به ترک کوچ‌نشینی و مهاجرت به حاشیه شهرها می‌شوند که این پدیده‌ هم آسیب اجتماعی به همراه دارد و هم ظرفیت‌های تولیدی را نابود می‌سازد و همچنین نادیده گرفتن عشایر به معنای تضعیف یکی از اصلی‌ترین پایه‌های تولید داخلی، خودکفایی و مقاومت اقتصادی کشور است.

جامعه مولد و کم توقع عشایر خود بهترین حافظ مراتع و جنگل‌ها هستند و حذف سازمان متولی، باعث بی‌برنامگی در کوچ و چرای دام شده و تعادل اکوسیستم طبیعی را به خطر می‌اندازد.

همان‌طور که حذف جهاد سازندگی، مناطق محروم را سال‌ها از خدمات‌رسانی محروم کرد، حذف سازمان امور عشایر نیز می‌تواند پیامدهایی جبران‌ناپذیر بر تولید و امنیت غذایی کشور بر جای گذارد و بنده بیش از سه دهه تجربه فعالیت در جهاد سازندگی، جهاد کشاورزی و سازمان امور عشایر، از نزدیک با مشکلات و ظرفیت‌های این قشر آشنا هستم و هشدار می‌دهم که انحلال یا تضعیف این سازمان، ضربه‌ای مهلک بر پیکره تولید ملی و حیات عشایری خواهد بود؛ ضربه‌ای که شاید جبران آن دیگر ممکن نباشد.

امروز بیش از هر زمان دیگر نیاز به تدبیر و نگاه کارشناسی در حوزه عشایر وجود دارد و تصمیم‌گیران باید بدانند که هر سیاستی که با بی‌توجهی به نقش عشایر در اقتصاد و امنیت کشور اتخاذ شود، نه چابک‌سازی بلکه چوب زدن بر پیکره تولید است و انتظار می‌رود مسئولان نظام این موضوع را با دقت و حساسیت ویژه مورد بررسی قرار دهند تا خطای تاریخی دیگری رقم نخورد.

اکنون بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد که مسئولان کشور با تدبیر، دقت کارشناسی و نگاه بلندمدت، از تصمیمات شتابزده پرهیز کنند و به جای حذف، با تقویت و اصلاح ساختار سازمان امور عشایر، راه را برای افزایش بهره‌وری، حمایت پایدار و نقش‌آفرینی بیشتر عشایر در توسعه ملی هموار سازند.

انتهای پیام/