خانواده هنرمند بختیاری که همگی نقاشاند
کارگردان مستند «دفک» معتقد است که باید بیش از پیش به فیلمسازان خارج از پایتخت و شهر تهران توجه شود. او متقاضی حضور در جشنواره "سینما حقیقت" است.
بهنام بیرموند کارگردان مستند «دفک» که برای حضور در شانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» متقاضی شده است، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم درباره این مستند گفت: موضوع این فیلم درباره یک خانواده هشت نفره بختیاری است که اغلب آنها سواد خواندن و نوشتن ندارند و فقط یک فرد این خانواده به صورت آکادمیک درس خوانده و دانشگاه رفته است. نکته جالب درباره این خانواده این است که تمامی آنها به صورت خودآموز و بدون آنکه خبر داشته باشند، نقاشیهایی مدرن میکشند؛ در سبکهای مختلف و به صورت کاملاً ذاتی.
به عنوان مثال مادر این خانواده به سبک "دفک" روی پارچههای بزرگ یکسری اشکال بدوی را به صورت نقاشی میدوزد و یکی دیگر از شخصیتهای مستند به سبک "کوبیسم" نقاشی میکند و هیچکدام نیز از این موضوع خبر ندارند.
او ادامه داد: تمامی افراد این خانواده از اینکه میتوانند به چنین سبکهایی نقاشی کنند بیخبر هستند؛ به غیر منوچهر که تمام تلاش خود را کرده که این خانواده را به واسطه نقاشی، امیدوار به زندگی نگه دارد و همین فرد الان درصدد این است که با نقاشیهای اعضای خانواده نمایشگاهی در تهران برگزار کند تا این استعداد ذاتی بیشتر دیده شود.
این کارگردان درباره معنی نام مستند خود بیان کرد: «دفک» یک پارچه 2 در 2 سفید رنگ است که با پارچههای کوچک و رنگارنگ دوختهایی روی آن انجام میدهند و دو جای چشم انسان نیز روی آن باقی میگذارند. در واقع در روستاهای بختیاری از این پارچه برای شکار کبکهای کوهی استفاده میشود چراکه ذات کبکهای کوهی به صورتی است که با دیدن این پارچههای رنگارنگ توجهش جلب میشود و دقیقاً در همین زمان با استفاده از آن دو جای چشم با گلوله این کبکها را شکار میکنند.
او افزود: انتخاب نام «دفک» برای این مستند نیز به دلیل مادر این خانواده است، چراکه خود این مادر یک دفک قدیمی در خانه دارد که در کودکی آن را دوخته و به نوعی سرچشمه استعدادها و هنر این خانواده است.
این مستندساز در پاسخ به این پرسش که چه شد با این خانواده آشنا شده و تصمیم به ساخت مستندی درباره آنها گرفته است، عنوان کرد: به هر صورت هر مستندسازی پیگیریهایی برای رسیدن به سوژهای تازه و جذاب را دارد و من هم با توجه به علاقهای که به مستندهای پرتره دارم، زمانی که این خانواده را به من معرفی کردند تصمیم به ساخت مستندی درباره آنها گرفتم و تحقیق و پژوهش درباره این افراد را آغاز کردم.
او ادامه داد: تنها چالشی که در ساخت این مستند با آن همراه بودیم مسائل مالی بود که خوشبختانه خود این خانواده بختیاری نیز در این مسائل بسیار با من همراه بودند.
بیرموند در پایان درباره جشنواره «سینماحقیقت» و تأثیرگذاری آن گفت: رویکردی که مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در پیش گرفته و از دید من نکته بسیار مهمیست، توجه به فیلمسازان خارج از پایتخت و شهر تهران است. به صورت کلی مستندسازی و فیلمسازی کاری پرهزینه است و باید بیش از پیش از آنها حمایت شود. همچنین در شهرستانهای کوچک سوژههای به شدت پر کشش و خوبی وجود دارد که با حمایت از فیلمسازان این مناطق شاهد آثاری متفاوتتر و خوبی هستیم که البته خوشحالم که مرکز گسترش این موضوع را مورد توجه قرار داده است.
وی تأکید کرد: درنهایت باید بگویم سینمای مستند، جهانبینی افراد را تغییر میدهد و فیلمسازانی که مستند پرتره میسازند به نوعی خانواده خود را گسترش میدهند، به همین دلیل مستندسازان باید بدانند همیشه مدیون سوژههای خود هستند و هیچگاه آنها را فراموش و رها نکنند.
عوامل مستند «دفک» عبارتند از: کارگردان، تهیهکننده، تصویربردار و تدوینگر: بهنام بیرموند، نویسنده گفتار متن: بهناز گوهربخش، صدابردار: سعید آزادی، نورپرداز: رضا خانباباپور، عکاس: پژمان بهادریپور، طراح پوستر: افروز گوهربخش و آهنگساز: علی محمدی.
انتهای پیام/