اسرائیل یا نتانیاهو؛ کدام پاسخ لبنان را می‌دهند؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، رمضان 2023 هم مانند دو رمضان سال‌های قبل تر به روزهای پرتنش و درگیری در فلسطین و بالاخص شهر قدس تبدیل شد. درگیری‌هایی که منشا آن بر سر مسجدالاقصی است. اعیاد پسح یهودی‌ها که به دوران رهایی آنها از فرعون و عبور از نیل منتسب است، با توجه به تاریخ عبری حدودا ما بین 15 فروردین تا 15 اردیبهشت ماه (آوریل) قرار می‌گیرد. حال با آمدن رمضان به محدوده اردیبهشت و فروردین در سال‌های اخیر، هم زمانی رمضان و اعیاد پسح که جریان یهودیان تندرو صهیونیستی تلاش دارند اعمال آن را در مسجدالاقصی یا به قول خودشان کوه معبد انجام دهند، تنش‌هایی را ایجاد کرده است.

خروج معادلات از مدار

در دو سال اخیر مقاومت فلسطین تلاش کرد معادلات جدیدی را رقم بزند. در این معادلات جدید، به دنبال ایجاد بازدارندگی در قبال تحولات مسجدالاقصی و شهر قدس با ورود ظرفیت نظامی غزه به معادلات بودند. این هدف تحت عنوان "وحدت میادین" تا حدودی از 2020 به این سو برقرار شد. یعنی رژیم صهیونیستی برای هر اقدامی در قدس یا مسجدالاقصی در معادلاتش واکنش غزه و یا جریان های نزدیک به مقاومت غزه در کرانه باختری را در معادلات و هزینه سنجی و تصمیم گیری دخیل می‌نماید.

اما رمضان 2023 اتفاقات متفاوتی نسبت به دو رمضان پیشین و بالاخص نبرد شمشیر قدس رخ داد. امسال در حالی که تنها 100 روز از بازگشت نتانیاهو با راست گرا ترین و مذهبی ترین کابینه تاریخ رژیم صهیونیستی می‌گذشت، هشدارهایی از سوی تحلیل گران و برخی مخالفین نتانیاهو در خصوص از مدار خارج شدن کنترل شرایط در رمضان امسال در صورت تصمیم جریان‌های تندروی صهیونیستی برای تجاوز به مسجدالاقصی در ایام عید پسح داده می شد. مولفه اصلی این هشدارها هم شرایط خاص داخلی رژیم صهیونیستی پس از 10 هفته تظاهرات‌های صد هزار نفری علیه اقدامات نتانیاهو در اصلاح قانون قضایی بود.

اما معادلات بسیار بیشتر از تصور صهیونیست ها از مدار کنترل خارج شد. این‌بار مقاومت حماس از خاک لبنان، سوریه و حتی صحرای سینا اقدام به بازتعریف معادلات بازدارندگی جدید نمود.

اسرائیل چه خواهد کرد؟

سردرگمی کابینه امنیتی نتانیاهو شرایط را به گونه ای رقم زد که واکنش به حملات از لبنان به درون سرزمین‌های اشغالی در حد یک شوخی رسانه‌ای باقی ماند. ارتش اسرائیل و کابینه امنیتی این رژیم با مدیریت نتانیاهو پس از جلسات چند ساعته در نهایت تصمیم گرفت در ساعت 6 بامداد 7 آوریل 6 موشک به زمین‌های زراعی موز شلیک کند. واکنشی که در میان اعضای کابینه نتانیاهو هم به تمسخر گرفته شد.

آویگدور لیبرمن، عضو کنست و وزیر جنگ سابق و از لیدرهای اعتراضات‌های هفته های اخیر تاکید کرد: "پاسخ اسرائیل یک شوخی خنده‌دار بود و بازدارندگی در قبال نصرالله کاملاً از بین رفت."

اما سوال اصلی آن خواهد بود که تل آویو در مقابل این معادلات جدید چه خواهد کرد؟ بهتر است برای این پاسخ به جای آنکه کمی بلندپروازانه و راهبردی نگاه کنیم، به نتانیاهو بنگریم. نتانیاهو با بازگشت به قدرت بعد از 15 سال نخست وزیری، شرایط را در سرزمین‌های اشغالی به گونه‌ای پازل بندی کرده است که منافع تل آویو به منافع شخص نتانیاهو کاسته شده است. مسئله ای که گزاره اصلی مخالفین و معترضین نتانیاهوست. روابط او با آمریکا، قوانین جدید کنست، لایحه قانون اصلاح قضایی، انتصاب تندروهای مذهبی به وزارت خانه‌های حساس، باج دادن به بن گویر و تعریف سمت‌های جدید برای مجوز دخالت او در کار پلیس و .... بخشی از اقدامات صد روز اخیر نتانیاهوست که واضح است او به دنبال منافع خودش گام بر می‌دارد تا منافع امنیتی رژیم صهیونیستی.

حال می‌توان پیش بینی کرد که حداقل تا مشخص شدن تکلیف لایحه قضایی که نتانیاهو طبق قولی که به دیگر همراهان او در کابینه از جمله بن گویر و اسموتریچ برای تصویب نهایی آن داده است، حملات و معادلات جدیدی از سوی نتانیاهو تعریف نخواهد شد. شاید بتوان مصداق این تصمیم نتانیاهو را سخنان لاپید به عنوان شخص اول اپوزیسیون کابینه کنونی پس از دیدارش با نتانیاهو دانست. لاپید، بعد از ظهر یکشنبه پس از یک جلسه توجیهی امنیتی با بنیامین نتانیاهو، بیان کرد نخست‌وزیر نمی‌تواند از اسرائیل در برابر ایران محافظت کند، در حالی که حتی نمی‌تواند دولت خود را مدیریت کند.

جمع بندی

نتانیاهو به خوبی می داند که عملکرد حماس در سال‌های اخیر بالاخص در نبرد 3 روزه سال قبل به دنبال ماجراجویی یا اقدامی که باری دیگر مردم غزه را زیر موشک باران و تشدید وضعیت ناگوار زندگی در این باریکه محاصره شده بشود، نیست. لذا او به دنبال یک فرصت برای ضربه‌های دقیق در لبنان و جولان به مهره‌های تصمیم ساز خواهد بود تا جنگی تمام عیار. سطح تنش‌ها بالاخص در شمال سرزمین‌های اشغالی و مرز لبنان از سوی نتانیاهو کنترل خواهد شد اما از سوی دیگر باید منتظر اقدامات ضربتی و نقطه زن علیه مقاومت از سوی نتانیاهو بود. ضمن آنکه ذکر این نکته در پایان ضروری است که تنش بالا با دشمن بیرونی، برای نتانیاهو انسجام و رهایی از اختلافات داخلی به ارمغان نخواهد آورد. اتفاقات اخیر اثبات کرد اکنون فرصت خوبی برای اتاق مشترک مقاومت برای تثبیت معادلات جدید است.

حملات رمضان 1444 حماس از لبنان و بلندی‌های جولان نه تنها ماجراجویی نبود، بلکه معادلات جدیدی را رقم زد که در آن "وحدت میادین" حول مسجدالاقصی با هماهنگی کامل حزب الله و استفاده از مناطق تحت کنترل او آغاز کرد.

نویسنده: محسن فایضی کارشناسی مسائل فلسطین و رژیم صهیونیستی

انتهای پیام /