یادداشت| فتوای محاربه؛ هشدار صریح فقاهت به دشمنان ولایت

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین علی نهاوندی رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی در یادداشتی به فتوای مراجع عظام تقلید و صدور حکم محاربه برای تهدیدکنندگان مرجعیت دینی و مقام معظم رهبری پرداخت که در زیر آمده است:

تهدید، توهین و هتک مرجعیت دینی و جایگاه ولایت فقیه، تهدید و‌توهین به اصل اسلام است. دفاع مقدس نظام شکوهمند اسلامی ایران در برابر جنگ تحمیلی اسرائیل، پرده از چهره خبیث استکبار برداشت و طبل رسوایی آن ها را در بازنمایی ادعاهای حقوق بشری، آزادی بیان و کرامت انسان به صدا درآورد. تهدید و توهین به شخصیت محوری مقام معظم رهبری از طرف رئیس یک کشوری مثل آمریکا، ضعف، سستی و حماقت وی را به نمایش می گذارد. برخی از مراجع عظام تقلید با زمان شناسی مناسب برای تهدید و توهین کنندگان حکم محارب صادر فرمودند که ادله زیاد فقهی و حقوقی این فتوا را پشتیبانی می کند. 

تهدید و توهین سابقه ای از صدر اسلام دارد که مشرکان و منافقان نسبت به نبی گرامی اسلام داشتند چنان که قرآن گزارش می دهد که:" وَ إِذْ یَمْکُرُ بکَ الَّذینَ کَفَرُوا لِیُثْبتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ أَوْ یُخْرِجُوکَ وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اللّهُ وَ اللّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ".(به خاطر بیاور) هنگامی را که کافران نقشه می کشیدند که تو را به زندان بیفکنند یا به قتل برسانند یا (از «مکّه») خارج سازند، آن ها چاره می اندیشیدند و خداوند هم تدبیر می کرد و خدا بهترین تدبیر کنندگان و چاره جویان است. مفسران و محدثان، آیه فوق را اشاره به حوادثی می دانند که منتهی به هجرت پیامبر(ص) از «مکّه» به «مدینه» شد.

این حوادث که با تعبیراتی مختلف نقل شده همگی یک حقیقت را تعقیب می کنند و آن این که: خداوند به طرز اعجاز آمیزی پیامبر(صلی ا... علیه وآله) را از دام یک خطر بزرگ و قطعی رهایی بخشید، حادثه طبق نقل «درّ المنثور» چنین است:گروهی از قریش و اشراف «مکّه» از قبایل مختلف جمع شدند تا در «دارُ النَّدْوَةِ» (محل انعقاد جلسات مشورتی بزرگان «مکّه») اجتماع کنند و درباره خطری که از ناحیه پیامبر(ص) آن ها را تهدید می کرد، بیندیشند.

 برخی از دلایل حکم محاربه تهدید کنندگان ولی امر مسلمین عبارتند از:

آیات و روایات

با توجه به احادیث عصر غیبت، اطاعت از فقیه جامع الشرایط در زمان غیبت امام زمان(عج) در حکم اطاعت و پیروی از امام زمان و رد کردن دستور چنین مجتهدینی به منزله رد سخن و امر امام زمان(عج) است.با توجه به این دسته از روایات، تهدید و توهین کنندگان به این مقام و منصب در حقیقت هتک به اصل جایگاه ولایت امر مسلمین انجام می دهند. توقیع مبارک حضرت ولی عصر(عج) که می فرماید: «وَ اَمَّا الحَوَادثُ الوَاقِعَه فَارْجِعُوا فِیهَا اِلی رَوَاةُ حَدیثنَا فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیکُمْ وَ اَنَا حُّجَةُ اللَّه»وسائل الشیعه، پیشین، ج 18، ص 101، ح 8همچنین روایت امام حسین(ع) از حضرت امیر(ع): «اِنَّ مَجارِی الْاُمُورِ وَالْاَحْکامِ عَلی اَیدی الْعُلَماءِ باللَّهِ اَلْأُمَناءِ عَلی حَلالِهِ وَ حَرامِهِ»میرزا حسین نوری، مستدرک وسائل الشیعه، قم: مؤسسه آل البیت، 1409 ق، باب 11 (از ابواب صفات قاضی)، ح 16دسته دیگر از روایات است که به حرمت هتک مقدسات اشاره دارد که قطعا تهدید و توهین کنندگان به مقام مرجعیت دینی و رهبران الهی مصداق واقعی مقدسات هستند.بی شک توهین به مراجع تقلید به عنوان اهانت به مقدسات تلقی می‌شود و بر اساس قوانین اسلامی و عرف جامعه، مجازات دارد.

عمومات ادله محاربه و افساد فی الارض

کسانی که با اقدام مسلحانه یا اقدام به ترور و با انگیزه ایجاد ارعاب و وحشت در جامعه مسلمین، دست به تهدید رهبر نظام اسلامی و ولی فقیه می زنند لامحاله حکم محارب را دارند.‌

در قرآن کریم آمده است:‌«کیفر آن‌ها که با خدا و پیامبر به جنگ بر می ‌خیزند و در روی زمین دست به فساد می‌ زنند (و با تهدید به اسلحه به جان و مال و ناموس مردم حمله می ‌برند)، این است که إعدام شوند یا...》

انتهای پیام/