معصومی: امیررضا و عظیمی یک سروگردن بالاتر از جوانان بودند/ خواب و خوراک‌مان المپیک است
دارنده مدال‌های نقره و برنز کشتی آزاد جهان گفت که امیررضا کمتر از یک سال برای المپیک فرصت دارد و فکر و ذکر و خواب و خوراک خانواده معصومی المپیک است.
فردین معصومی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره عملکرد پسرش در مسابقات قهرمانی جوانان جهان اظهار داشت: امیررضا و مبین عظیمی یک سر و گردن بالاتر از رده سنی جوانان بودند، به همین دلیل اصلاً نمی‌شود عملکردشان در این دوره از رقابت‌ها را بررسی کرد. مبین کمی در دست‌انداز افتاد، ولی امیررضا دچار چالش نشد و واقعیت امر هر دو بالاتر از رده سنی که در آن کشتی گرفتند، بودند.
وی با انتقاد از یکی از مربیان تیم ملی بزرگسالان، تأکید کرد: اباذر اسلامی در برنامه تلویزیونی مربوط به مسابقات جهانی، حرفی زد که اصلاً معنا نداشت. او گفت «امیررضا برای خودش حاشیه درست کرد»، اما چه حاشیه‌ای؟ حاشیه این است که شب قبل از فینال مسابقات جوانان جهان، لیست بازی‌های آسیایی را اعلام کنی. شما فکر نمی‌کنید بچه‌ها ممکن است این را بشنوند و انگیزه‌شان گرفته شود؟ من نظری ندارم چه کسی انتخاب می‌شود و چه کسی به هانگژو می‌رود ولی شب قبل از فینال مسابقات جوانان جهان نباید در برنامه تلویزیونی بگوید ملی‌پوشان سه وزن بازی‌های آسیایی انتخاب شده‌اند. ضمن اینکه امیررضا چه حاشیه‌ای در مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا ایجاد کرد؟ اگر حاشیه‌ای هم بود مربی باید هنر می‌کرد و امیررضا از نظر روحی و ذهنی جمع می‌شد. کسی که حتی تیم شهرش را به مسابقات کشوری نبرده، حالا مربی تیم ملی شده و این صحبت‌ها را مطرح می‌کند.
پدر امیررضا معصومی و عضو سابق کادرفنی تیم ملی جوانان در رابطه با برنامه پسرش بعد از این، گفت: امیررضا کمتر از یک سال فرصت دارد که شانس خودش را برای المپیک و انتخابی آن امتحان کند، اینکه این جام و آن جام برود، مهم نیست، مهم المپیک است. باید برای رسیدن به خواسته‌اش، خیلی تلاش کند. برای امیرحسین زارع احترام قائلم، او صاحب دوبنده تیم ملی است، اما ما تمام تلاش‌مان را می‌کنیم که دوبنده را از او بگیریم. تمام فکر و ذکر و خواب و زندگی ما، همه اعضای خانواده‌مان همین است. همه چیز را تعطیل خواهیم کرد تا امیررضا به المپیک برسد. اگر هم نرسید، دوباره تلاش می‌کنیم.
معصومی خاطرنشان کرد: نه به کسی کار داریم، نه به کسی بی‌احترامی می‌کنیم. تنها کسی صاحب دوبنده تیم ملی در المپیک خواهد شد که وسط تشک دستش بالا برود. 26 سالم بود که عضو تیم ملی شدم، کسانی که پشت خط‌شان بودم را نبردم و آنها خودشان رفتند. باور دارم هر چیزی باید قسمت آدم باشد که اتفاق بیفتد. یعنی چیزی برای تو باشد، به تو می‌رسد، نه بیشتر از آن و نه کمتر از آن. آدم باید در راه خوب قدم بردارد، خدا هم عزت می‌دهد.
انتهای پیام/
