نگاهی به نام ترکیه در فهرست گردشگری غذا و رده بندی جهانی
انتشار لیست کشورهای دارای رکورد جهانی بهترین مکتبهای آشپزی، شفها و فعالان گردشگری ترکیه را عصبانی کرد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، ترکیه یکی از کشورهایی است که به شدت روی درآمدهای گردشگری غذا حساب باز کرده است. با این وجود، در تدوین لیست کشورهای قدرتمند در عرضه اغذیه جالب و جذاب، ترکیه در رده بالایی قرار نگرفته است.
در ترکیه، انواع و اقسام غذاهای سنتی و مدرن، با اشکال و الوان متنوع و جذاب، خارجی ها را به سوی خود جذب می کند و اغلب انواع غذاها و خوراکی های این کشور، قیمت متوسط به بالا دارند. البته رستوران های ترکیه برای گردشگران منطقه چندان ارزان محسوب نمی شوند. اما آمریکایی ها، گردشگران روسی و اروپایی ها با پول قدرتمند خود، در ترکیه به راحتی غذا می خورند و علاوه بر وعده های غذایی کامل در هتل ها و رستوران ها، انواع و اقسام شکلات ها، خشکبار و خوراکی های روستایی لذیذ را به عنوان سوغات و رهاورد می برند.
تبلیغ و سود بسیار اما رده بندی ضعیف
ترکیه در دو دهه اخیر، در حوزه تبلیغ گردشگری، صدها میلیون ها دلار سرمایه گذاری کرده است. تبلیغ وسیع، مشتریان خارجی زیادی را به سمت و سوی غذاهای ترکی کشانده اما در رده بندی اطلس طعم و لذت کشورهای جهان، ترکیه چندان موقعیت دلچسبی نیافته است.
در تازه ترین اطلسی که در مورد مهمترین کانون های طعم و لذت توسط Taste Atlas منتشر شده، ترکیه در رده هفتمین کشور جهان معرفی شده است. این در حالی است که سرآشپزهای بین المللی ترک، ادعاهای بالایی دارند و معتقد بودند که ترکیه باید یکی از سه رده اول را بگیرد.
یکی از ابعاد عجیب لیست منتشر شده توسط موسسه Taste Atlas این است که همسایه بدقلق و بدعنق ترکیه یعنی یونان، بر رده دوم جهان ایستاده است.
15 کشور برتر جهان که به عنوان مهمترین کانون های اصلی لذت غذایی جهان معرفی شده اند عبارتند از:
1. ایتالیا
2. یونان
3. اسپانیا
4. ژاپن
5. هند
6. مکزیک
7. ترکیه
8. آمریکا
9. فرانسه
10. پرو
11. چین
12. برزیل
13. پرتغال
14. لهستان
15. آلمان
الیته این فقط سرآشپزهای ترکیه نیستند که به این لیست معترض شده اند و فرانسوی ها نیز به شدت گله مند هستند. ترک ها از دوم شدن یونان عصبانی اند و فرانسوی ها نیز معتقدند که مکتب آشپزی فرانسوی و نوع فعالیت رستوران های فرانسه، بسیار بالاتر از آن است که یک پله از آمریکایی ها عقب بیفتند!
کشورهایی که در چند سال گذشته در قیاس با ترکیه توانسته اند خود را در لیست جهانی حسابی بالا بکشند، عبارتند از اسپانیا، ژاپن، چین و پرو. تلاش همه جانبه این کشورها، نشان داده که رقابت بر سر کسب بالاترین سهم از درآمد عظیم گردشگری غذایی، شوخی بردار نیست.
دو نکته مهم درباره گردشگری غذا در ترکیه
همچنان که گفته شد، ترکیه برای جذب گردشگر، مانور فراوانی روی غذا و خوراکی های محلی می دهد. اما نکته مهم اینجاست که تبلیغ، فقط به شیوه سنتی و مستقیم نیست بلکه بیشترین میزان تبلیغات غذایی، به صورت غیرمستقیم و به ویژه در نماهای شیک و جذاب سریال های تلویزیونی است.
فیلم و سریالی نیست که در آن چندین نما از صبحانه، ناهار، شام، میان وعده، پذیرایی و سوغاتی گنجانده نشود. جالب اینجاست که در سریال ها، طیف های گسترده ای از انواع و اقسام رستوران های سنتی، مدرن، ارزان، متوسط و گرانقیمت نشان داده می شود.
دومین نکته مهم در مورد غذاهای ترکیه و گردشگری غذایی این کشور، این است که بر اساس موقعیت ژئوپولتیک ترکیه و قرار گرفتن این کشور بر سر یک چهاراه تمدنی بزرگ، انواع و اقسام آشپزی های عربی، ایرانی، کُردی، یونانی، ارمنی، مغولی، روسی، لبنانی، فرانسوی و عثمانی با هم ترکیب شده اند و بسیاری از غذاها، زمینه های تاریخی و فرهنگی مرکبی دارند که مشکل بتوان اصالت آنها را به خود ترکیه ربط داد. با این حال، سرآشپزهای ترک، این بخش از موضوع را درز می گیرند و همه چیز را به نام کشور خودشان تمام می کنند.
در ترکیه و در دو دهه گذشته، علاوه بر غذا، آشپزی و رستوران داری، در بخش هایی همچون صنایع شیرینی و شکلات، بستنی، آجیل، لبنیات و سوغاتی خوراکی روستایی، گام های بلندی برداشته شده و این بخش ها نیز رشد و پیشرفت چشمگیری یافته است.
در پایان باید گفت، ایران در مقایسه با ترکیه، ظرفیت ها و امکانات بسیار متنوع تر و گسترده تری در حوزه جذاب گردشگری غذا دارد. در صورتی که این ظرفیت ها به درستی مورد استفاده قرار بگیرند، ایران می تواند به یکی از مهم ترین قطب های گردشگری غذا در منطقه و جهان تبدیل شود.
برخی از مزیت های مکتب آشپزی ایرانی و امکان توسعه گردشگری بر اساس جذابیت های خوراکی در مقایسه با ترکیه عبارتند از:
الف) منابع انرژی در ایران، در مقایسه با ترکیه، با قیمت اندک در اختیار کشاورزان قرار می گیرند و در نتیجه قیمت تمام شده گوشت، غلات، روغن ها و انواع و اقسام حبوبات، سبزیجات و صیفی جات به عنوان مصالح خوب و ممتاز آشپزی، بسیار پایین تر است. در نتیجه یک غذای خوب، جذاب و اصیل در ایران، با نرخ ناچیز عرضه می شود و این موضوع می تواند در جذب گردشگر، بسیار مهم و تعیین کننده باشد.
ب) تنوع اقلیمی در ایران، بسیار چشمگیر و شگرف است و گردشگر می تواند حتی در یک تور 10 روزه، چهار موسم سال را در مناطق مختلف کشور تجربه کند و غذا نیز بر اساس این تغییرات اقلیمی و جغرافیایی، تنوع بیشتری پیدا می کند.
ج) تنوع قومی و فرهنگی در ایران به حدی است که گستردگی انواع و اقسام سبک های آشپزی در زیرمجوعه بزرگ مکتب آشپزی ایرانی، بسیار غنی تر و متنوع تر از مکتب ترکیه است. ترکمن ها، بلوچ ها، اعراب، کردها، آذری ها، لرها، مازنی ها و گیلکی ها، چنان حافظه غنی و متنوعی از انواع و اقسام ترکیبات غذایی دارند که توجه هر گردشگری را به سوی خود جلب می کند.
د) استفاده از انواع و اقسام ادویه جات، رنگ های طبیعی، سبزیجات، تنوع در پخت نان، تنوع و گستردگی در طبخ انواع خورشت، در مکتب آشپزی ایرانی، به مراتب غنی تر و اصیل تر از نمونه های مشابه در ترکیه است.
جغرافیا و اقلیم پهناور ایران در هر کدام از مناطق دریایی، کویری، کوهستانی و جنگلی، طیف های متفاوتی از امکان تاسیس مراکز گردشگری و رستوران های اصیل را در اختیار پیشه وران این حوزه جذاب می گذارد و ترکیب این ظرفیت ها با ابزارهایی همچون جشنواره های فرهنگی، بازی های محلی، مسابقات هنری، کوهنوردی، کویرنوردی و دیگر انواع تورهای ورزشی و خانوادگی، ایران را یک سر و گردن، بالاتر از سایر رقبای منطقه ای قرار خواهد داد.
انتهای پیام/