بزرگترین دریاچه نمک آمریکا در یک قدمی مرگ!/ آیا "ارومیه" به سرنوشت "یوتا" دچار میشود؟
"دریاچه نمک یوتا" که بزرگترین دریاچه نمک در نیمکره غربی کره زمین است، در یک قدمی مرگ قرار گرفته و سطح آب این دریاچه به کمترین حد خود در تاریخ رسیده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، "دریاچه نمک یوتا" که در میان آمریکاییان به دریاچه نمک بزرگ (Great Salt Lake) مشهور است، در شمال ایالت یوتا واقع شده و بزرگترین دریاچه نمک در نیمکره غربی کره زمین است.
این دریاچه که سی و هفتمین دریاچه بزرگ جهان به شمار میرود، در حال خشک شدن است و از سال 1847 در حدود نیمی از مساحت پهنه آبی خود را از دست داده و در سال 2022 میلادی آب این دریاچه به کمترین حد خود در تاریخ رسید بود.
یک گزارش جدید که به تازگی منتشر شده در خصوص دریاچه یوتا هشدار میدهد که بدون کاهش چشمگیر مصرف آب، دریاچه نمک بزرگ یوتا ظرف پنج سال آینده خشک میشود. خشکی این دریاچه اکوسیستمها را به خطر میاندازد و میلیونها نفر را در معرض گرد و غبار سمی از بستر دریاچه در حال خشک شدن قرار میدهد.
این گزارش که توسط محققان دانشگاه بریگهام یانگ انجام شده، نشان میدهد که استفاده ناپایدار از آب باعث شده تا دریاچه تنها 37 درصد از ظرفیت خود آب داشته باشد. خشکسالی شدید سرعت کاهش اب دریاچه یوتا را افزایش داده و به گفته دانشمندان اقدامات حفاظتی کنونی برای جایگزینی تقریباً 40 میلیارد گالن آبی که دریاچه از سال 2020 به صورت سالانه از دست میدهد، بسیار ناکافی است.
این گزارش از یوتا و ایالتهای مجاور میخواهد که مصرف آب را یک سوم تا نیم کاهش دهند و اجازه دهند تا 2.5 میلیون مترمکعب آب از نهرها و رودخانهها مستقیماً به دریاچه برای دو سال آینده جاری شود. در غیر این صورت، گفته میشود که دریاچه نمک بزرگ به سمت سقوط برگشتناپذیر پیش میرود.
دانشمندان و مقامات مدتهاست متوجه شدهاند که آب در حوضه آبریز دریاچه بزرگ نمک بیشتر از حد لازم برای مردم و مشاغل تضمین شده است. کشاورزی بیش از 70 درصد از مصرف آب این ایالت را به خود اختصاص میدهد و 9 درصد دیگر توسط استخراج مواد معدنی مصرف میشود. شهرها نیز 9 درصد دیگر را برای راه اندازی نیروگاهها و آبیاری چمنها استفاده میکنند.
این گزارش میگوید طی سه سال گذشته، دریاچه کمتر از یک سوم جریان عادی خود حقآبه دریافت کرده و آب زیادی برای اهداف دیگر منحرف شده است. این موارد باعث شده تا در سال 2022، سطح آب دریاچه یوتا به پایینترین سطح تاریخ خود برسد.
با جریان کمتر آب شیرین، دریاچه آنقدر شور شده است که حتی برای میگوهای آب نمک بومی و مگسهایی که برای زندگی در آنجا تکامل یافتهاند، سمی شده است. این خشکی حدود 10 میلیون پرنده را که هرساله برای استراحت از سراسر قاره به دریاچه یوتا مهاجرت میکنند، به خطر میاندازد. خشک شدن دریاچه ممکن است سیستم آب و هوایی را که باران و برف را از دریاچه به کوهها برمیگرداند، تحت تأثیر قرار داده و پیستهای اسکی مشهور یوتا را محروم کند.
خشکی دریاچه همچنین صنعت میلیارد دلاری استخراج منیزیم، لیتیوم و سایر مواد معدنی حیاتی از آب نمک را نیز تهدید میکند. همچنین بیش از 800 مایل مربع رسوبات حاوی آرسنیک، جیوه و سایر مواد خطرناک را در معرض انتقال قرار داده است که میتواند توسط باد گرفته و به ریههای حدود 2.5 میلیون نفری که در نزدیکی ساحل دریاچه زندگی میکنند، منتقل شود.
برایان مونچ؛ رئیس پزشکان یوتا برای محیط زیست سالم گفت: نانوذرات گرد و غبار اگر از بستر خشک دریاچه بیرون بیایند، میتوانند به شدت آسیبزا باشند.
او کوچک شدن دریاچه را یک "خطر بزرگ، مستند و غیرقابل انکار برای سلامتی" خواند و گفت: دریاچه های شور خشک شده نقاط داغ آلودگی هوا هستند. به گفته سازمان زمینشناسی ایالات متحده، نزدیک به یک قرن پس از تخلیه دریاچه اونز در جنوب کالیفرنیا برای تأمین آب شهرستان لس آنجلس در دهه 1920، همچنان بزرگترین منبع گرد و غبار خطرناک در کشور بود. این آلودگی با نرخ بالای آسم، بیماری های قلبی و ریوی و مرگ های زودهنگام مرتبط است.
کوین پری؛ دانشمند جوی در دانشگاه یوتا که آلودگی ناشی از این دریاچه را مطالعه میکند معتقد است که حدود 90 درصد بستر دریاچه توسط پوسته نازکی از نمک محافظت میشود که از خروج گرد و غبار جلوگیری میکند اما هر چه دریاچه بیشتر خشک بماند، پوسته بیشتر فرسایش مییابد و رسوبات خطرناکتری را در معرض هوا قرار میدهد.
در این گزارش آمده است که تغییرات اقلیمی ناشی از انسان، که عمدتاً ناشی از سوزاندن سوختهای فسیلی است، از اوایل دهه 1900 میانگین دما را در شمال یوتا حدود 4 درجه فارنهایت افزایش داده و این منطقه را مستعد خشکسالی کرده است. مطالعات نشان میدهد که این گرمایش حدود 9 درصد از کاهش جریان رودخانهها به دریاچه را تشکیل میدهد.
بررسیهای ماهوارهای همچنین کاهش قابل توجهی در آبهای زیرزمینی در زیر دریاچه نشان میدهد، زیرا خشکسالی مداوم سفرههای زیرزمینی منطقه را تخلیه میکند. اگر انسانها از آب زیادی استفاده نمیکردند، دریاچه میتوانست در برابر این تغییرات آب و هوایی مقاومت کند اما ثابت شده است که فشار ترکیبی خشکسالی و مصرف بیش از حد بیش از آن است که تحمل کند.
دانشمندان در این گزارش هشدار دادهاند که اقدامات فعلی به هیچ وجه پاسخگوی احیای دریاچه یوتا نیست و این دریاچه تنها به یک "طرح نجات اضطراری" نیاز دارد.
شرایط این دریاچه برای ما یادآور دریاچه ارومیه است؛ مطرح شدن واژههایی ازجمله مهاجرت اقلیمی در صورت خشکی دریاچه، کاهش تنوع زیستی، افزایش مصرف آب در حوزه کشاورزی و رقم خوردن حال بد دریاچه، استخراج لیتیوم، نقش کمتر تغییرات اقلیمی نسبت به عوامل انسانی، سوء مدیریت در تخصیص منابع آب، طوفانهای گردو غبار ناشی از خشکی دریاچه و تهدید سلامت مردم، همگی واژههای هستند که درخصوص دریاچه ارومیه نیز مطرح شده است.
نتایج این تحقیقات میتواند زنگ خطری برای مسئولین باشد تا از رقم خوردن سرنوشت یوتا برای دریاچه ارومیه جلوگیری کنند.
انتهای پیام/