سالک؛ زخم پنهان پشه خاکی و هشدار جدی به مردم خراسان جنوبی
سالک یک بیماری پوستی است که توسط انگل لیشمانیا و از طریق گزش پشه خاکی منتقل میشود و با توجه به اقلیم گرم و خشک استان، شیوع بیماریهای قابل انتقال توسط حشرات از جمله سالک، چالشی مهم برای سلامت عمومی به شمار میآید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، در هفته اطلاعرسانی بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان (16 تا 22 تیرماه)، زهرا امینینسب، رئیس گروه آموزش و ارتقای سلامت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ضمن هشدار درباره شیوع بیماری سالک یا لیشمانیوز جلدی، نکات مهمی را برای پیشگیری و مراقبت از این بیماری ارائه داد.
امینینسب با تاکید بر اینکه سالک یک بیماری پوستی است که توسط انگل لیشمانیا و از طریق گزش پشه خاکی منتقل میشود، گفت: این پشه بسیار کوچک است و به سختی دیده میشود. زخمهای سالک معمولا در نقاط باز بدن، بهویژه صورت ایجاد میشوند و بعد از بهبودی جای آنها بهصورت اسکارهای دائمی باقی میماند که میتواند مشکلات روانی و اجتماعی برای فرد مبتلا به دنبال داشته باشد.
وی افزود: پس از گزش پشه، ممکن است بین یک تا دو ماه یا بیشتر طول بکشد تا جوش کوچک در محل ظاهر شود که به تدریج بزرگ و به زخم تبدیل میشود. شناخت علائم اولیه و مراجعه به موقع به مراکز بهداشتی میتواند از پیشرفت بیماری و عوارض آن جلوگیری کند.
توصیههای خودمراقبتی و پیشگیری
رئیس گروه آموزش و ارتقای سلامت دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به نکات کلیدی برای پیشگیری اشاره کرد و گفت: پوشیدن لباسهای بلند و رنگ روشن به خصوص در ساعات غروب و شب که پشهها فعالتر هستند، استفاده از دورکنندههای حشرات در این زمانها، نصب توری مناسب روی پنجرهها و درهای منازل، جلوگیری از تجمع زباله و نخاله در اطراف خانه، خودداری از نگهداری دامها در نزدیکی مناطق مسکونی که محل تجمع پشههاست و در نهایت، مراجعه سریع به مراکز خدمات سلامت در صورت مشاهده هرگونه ضایعه پوستی که بیش از دو هفته باقی مانده است.
امینینسب خاطرنشان کرد: آگاهی بخشی و آموزش مردم، بهویژه در مناطق روستایی و گرمسیری خراسان جنوبی که شرایط مناسبی برای فعالیت پشه خاکی فراهم است، نقش کلیدی در کنترل این بیماری دارد.
تحلیل وضعیت و اهمیت پیشگیری
با توجه به اقلیم گرم و خشک استان، شیوع بیماریهای قابل انتقال توسط حشرات از جمله سالک، چالشی مهم برای سلامت عمومی به شمار میآید. سالک اگرچه بیماری کشنده نیست، اما به دلیل ضایعات پوستی و اثرات روانی ناشی از جای زخمها، تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیماران دارد. از این رو، پیشگیری از طریق رعایت نکات بهداشتی فردی و محیطی اهمیت ویژهای دارد.
متخصصان بهداشت تأکید میکنند که با همکاری مردم و مسئولان، میتوان از شیوع این بیماری جلوگیری کرد و بار بیماری و هزینههای درمان را کاهش داد. در غیر این صورت، به دلیل دشواری تشخیص به موقع و احتمال پیشرفت زخمها، خطر ابتلا و عوارض آن افزایش خواهد یافت.
انتهای پیام/ 257