یادداشت|از کرونا تا جنگ؛ کیش در کشاکش گرانی و سکوت مسئولان
جزیره کیش، قلب تپنده گردشگری ایران، این روزها به جای میزبانی از مسافران، با چالشهای بزرگی روبروست که بقای اقتصادی آن را تهدید میکند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم دفتر جزایر خلیج فارس، پس از گذراندن دوران رکود ناشی از شیوع ویروس کرونا که بیش از دو سال گریبانگیر اقتصاد گردشگری بود و در سالهای اخیر رو به بهبود رفت، فعالان این صنعت در آستانه فصل سفر با ضربه دیگری مواجه شدند. جنگ 12 روزه تحمیلی در خردادماه امسال و توقف پروازها، بار دیگر چرخ این صنعت را از حرکت بازداشت؛ حالا با پایان جنگ، فعالان گردشگری منتظر بازگشت رونق بودند اما یک مانع بزرگتر از هر بحران طبیعی یا سیاسی، بر سر راه سفر به کیش قرار گرفته که می توان به هزینههای سرسامآور بلیط هواپیما و اسکان اشاره کرد.
پروازهایی با قیمت پرتاب موشک؛ خانوادهها چگونه به کیش سفر کنند؟
به گفته کارشناسان و فعالان این حوزه، با وجود وعدههای سازمان منطقه آزاد کیش مبنی بر جشنوارهها و تخفیفات، قیمت بلیط پروازها آنچنان بالا رفته که عملاً سفر به این جزیره را برای اغلب خانوادهها غیرممکن کرده است. قیمت بلیط رفت و برگشت از شهرهایی مانند رشت گاهی به 9 میلیون تومان میرسد و از تهران نیز بین 7 تا 10 میلیون تومان است.
با یک حساب سرانگشتی، یک خانواده چهار نفره فقط برای هزینه بلیط رفت و برگشت باید به طور متوسط حدود 70 میلیون تومان بپردازد. این مبلغ، جدا از هزینههای اقامت (که خود داستانی بس مفصل دارد) ، خورد و خوراک و تفریحات است که در یک سفر سه روزه، حداقل 30 تا 50 میلیون تومان دیگر به آن اضافه میکند ئ مجموع هزینه سفر برای این خانواده به راحتی به 100 میلیون تومان میرسد.
این شرایط، یک پرسش منطقی را در ذهن گردشگران ایجاد میکند و آن اینکه چرا باید در هوای گرم تابستان، چنین هزینه گزافی را برای سفر به کیش پرداخت کرد، در حالی که با همین مبلغ یا حتی کمتر، میتوان به کشورهای همسایه سفر کرد؟ این مقایسه باعث شده تا بسیاری از مسافران، مقاصد خارجی را به کیش ترجیح دهند.
فعالان بخش خصوصی که سالهاست سرمایههای خود را در این جزیره به کار گرفتهاند، اکنون در وضعیت بحرانی قرار دارند. کمپینهایی مانند «پویش مهرنامه» که با هدف حمایت مالکان از بهرهبرداران آسیبدیده از رکود گردشگری و لغو پروازها پس از جنگ 12 روزه تحمیلی راهاندازی شد، نشاندهنده عمق خسارات وارد شده به این صنف در کیش است.
در چنین شرایطی، انتظار میرود که مسئولان سازمان منطقه آزاد کیش با اطلاعرسانی قوی و پاسخگویی شفاف، راهکاری برای برونرفت از این بحران ارائه دهند. اما گزارشها حاکی از آن است که نهتنها اطلاعرسانی موثری در مورد جشنوارهها و تخفیفات اعلامی و نحوه استفاده از آنها صورت نگرفته، بلکه برخی از مسئولان این سازمان حتی حاضر به پاسخگویی به رسانهها نیستند. این بیخبری و سکوت، نارضایتی فعالان اقتصادی را بیشتر کرده است.
وقتی شعار جای عمل را میگیرد؛ مسوولان باید پاسخگو باشند
وضعیت فعلی کیش نشان میدهد که حل بحران گردشگری جزیره تنها با ارائه تخفیفات مقطعی ممکن نیست. سازمان منطقه آزاد کیش باید با یک برنامه عملی و شفاف، از سردرگمی خارج شود و سازمان هواپیمایی کشور نیز باید به طور صریح درباره دلایل این افزایش بیرویه قیمت بلیطها توضیح دهد.
تا زمانی که این دو نهاد مهم، پاسخی برای این سوالات نداشته باشند، نمیتوان انتظار داشت که صنعت گردشگری کیش از این رکود خارج شود و بار دیگر رونق بگیرد.
نباید فراموش کنیم که سفرهای متعدد مقامات و برگزاری نشستهای مختلف در جزیره کیش، در ظاهر ممکن است نویدبخش آیندهای روشن برای این قطب گردشگری باشد اما به گفته کارشناسان، تا زمانی که مشکلات اصلی حل نشود، این برنامهها تنها در حد شعار باقی میمانند زیرا واقعیت صنعت گردشگری کیش نه در میان وعدهها، بلکه در جیب مردم عادی است که باید توان مالی سفر به این جزیره را داشته باشند.
اقتصاد کیش بر پایه گردشگری استوار است و برای رونق آن، مردم باید بتوانند به این جزیره سفر کنند. اما امروز، هزینههای سرسامآور پروازها به مانعی جدی تبدیل شده که سفر به این جزیره را از یک تفریح به یک کالای لوکس تبدیل کرده است.
حمایت از صنعت گردشگری با شعار دادن محقق نمیشود؛ جشنوارهها و تخفیفات تنها زمانی مؤثرند که مردم توان پرداخت هزینه اصلی سفر، یعنی بلیط هواپیما را داشته باشند. مسئولان میتوانند بارها از پتانسیلهای کیش صحبت کنند، اما تا زمانی که راهکاری عملی و فوری برای کاهش هزینهها و تسهیل سفر ارائه نشود، این جزیره در رکود باقی خواهد ماند و کیش همچنان جزیرهای خواهد بود که بیشتر میزبان مقامات است، تا مسافران.
یادداشت از عبدالرحیم رضوانی
انتهای پیام/7558