فراهانی: سووشون، از شیرین‌ترین خاطرات بازیگری‌ام خواهد شد
زهرا فراهانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که سال هنری شلوغی را در عرصه تلویزیون و سریال خانگی سپری کرده، گفت: سووشون از شیرین‌ترین خاطرات بازیگری‌ام خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، فراهانی که در سیزدهمین روز از آذرماه سال 1368 متولد شده و از سال 84 فعالیت هنری خود را با تئاتر شروع کرده، در این گفت‌وگوی صمیمی خاطرنشان کرد: در عرصه تصویر هم کار حرفه‌ای را از سال 90 آغاز کردم.
وی که دارای مدرک کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی است که ارتباطی هم به حرفه بازیگری‌اش ندارد، ادامه داد: اکنون در آستانه بیستمین سال ورود به عرصه هنر قرار دارم، عرصه‌ای که هم موفقیت و هم شکست را تجربه کردم.
این بانوی جوان بازیگر که این روزها 4 فیلم با ژانرهای متفاوت را بازی کرده که به‌زودی پخش می‌شود در خصوص فعالیتش در این فیلم‌ها عنوان کرد: در سریال‌های خانگی سووشون و بامداد خمار به کارگردانی نرگس آبیار و همچنین سریال تلویزیونی ناریا به کارگردانی جواد افشار و سریال خانگی ازازیل به کارگردانی حسن فتحی با تجربیات متفاوتی مواجه شدم به گونه‌ای که هر کدام چالش‌های مختص خود را داشت و نمی‌توان بین آنها تفاوت قائل شد، اما در عین حال در بامداد خمار با ساز پیانو کاری جذاب‌تر را تجربه کردم.این سریال بخشی از زمان قاجار را به تصویر کشیده است.
فراهانی با بیان اینکه در سووشون شخصیتی غیرایرانی دارم، در ازازیل هم شخصیت فرزانه را بازی میکنم؛ شخصیتی درونگرایی که از منزلش دزدیده می‌شود، او همچنین گفت: در ناریا هم نقش جاسوس ایرانی ارمنی با چهره‌ای جدید در موقعیت‌های مختلف جغرافیایی تجربه کردم.
وی که معتقد است بازیگر در هر عرصه‌ای که بتواند رسالتش را تکمیل کند و مخاطبان از او راضی باشند، موفقیت کسب کرده است، تصریح کرد: لازمه موفقیت بازیگر، بازخورد مثبت مردم و رضایت قلبی خود بازیگر است که خوشبختانه در هر سه عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر موفقیت‌هایی ایجاد شده، در حالی‌که شکست‌هایی هم وجود داشته است.
این بازیگر فعال عرصه هنر با تاکید بر اینکه هیچ قانونی برای دیده شدن بازیگر جز تلاش و تلاش وجود ندارد، در پاسخ به این سوال که بین سینما و سریال انتخابت کدام است؟ گفت: برای یک بازیگر ایفای نقش خوب مهم است و اینکه بتواند شخصیتی که به او سپرده می‌شود به خوبی آن را تحلیل کند، بنابراین اینکه در کدام صحنه بازی کند، فرقی ندارد.
فراهانی در پاسخ به سوالی دیگری مبنی بر اینکه علاقه شما به کدام ژانر است؟ گفت: بیشترین علاقه من کارهای تاریخی است، چون احساس میکنم ادبیات و اصالتی در آثار تاریخی وجود دارد که در ژانرهای دیگر کمتر با آن مواجه هستیم و من با آن بیشتر ارتباط برقرار میکنم.
وی در خصوص فیلم سووشون، سریالی تاریخی که توام با روایت عشق و فداکاری است که در نقش یک شخصیت غیرایرانی ظاهر شده هم بیان کرد: رمان سووشون نوشته بانو سیمین دانشور یکی از چند شاهکار ادبیات معاصر ایران است، روایت یوسف‌ها که براى استقلال این مرز و بوم جنگیدند، روایت سیاوش‌هایى که خونشان به ناحق زمین را سرخ کرد و روایت زرى‌هایى که تا ابد داغى بر سینه خواهند داشت.
تعبیر فراهانی از سووشون زنده و پویا به رنگ خون، به لطافت عشق و از جنس فداکارى است و مفتخر است که در سریالی با همین نام به کارگردانی نرگس آبیار نقش آفرینی کرده است.
وی بیشتر در رابطه با نقشش در این سریال خانگی توضیح داد: نقش مدیر مدرسه انگلیسی‌های سریال سووشون برای من از آن دست چالش‌های بازیگری بود که تا سال‌ها بعد از آن به عنوان شیرین‌ترین خاطره مقابل دوربین یاد خواهم کرد، چرا که شخصیتی بود که من نبودم و هیچ گونه شباهتی با خودم نداشت و مهم‌ترین بخش آن مواجهه من با یک فرهنگ غربی و زندگی کردن با یک شخصیت انگلیسی و غیرایرانی بود و ایفای چنین نقشی مستلزم زندگی کردن در بافت فرهنگی جغرافیای آن شخصیت بود و من در ایفای این نقش از افراد متعدد غیرایرانی که می‌خواستند زبان فارسی بیاموزند الگوی زبانی و حتی تا حدودی الگوی شخصیتی گرفتم.
فراهانی ادامه داد: سریال سووشون از لحاظ زمانی به اواخر جنگ جهانی دوم وقتی که گروه متفقین جنوب ایران از جمله شهر شیراز را اشغال کرده بودند، برمی‌گردد و همچنین حضور پررنگ انگلیسی‌ها در شیراز در آن زمان که مدیر مدرسه انگلیسی‌ها یکی از آن انگلیسی‌های نافذ است که در بافت تربیتی و فرهنگی به سبک غربی در این سریال تلاش‌های فراوانی دارد.
انتهای پیام/424/
