صنایعدستی سادات محمودی در بیراهه بیتوجهی؛ از دار قالی تا دست دلال
وقتی بازارچهای برای فروش نیست و حمایتی در کار نمیآید، گلیم و جاجیم زنان روستایی به نصف قیمت راهی انبار دلالان میشود و هنری که میتواند موتور اشتغال و گردشگری باشد، امروز قربانی بیتدبیری و بیبرنامگی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سیسخت، سادات محمودی با طبیعتی بکر، مردمانی هنرمند و ریشهای عمیق در هنرهای اصیل ایرانی، یکی از گنجینههای ارزشمند صنایعدستی کهگیلویه و بویراحمد بهشمار میرود و در این دیار گلیم، جاجیم، سیاهچادر و دستبافتههای رنگارنگ هنوز در خانههای روستایی جان دارند، اما در نبود حمایت و بازار این هنر نیاکانی بیشتر به موزهای خاموش تا منبعی برای توسعه و اشتغال شباهت دارد.
در کوچههای روستاهای سادات محمودی هنوز هم میتوان زنانی را دید که با عشق و صبر، تار و پود گلیم و جاجیم را به هم میتنند و اما این آثار هنری اغلب از چهاردیواری خانهها بیرون نمیروند یا با قیمت ناچیز به دست واسطهها و دلالانی میافتند که ارزش واقعی هنر را نادیده میگیرند.
هیچ بازارچه دائمی، نمایشگاه یا فضای مناسب برای عرضه مستقیم این تولیدات وجود ندارد و همین کمبود سبب شده که بسیاری از هنرمندان، دسترنج خود را با قیمتی کمتر از نصف ارزش واقعی بفروشند و دسترنج زنان این دیار با برند دیگر استانها با نقش آفرینی دلالان، صادر شود.
زهرا محمدی یکی از بانوان هنرمند ساکن منطقه به خبرنگار تسنیم گفت: کار ما مشتری دارد، اما بازاری برای فروش نیست، مجبوریم دسترنج خود را نصف قیمت به دلالها بدهیم و اگر بازارچهای ساخته شود، هم ما سود میکنیم و هم گردشگر جذب میشود.
یکی دیگر از بانوان روستا افزود: سالها است مسئولان وعده میدهند و اما نه وامی برای خرید مواد اولیه گرفتهایم و نه جایی برای فروش داریم و اگر حمایتی نباشد بدون شک نسل بعدی دیگر رغبتی به ادامه این کار ندارد و به قولی این هنر در بین اهالی سادات محمودی برای همیشه منسوخ خواهد شد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کهگیلویه و بویراحمد با اشاره به شناسایی 35 هزار هنرمند صنایع دستی در استان گفت: هنرمندان صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد در زمینههای مختلفی از جمله قالیبافی، گلیمبافی، جاجیمبافی، سفالگری، منبتکاری و سایر هنرهای سنتی فعالیت میکنند.
امیرحسینی با تاکید بر اینکه برای حمایت از این ظرفیت بزرگ، برنامههایی برای تشکیل تعاونیهای تخصصی، احیای انجمنها و ارائه آموزشهای لازم در دست اجرا است، افزود: با توجه به اینکه در برخی مناطق استان انجمنهای صنایع دستی تشکیل نشدهاند یا وظایف خود را به درستی انجام نمیدهند، نیازمند بازنگری جدی هستیم و همچنین تاکنون 9 میلیارد تومان تسهیلات از محل تبصره 18 برای ارتقای کیفیت محصولات و ایجاد اشتغال در این بخش پرداخت شده است.
نبود بازارچه دائمی و مکان مناسب برای عرضه مستقیم محصولات، وابستگی تولیدکنندگان به واسطهها و دلالان، کمبود سرمایه و حمایت مالی برای تهیه مواد اولیه، ضعف تبلیغات و بازاریابی در سطح استانی و ملی، نبود بستهبندی مناسب برای فروش در بازارهای بزرگتر و جدا بودن صنایعدستی از چرخه گردشگری روستایی و بومگردی از جمله ضعفها و آسیبهای این صنعت است.
برای بهبود وضعیت موجود، پویایی و افزایش بهره وری صنعت صنایع دستی و همچنین افزایش سهم این صنعت در اقتصاد کهگیلویه و بویراحمد راهی بهتر از ایجاد بازارچه دائمی و غرفههای محلی در مراکز استان و شهرهای بزرگ برای عرضه مستقیم صنایعدستی سادات محمودی، تقویت تعاونیها و انجمنهای محلی با مدیریت هنرمندان بومی برای مقابله با واسطهها، حمایت مالی و ارائه تسهیلات ارزانقیمت به زنان و جوانان روستایی برای خرید مواد اولیه و توسعه کارگاهها، آموزش مهارتهای بازاریابی، بستهبندی و فروش اینترنتی به تولیدکنندگان و استفاده از فضای مجازی و پلتفرمهای فروش آنلاین برای دسترسی به بازارهای داخلی و خارجی وجود ندارد.
پیوند دادن صنایعدستی با گردشگری روستایی و ایجاد تورهای بومگردی که بازدیدکنندگان علاوه بر تماشای طبیعت، شاهد کارگاههای زنده صنایعدستی باشند، نیز میتواند در گذر از وضعیت موجود موثر باشد تا شاهد رونق تولید صنایع دستی در سادات محمودی باشیم.
سادات محمودی، با هنرهایی که در دل زنان و مردان روستا زنده مانده، میتواند الگوی موفقی از پیوند سنت و توسعه باشد و اما تداوم این هنر، بدون حمایت جدی در معرض نابودی است و مسئولان از برنامهها و تسهیلات خبر میدهند، اما آنچه اهالی مطالبه میکنند، بازار واقعی، حمایت عملی و حضور پایدار دولت در میدان است.
صنایعدستی سادات محمودی، بیش از هر زمان دیگری به تصمیمی جدی و حمایتی واقعی نیاز دارد و تصمیمی که میتواند این هنر فراموششده را به موتور محرک اشتغال و توسعه در منطقه بدل کند.
انتهای پیام/