چرخه تکراری مطالبه‌گری بعد از هر عملیات تروریستی
باز هم حادثه‌ای خونین و باز هم همان سناریوی تکراری صدور بیانیه، نامه‌نگاری و مطالبه تجهیزات! این بار نمایندگان سیستان به دبیر شورای عالی امنیت‌ملی نامه نوشته‌اند و خواستار صیانت از جان نیروهای نظامی و انتظامی و رفع محرومیت‌های ساختاری شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، باز هم حادثه‌ای خونین، باز هم شهادت فرزندان مظلوم سیستانی و باز هم همان سناریوی تکراری صدور بیانیه، نامه‌نگاری و مطالبه تجهیزات! این بار فرهاد شهرکی و محمد سرگزی نمایندگان مردم سیستان در مجلس شورای اسلامی به دبیر شورای عالی امنیت‌ملی نامه نوشته‌اند و خواستار صیانت از جان نیروهای نظامی و انتظامی و رفع محرومیت‌های ساختاری شده‌اند. اما پرسش اساسی اینجاست که چرا هر بار بعد از وقوع یک عملیات تروریستی، تازه یاد امنیت مرزها و تبعیض امنیتی می‌افتیم؟
تجربه سال‌های اخیر نشان می‌دهد که چرخه "وقوع حادثه امنیتی، چند روز هیاهوی رسانه‌ای و بیانیه‌های تند، مطالبه تجهیزات، سکوت و فراموشی و وقوع حادثه بعدی" ادامه دارد؛ این رویه نه تنها به حل مسئله منجر نشده، بلکه خود به بخشی از پروپاگاندا بدل شده است؛ نمایش پر سر و صدایی برای افکارعمومی که نتیجه عملی ندارد. اگر قرار بود صرفاً با تکرار این جملات کلیشه‌ای، امنیت برقرار شود، امروز مکرر شاهد ریختن خون فرزندان سیستان نبودیم.
واقعیت تلخ این است که مرزبانان ما با حداقل امکانات در برابر دشمنان سازمان‌یافته ایستاده‌اند، اما تصمیم‌گیران به جای اقدام پیش‌دستانه و برنامه‌ریزی عملیاتی، هر بار همان نسخه پوسیده را تکرار می‌کنند. اینکه جان جوانان سیستانی تنها در متن نامه‌ها و بیانیه‌ها ارزش پیدا کند، نه در میدان عمل، ظلمی مضاعف بر مردم این دیار است.
اکنون زمان آن رسیده که مسئولان پاسخ دهند چرا امنیت مرزها وابسته به موج‌های خبری و عملیات‌های تروریستی شده است؟ تا کی باید خون شهدای سیستانی، سوخت پروپاگاندای بی‌حاصل باشد؟ چه زمانی قرار است یک راهبرد پایدار و واقعی جایگزین این دور باطل شود؟ اگر پاسخی روشن به این پرسش‌ها داده نشود، باید پذیرفت که آنچه به نام «مطالبه امنیت» مطرح می‌شود، چیزی جز مدیریت رسانه‌ای بحران و فرار از مسئولیت نیست.
انتهای پیام/.
