روضههای مصور در غزه؛ آتش به خیمهها زدند
آتش زدن چادرهای پناهجویان فلسطینی، به مثابه تکرار همان ستم تاریخی است که در عاشورا رقم خورد. در سوی دیگر میدان با اعراب مرتجعی مواجهیم که با سکوت و حتی حمایت خود از صهیونیستها بر این ظلم دامن میزنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در دل سرزمینهای اشغالی، پناهجویان فلسطینی، در ستم و آزار زندگی میکنند. بامداد گذشته، صهیونیستها با وحشیانهترین روش، چادرهای این پناهجویان را به آتش کشیدند، آتشی که نه تنها به اموال آنها آسیب رساند، بلکه شعلههای آن یادآور فاجعهای بزرگتر در تاریخ اسلام، یعنی واقعه عاشورا بود. آنجا که یزیدیان، خیمههای امام حسین علیهالسلام و یارانش را به آتش کشیدند و حرمت خانواده و زنان اهل بیت را زیر پا گذاشتند.
آتش زدن چادرهای پناهجویان فلسطینی، به مثابه تکرار همان ستم تاریخی است که بر اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله روا داشتند. در عاشورا، یزیدیان به جهل و سفاکی، کربلا را به میدان جنگی مبدل کردند و چادرها را به آتش کشیدند تا بر مظلومیت امام حسین علیهالسلام و یارانش دامن بزنند و فریاد بیعاری و بیغیرتی و سفاکی و خونخواری خود را به گوش جهانیان برسانند. در اینجا نیز، صهیونیستها با آتش زدن چادرهای پناهجویان، به ساحت انسانیت و حقوق بشر پشت پا زدند و خوی وحشیگری خود را بار دیگر نمایان کردند.
مردم فلسطین با وجود آتش و ویرانی، روحیهای مقاوم و پایدار دارند. این روحیه نه تنها در دل تاریخ عاشورا ریشه دارد، بلکه در هر نفسی که فلسطینیان در برابر ظلم کشیدهاند، زنده و جاری است. همچون حسین علیهالسلام که در کربلا فریاد "هیهات منّا الذلّة" سر داد، امروز نیز مردم فلسطین با سرنوشتی مشابه در حال مبارزه هستند.
در سوی دیگر میدان با اعراب مرتجعی مواجهیم که با سکوت و حتی حمایت خود بر این ظلم دامن میزنند. همانگونه که سکوت عدهای در واقعه عاشورا، موجب شد که مصیبتهای جانکاه خاندان امام حسین علیهالسلام به وقوع بپیوندد و آنان در تنهایی و در میان بیعدالتی و ظلم یزیدیان قرار گیرند، امروز نیز این اعراب مرتجع تاریخ را تکرار کردند. این سکوت، نه تنها نشانهای از ناآگاهی و بیتوجهی به درد و رنج برادران فلسطینیشان است، بلکه نوعی همدستی و خیانت به آرمانهای اسلامی و انسانی به شمار میآید. در حالی که تاریخ به ما میآموزد که ایستادگی در برابر ظلم و ستم وظیفه هر مسلمان و انسان آزادهای است، این گروهها به دلیل منافع سیاسی و شخصی خود، از درک حقیقت و پیوستن به جبهه حق بازماندهاند.
سکوت و انفعال این اعراب مرتجع، یادآور عواقب تأسفبار بیتوجهی به ظلم است. آنان که در برابر فریادهای مظلومیت ملت فلسطین خاموشند، بهخوبی میدانند که هرگز نمیتوانند خود را از تبعات این بیتوجهی مبرا کنند. تاریخ به تکرار نشانههای انفعال در برابر ظلم مینگرد و از این رو، با گذر زمان، خود را به قضاوت تاریخ خواهند سپرد. امروز، ما باید از درسهای عاشورا بهرهبرداری کنیم و در برابر ظلم صهیونیستی بایستیم و صدای مظلومان را در هر کجا که هستند، به گوش جهانیان برسانیم.
اما آن عده که به هواداری از جبهه مقاوم غزه پرداختند و با مال و جان آبروی خود دفاع از آن مظلومان را وظیفه دینی و انسانی خود دانستند، با شجاعت و ایستادگی در برابر ظلم و بیعدالتی، یادآور حقطلبان عالم هستند. این افراد، نهتنها با حمایت مالی و معنوی خود، بلکه با فریادهای رسای خود در میادین و تجمعات، صدای مظلومیت فلسطینیان را به گوش جهانیان میرسانند. آنان به خوبی میدانند که هرگونه سکوت در برابر جنایات صورت گرفته، تنها به تداوم ظلم منجر خواهد شد و به همین دلیل، به روشهای مختلف به مبارزه و ایستادگی در برابر دشمن میپردازند.
انتهایپیام/