۲ دقیقه از مصیبت بادهای ۱۲۰روزه سیستان را ببینید
بادهای ۱۲۰روزه سیستان که از اواخر اردیبهشت آغاز می‌شود و تا پایان شهریور و حتی مهر (حدود ۱۵۰ روز) ادامه دارد و روزگاری در منطقه سیستان با عبور از فراز تالاب هامون نویدبخش نسیمی مرطوب و دلنواز بود، اکنون به کابوس مردم تبدیل شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زابل، در روزهای اخیر اخبار مختلفی از وقوع طوفان، گردوخاک و پراکنده شدن ریزگردها در منطقه سیستان در رسانه‌های مختلف منتشر شده است و این شرایط جوی نامطلوب موجب شد سرعت وزش باد در شهر زابل به مرز 100 کیلومتر بر ساعت برسد که گردوغبار حاصل از این باد شعاع دید افقی را در منطقه فرودگاهی زابل به 500 متر کاهش داد.
وزش طوفان و گردوخاک در منطقه سیستان شامل پنج شهرستان زابل، زهک، هامون، هیرمند و نیمروز واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان که از اواسط هفته گذشته شدت گرفته است، بنا بر اعلام اداره‌کل هواشناسی استان تا اواخر این هفته تداوم خواهد داشت که روزهای سه‌شنبه تا پنجشنبه وزش باد شدیدتر خواهد بود.
اما این تنها گوشه‌ای از رنج ناتمام مردم سیستان است که هرساله در این ایام در پی وقوع خشکسالی در بیش از دو دهه اخیر، با بادهای 120روزه یا بهتر است بگوییم 150روزه دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ باد و ریزگردهایی که سالانه صدها نفر را در پی مشکلات چشمی و تنفسی راهی بیمارستان می‌کند.
تنها در یک مورد در پی وزش طوفان و ریزگرد در روزهای اخیر جعفر میعادفر رئیس سازمان اورژانس کشور اعلام کرد "132 نفر در شهرهای منطقه سیستان در پی وقوع بادهای 120روزه با علائم چشمی و تنفسی به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند که از این تعداد 114 نفر پس از درمان سرپایی ترخیص و 18 نفر بستری شده‌اند."
بادهای معروف به «120روزه سیستان» که از اواخر اردیبهشت‌ماه آغاز می‌شود و تا پایان شهریور و حتی مهرماه بعضاً حدود 150 روز ادامه دارد و روزگاری در منطقه سیستان با عبور از فراز تالاب هامون نویدبخش نسیمی مرطوب و دلنواز بود، اکنون به کابوس گردوغبار برای مردم و عامل پراکنده شدن ریزگردهای بستر خشکیده تالاب بین‌المللی هامون تبدیل شده است.
فیلم از مصطفی حمزه‌ای
بادهای موسمی 120روزه سیستان که روزی با عبور از روی تالاب بین‌المللی هامون طراوت و شادابی را برای مردم منطقه به‌ارمغان می‌آورد و موجب تصفیه هوا می‌شد، حالا عامل نگرانی مردم شده است به‌نحوی که موجب می‌شود ریزگردها منازل مردم را محاصره کنند و این شرایط تا جایی پیش می‌رود که ریزگرد بعضاً تا لب دیوار منازل ویلایی مردم می‌رسد.
این بادها علاوه بر فرسایش خاک در منطقه سیستان، مشکلات و معضلات متعددی را برای مردم به‌وجود می‌آورد و چنانچه تدبیر عاجلی برای احیای تالاب بین‌المللی هامون در نظر گرفته نشود، روز به روز شرایط دشوارتری را برای مردم ولایت‌مدار و صبور سیستان به‌عنوان «تنگه احد» ایران اسلامی رقم خواهد زد.
افغانستان در حالی از پرداخت حق‌آبه منطقه سیستان و تالاب بین‌المللی هامون امتناع می‌ورزد که سیستان بیش از همیشه تشنه دریافت این آب است به‌نحوی که طبق گفته محسن حیدری مدیرکل هواشناسی استان سیستان و بلوچستان در مدت زمان یک‌ساله تا پایان فروردینماه سال جاری 99 درصد منطقه سیستان بر اساس شاخص بارش، تبخیر و تعرق استانداردشده (SPEI) درگیر پدیده خشکسالی بوده است.
حبیب‌الله دهمرده نماینده مردم زابل در مجلس شورای اسلامی فروردینماه امسال در نشست علنی مجلس شورای اسلامی بیان کرد: "بارها و بارها در صحن علنی مجلس مطرح کردم که دشمنان قسم‌خورده بند کمال‌خان را بسته و آب را به‌روی مردم قطع کرده‌اند. برای مقابله با این موضوع چند سال است که در این مجلس انتقال آب از دریای عمان، آب ژرف، حق‌آبه از افغانستان و مطالب دیگری به قانون تبدیل شد. یک فاجعه انسانی در این استان در حال رخ‌دادن است، اگر به‌صورت فوری و اضطراری در اسرع وقت پیشگیری نشود، مجبور هستیم برای رفع آن دور یکدیگر جمع شویم. ظاهراً برای پیشگیری از بحران بودجه‌ای وجود ندارد اما در زمان وقوع بحران همه لشکرکشی می‌کنند که دیگر فرصتی باقی نمانده است. مردم سیستان و بلوچستان کوچ می‌کنند، چه جوابی به تاریخ می‌دهیم"؟
وی 27 اردیبهشت‌ماه در نشست تسریع در روند پیگیری حق‌آبه هیرمند که با حضور امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در چابهار برگزار شد، با اشاره به اینکه احداث بند «کمال‌خان» با تفکر اسرائیل، آمریکا و انگلیس و با رویکرد هدر دادن حق‌آبه و افزایش آمار مهاجرت از منطقه سیستان احداث شده است، گفت: "امروز مردم سیستان در بدترین شرایط زندگی می‌کنند که نه آب دارند، نه نان و نه هوا و طوفان‌های گردوخاک سیستان در شرایط خشکسالی نفس مردم را بریده و موجب شده است مردم منطقه به‌ناچار به حاشیه دیگر شهرها و استانها کوچ کنند. کشاورزی و دامپروری سیستان به‌کلی از بین رفته است و کارخانه‌ای هم در منطقه نداریم تا مردم در آن مشغول شوند".
در چنین شرایطی آمار کوچ مردم از منطقه سیستان به حاشیه شهرهای استان به‌ویژه زاهدان روز به روز در حال افزایش است و به‌عبارتی بخش قابل‌توجهی از مردمی که امکان مهاجرت داشته‌اند تاکنون خانه و کاشانه خود را رها کرده و به‌نوعی به مهاجرت ناخواسته و اجباری تن داده‌اند.
انتهای پیام/+
