حساس‌ترین مواضع اسرائیل در بانک اهداف جبهه مقاومت کدامند؟ ـ بخش اول

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، هم‌زمان با وقوع تحولات جدید در سطح منطقه و جهان، ترس رژیم صهیونیستی از افشای بسیاری از اسرار نظامی به‌ویژه استراتژی خود در این زمینه افزایش یافته است.

در این راستا شبکه المیادین با انتشار گزارشی به بررسی بانک اهداف اسرائیل و مواضع حساس این رژیم که در هرجنگی می‌توانند مورد هدف قرار بگیرند اشاره کرده است. در ابتدای این گزارش وضعیت کلی رژیم صهیونیستی در سطح نظامی و تجهیزات آن مورد بررسی قرار گرفته است.

بر اساس داده‌های وب‌سایت «گلوبال فایر پاور» رژیم صهیونیستی از نظر تعداد نظامیان و تجهیزات جنگی رتبه بیستم را میان ارتش‌های قدرتمند جهان دارد که البته بخش عمده‌ای از تسلیحات و توانمندی نظامی رژیم اسرائیل وابسته به آمریکاست که به‌طور دائم از این رژیم حمایت می‌کند، همچنین ارتش اسرائیل حدود 170 هزار سرباز معمولی و 460 هزار سرباز ذخیره دارد. تعداد تانک‌های این رژیم به 1560 فروند می‌رسد که اکثر آنها طی سال‌های گذشته ساخته شده‌اند. 7500 خودروی زرهی و 650 توپ خودکِششی و بیش از 100 موشک‌انداز نیز در اختیار ارتش رژیم صهیونیستی است.

در سطح نیروی هوایی، ارتش رژیم صهیونیستی 600 فروند هواپیمای جنگی از جمله جنگنده‌های اف35 ساخت آمریکا را در اختیار دارد. 130 هلیکوپتر نیز در اختیار نیروی هوایی رژیم صهیونیستی است. در نیروی دریایی ارتش اسرائیل 65 یگان نظامی وجود دارد که شامل 48 کشتی، 24 قایق گارد ساحلی، 5 زیردریایی، 10 قایق نظامی و 19 هزار و 500 نیروی انسانی است.

بر اساس گزارش مرکز بین‌المللی مطالعات راهبردی، بودجه وزارت جنگ رژیم صهیونیستی حدود 18 میلیارد دلار است. برخی گزارش‌های بین‌المللی از جمله گزارش‌های آمریکایی نیز نشان می‌دهد که اسرائیل بیش از 200 بمب هسته‌ای در اختیار دارد.

اما بعد از بررسی وضعیت نظامی رژیم صهیونیستی قصد داریم به بررسی مواضع استراتژیک حساس این رژیم بپردازیم و این‌که چرا صهیونیست‌ها با وجود برخورداری از حمایت گسترده نظامی آمریکا، تا این حد نگران جنگ‌هایی هستند که ممکن است در آینده وارد آن شوند.

مراکز حساس «حاکمیتی» رژیم صهیونیستی

منظور از مراکز حاکمیتی در اینجا نهادهایی هستند که سیاست‌های عالی کابینه رژیم صهیونیستی را ترسیم و برنامه‌های آینده آن را تنظیم می‌کنند و بدنه کابینه توسط آنها حفظ می‌شود. این نهادها همچنین مسئول محافظت از امنیت و ثبات جامعه داخلی صهیونیستی و ارائه راهکارهای مناسب برای مشکلات هستند. این مراکز مسئولیت تعریف روابط داخلی و خارجی و تصویب بودجه و وضع قوانین حساس را به‌عهده دارند. در اینجا به شماری از مراکز حاکمیتی رژیم صهیونیستی اشاره می‌کنیم:

ـ کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی): کنست برای رژیم صهیونیستی از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا بالاترین مرجع قانون‌گذاری و سیاسی در ساختار این رژیم به شمار می‌آید. کنست مسئول انتخاب نخست‌وزیر است و کابینه‌های مختلف را تصویب می‌کند. عزل و نصب‌های موجود در کابینه و نیز رای به انحلال آن نیز بر عهده کنست می‌باشد. ساختمان کنست رژیم صهیونیستی در منطقه غربی قدس اشغالی واقع شده است.

ـ دفتر نخست‌وزیری: این نهاد وظیفه تدوین خط مشی شورای وزیران رژیم صهیونیستی را بر عهده دارد و همچنین مسئولیت روابط دیپلماتیک خارجی در کشورهای مختلف جهان بر عهده آن است. این نهاد در قبال سایر نهادهای وابسته به کابینه که مستقیما در ارتباط با نخست‌وزیر هستند نیز مسئول است. از جمله این نهادها می‌توان به وزارت امور داخلی، برنامه ریزی و توسعه، هیئت انرژی اتمی، اداره بازرس کل برای نظارت «دولتی»، دفتر مطبوعاتی «دولت»، اداره مرکزی آمار، موسسه تحقیقات بیولوژیکی اسرائیل ، سرویس جاسوسی موساد، سرویس اطلاعات داخلی (شاباک) و بسیاری از نهادهای دیگر اشاره کرد. دفتر نخست‌وزیری اسرائیل در محله «رحاویا» در مرکز قدس اشغالی واقع شده است.

 وزارت جنگ رژیم صهیونیستی: این وزارتخانه یک نهاد بسیار حساس برای رژیم صهیونیستی است که وظیفه محافظت از اسرائیلی‌ها را در برابر تهدیدات نظامی داخلی و خارجی بر عهده دارد و بالاترین مقام آن وزیر جنگ است. مقر وزارت جنگ اسرائیل در منطقه «هکاریه» در مرکز تل‌آویو است که شامل پایگاه مرکزی ارتش اسرائیل نیز می‌شود.

وزارت جنگ بر بیشتر نیروهای امنیتی اسرائیل از جمله نیروهای (به اصطلاح) دفاعی اسرائیل (IDF)، صنایع نظامی اسرائیل (IMI) و صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) نظارت دارد. وزیر جنگ دومین مقام اصلی رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود و همچنین یکی از اعضای دائم کابینه امنیتی اسرائیل است. گاهی نخست‌وزیران رژیم صهیونیستی با حفظ منصب خود، پست وزارت جنگ را نیز بر عهده می‌گیرند.

ـ وزارت دارایی: این وزارتخانه مرکز اصلی اقتصاد رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود که مسئولیت برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌های کلی اقتصادی و همچنین تعیین اهداف سیاست‌های مالی و تهیه پیش‌نویس بودجه عمومی کابینه را بر عهده دارد. وزارت دارایی همچنین مسئول نظارت بر مدیریت درآمدها و مدیریت روابط اقتصادی با کشورها و سازمان‌های اقتصادی بین‌المللی است.

ـ وزارت امور خارجه: وزارت خارجه یکی از مهمترین وزارتخانه‌های رژیم صهیونیستی محسوب می‌گردد که در سال 1948 همزمان با تاسیس رژیم جعلی اسرائیل در اراضی اشغالی فلسطین ایجاد شد. این وزارتخانه مستقل از کابینه عمل می‌کند و اجرای سیاست‌های آن به خودش واگذار شده است. وزارت خارجه اسرائیل نماینده اصلی این رژیم در سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای خارجی بوده و مسئول تقویت روابط سیاسی و اقتصادی و ... با کشورهاست. یکی از مقرهای این وزارتخانه در قدس اشغالی و مقر دیگر آن در منطقه شیخ بدر است.

ـ وزارت ارتباطات: این وزارتخانه ناظر بر تنظیم روابط با کشورها و مسئول تعیین خط‌مشی شرکت‌های مختلف مخابراتی و خدمات پستی بوده و در سال 1952 تاسیس شد.

می‌توان انتظار داشت که هرگونه حمله نظامی علیه مؤسسات فوق الذکر یا بخشی از آنها به ویژه مقر نخست وزیری، وزارت جنگ و وزارت ارتباطات منجر به عدم تعادل کابینه رژیم صهیونیستی و از دست رفتن کنترل آن در بسیاری از زمینه‌ها می‌شود و اثرات فاجعه‌باری بر جنبه‌های مختلف زندگی اسرائیلی‌ها خواهد داشت.

مواضع و تأسیسات هسته‌ای

رژیم صهیونیستی تاکنون به طور رسمی اعلام نکرده که تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارد و معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را نیز امضا نکرده است. اما برجسته‌ترین اطلاعات مربوط به تسلیحات هسته‌ای رژیم اشغالگر در اکتبر 1986 توسط «مردخای وانونو» مهندس اسرائیلی افشا شد که در مصاحبه با روزنامه انگلیسی ساندی تایمز اسناد محرمانه مرتبط با پرونده هسته‌ای اسرائیل را فاش کرد. او سپس توسط عوامل موساد ربوده و به 18 سال زندان محکوم شد.

تقریبا 12 سال بعد از این افشاگری‌ها «شیمون پرز» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی در سال 1998 بدون افشای جزئیات اعلام کرد که اسرائیل قدرت هسته ای خود را توسعه داد. در سال 2006 نیز «ایهود اولمرت» نخست وزیر اسبق رژیم اسرائیل اعتراف کرد که این رژیم سلاح هسته‌ای در اختیار دارد. طبق اطلاعات موجود تاسیسات هسته‌ای رژیم صهیونیستی به شکل زیر است:

ـ رآکتور دیمونا، این رآکتور در دهه 60 قرن گذشته در صحرای النقب در جنوب فلسطن اشغالی با کمک فرانسه ساخته شد. طبق اطلاعات مردخای وانونو مهندس اسرائیلی که در این تاسیسات کار می‌کرد، رآکتور دیمونا سالانه 40 کیلوگرم پلوتونیوم برای اهداف نظامی تولید می‌کند و ظرفیت کار آن حداقل 150 مگاوات است.

بر اساس اطلاعات فاش‌شده توسط مهندس مذکور اسرائیلی، این رآکتور از 9 ساختمان تشکیل شده که حدود 3هزار مهندس و تکنسین در آن مشغول کار هستند و از حفاظت امنیتی بالایی برخوردارند. اولین ساختمان این رآکتور مقر اصلی آن محسوب می‌گردد که به گنبد نقره‌ای معروف است. تاسیسات جداسازی پلوتونیوم در داخل سالن بزرگی مانند تونل در طبقه چهارم واقع شده است.

این رآکتور دارای حفاظت امنیتی بسیار بالایی بوده و سامانه‌های پدافند هوایی و زمینی نیز در اطراف آن واقع شده است. فرماندهی جبهه داخلی رژیم صهیونیستی همه ساله مانورهای متعددی برای شبیه‌سازی حمله به رآکتور دیمونا انجام می‌دهد.

مرکز تحقیقات هسته‌ای «نهال سورک»: این مرکز در سال 1955 در جنوب تل‌آویو افتتاح و رآکتور تحقیقاتی آن با ظرفیت 5 مگاوات در سال 1960 تکمیل شد. این رآکتور یکی از مهمترین مراکز تحقیقاتی نظامی برای سلاح‌های هسته‌ای است و شامل بخش ویژه‌ای برای تحقیقات فضایی نیز می‌شود.

ـ تأسیسات تیروش: این تاسیسات شامل سلاح‌های هسته‌ای راهبردی بوده و انبارهای آن در شبکه‌ای از جاده‌ها و مسیرهایی توزیع شده که به بیش از 70 پناهگاه از جمله 5 پناهگاه اصلی منتهی می‌شود. برخی کارشناسان می‌گویند که در این انبارها سلاح‌های هسته‌ای ذخیره می‌شود و پناهگاه‌های آن نیز شامل مواد منفجره و دیگر مهمات است. این مرکز در نزدیکی پایگاه هوایی «تل نوف» و مقر یگان‌های موشکی در جنوب تل‌آویو قرار دارد و تحت تدابیر شدید امنیتی است.

ـ تأسیسات یودیوات: یودیوات تاسیسات ویژه‌ای برای جمع‌آوری و جداسازی سلاح‌های هسته‌ای است. مرکز این تأسیسات حساس زیرزمینی در شرق حیفا واقع شده و برخی ناظران و کارشناسان متخصص معتقدند که این مرکز محلی برای دریافت پولوتونیوم از رآکتور دیموناست.

ـ مرکز تحقیقات بیولوژیکی: این مرکز مستقیما وابسته به دفتر نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی بوده و با تعدادی از ارگان‌های دولتی به ویژه نیروهای مسلح و وزارت انرژی همکاری نزدیک دارد. 150 دانشمند و محقق در زمینه زیست‌شناسی، بیوشیمی آلی و فیزیک و علوم محیطی در این مرکز مشغول فعالیت هستند. مرکز تحقیقات بیولوژیکی اسراویل در منطقه «نتسیونا» در 20 کیلومتری جنوب تل‌آویو قرار دارد.

ـ انبار ایلبون: این انبار شامل سلاح‌های هسته‌ای است که در نزدیکی روستای ایلبون در منطقه الجلیل قرار دارد و مین‌های هسته‌ای در آن نگهداری می‌شود.

ـ مرکز رافائل: این مرکز با نام رسمی هیئت توسعه تسلیحات اسرائیل یکی از بزرگترین مراکز ساخت و توسعه سیستم‌های تسلیحات دریایی، هوایی و زمینی در جهان است. مرکز رافائل در شهر حیفا قرار دارد و از جمله مهمترین تأسیسات آن می‌توان به بخش شماره 20 اشاره کرد که به عنوان آزمایشگاه طراحی سلاح‌های هسته‌ای از آن استفاده می‌شود. بخش شماره 48 آن نیز شامل آزمایشگاه توسعه موشکی است.

ـ مؤسسه علمی وایزمن: این موسسه در منطقه رحبوت در نزدیکی شهر الرمله قرار دارد و در سال 1934 تاسیس شد. موسسه علمی مذکور از چندین بخش از جمله دپارتمان تحقیقات هسته‌ای، الکترون‌ها و ریاضیات کاربردی، دپارتمان پرتوهای فروسرخ، شیمی و تحقیقات رادیوایزوتوپ، شیمی آلی و آزمایشگاه‌های بیولوژیکی تشکیل شده است.

ـ مؤسسه فنی اسرائیل: این موسسه در سال 1924 در حیفا تاسیس و بعدها تبدیل به دانشگاه شد. موسسه فنی اسرائیل شامل بخش تحقیق و توسعه و دارای بخش مهندسی هسته‌ای و آزمایشگاه‌های مکانیک و شیمی بوده و دانشمندان و مهندسان متخصص در رشته اتم از آن فارغ‌التحصیل می‌شوند.

صهیونیست‌ها ابراز نگرانی می‌کنند که هرگونه هدف‌گیری تأسیسات هسته‌ای در داخل «اسرائیل» (فلسطین اشغالی) می‌تواند منجر به خساراتی شود که قابل جبران یا کنترل نیست. آنگونه که گزارش آژانس انرژی اتمی آمریکا نشان می‌دهد اسرائیل به شدت نگران است که اگر مثلا رآکتوری مانند دیمونا هدف حمله موشکی قرار بگیرد، آب سنگین داخل رآکتور پراکنده شده و انفجارها و آتش‌سوزی‌هایی رخ می‌دهد که اجزای سوخت هسته‌ای آن را نیز در برمی‌گیرد و مواد رادیواکتیو از آن ساطع می‌شود.

در گزارش آژانس انرژی اتمی آمریکا آمده که هرگونه حادثه نشت یا انفجار در رآکتور دیمونا خسارات زیادی را در مناطق اطراف آن به وجود می‌آورد که از منطقه النقب در جنوب اسرائیل (فلسطین اشغالی) شروع می‌شود و تا تل‌آویو در مرکز اراضی اشغالی ادامه خواهد داشت؛ یعنی مناطقی که 5 میلیون اسرائیلی در آن زندگی می‌کنند.

فرودگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی و اطلاعاتی

رژیم صهیونیستی به شدت متکی به مجموعه‌ای از فرودگاه‌های غیرنظامی است که موجب دسترسی ایمن اسرائیلی‌ها به کشورهای مختلف جهان می‌شود؛ به ویژه با توجه به این که صهیونیست‌ها امکان حمل و نقل زمینی از طریق کشورهای عربی و اسلامی همسایه فلسطین را ندارند یا این کار برای آنها بسیار دشوار است. از طرف دیگر رژیم صهیونیستی دارای فرودگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی متعدد در کنار پایگاه های اطلاعاتی برای جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات است که یکی از بزرگترین پایگاه‌های جهان در این زمینه محسوب می‌گردد.

در اینجا قصد داریم ابتدا فرودگاه‌های غیرنظامی رژیم اشغالگر را مورد بررسی قرار دهیم که می‌توانند در هر جنگ احتمالی یکی از مواضع مورد هدف باشند. این رژیم 17 فرودگاه غیرنظامی دارد که 4 فرودگاه از میان آنها در زمره فرودگاه‌های بین‌المللی طبقه‌بندی می‌شوند و سایر فرودگاه‌ها برای حمل و نقل داخلی و برخی ماموریت‌های نظامی است. در این بخش به معرفی 3 فرودگاه اصلی رژیم صهیونیستی که یکی از مواضع حساس این رژیم در هرجنگ آینده محسوب می‌گردد اکتفا می‌کنیم.

الف) فرودگاه‌های غیرنظامی:

ـ فرودگاه بین‌المللی بن‌گوریون: این فرودگاه یکی از بزرگترین و پرازدحام‌ترین فرودگاه‌های رژیم صهیونیستی است که توسط نیروهای انگلیسی در سال 1936 ساخته شد و در آن زمان به‌عنوان نقطه ارتباطی و ترانزیت میان آفریقا و اروپا از یک سو و عراق و آسیای جنوبی از سوی دیگر در طول جنگ جهانی دوم استفاده می‌شد.

فرودگاه بن‌گوریون در حمه شمالی شهر «اللد» در 20کیلومتری تل‌آویو واقع شده و مرکز اصلی عملیات خطوط هوایی بزرگ اسرائیل مانند «العال» و «یسرائیر» و «سن دور» بوده و تحت نظارت سازمان فرودگاه‌های این رگیم است. سالانه به طور میانگین 11 میلیون مسافر در این فرودگاه تردد می‌کنند و سفر گردشگران و تجار خارجی به فلسطین اشغالی نیز تا حد زیادی وابسته به همین فرودگاه است. بنابراین فرودگان بن گوریون از نظر اقتصادی اهمیت زیادی برای صهیونیست‌ها دارد.

ـ فرودگاه بین‌المللی حیفا: فرودگاه حیفا قدیمی ترین فرودگاه رژیم صهیونیستی است که در سال 1934 و در دوره قیمومیت انگلیس بر فلسطین ساخته شد. این فرودگاه در ورودی شهر اشغالی حیفا قرار دارد؛ جایی که کارخانه کشتی‌سازی رژیم صهیونیستی نیز در آن واقع شده است. فرودگاه حیفا برای سفرهای داخلی در اراضی اشغالی به ویژه ایلات و نیز سفرهای بین‌المللی به خصوص سفرهای تجاری و گاهی نیز برای اهداف نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ـ فرودگاه بین‌المللی رامون: این فرودگاه جایگزین فرودگاه‌های «عوفدا» و «ایلات» بوده و طول باند فرود و برخواست آن به 3 هزار و 600 متر می‌رسد و در 19 کیلومتری شهر ایلات قرار دارد.

سایر فرودگاه‌هایی که برای حمل و نقل داخلی استفاده می‌شوند در مناطق مختلف فلسطین اشغالی هستند مانند فرودگاه «روش پینا» در منطقه الجلیل و فرودگاه «سبیر» در دره اردن یا فرودگاه‌های «مجدو» و «هرتزلیا» و «کریات شمونه» در بئر السبع و ...

ب) فرودگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی و اطلاعاتی

فرودگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی اسرائیل در سراسر فلسطین اشغالی توزیع شده‌اند و برخی از آنها به عنوان انبار موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند مانند موشک «اریحا1» و «اریحا2». در این قسمت به مهمترین پایگاه‌های نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی اشاره می‌کنیم:

ـ پایگاه سیدوت میحا: این پایگاه یک پایگاه هوایی هسته‌ای است که در جنوب غربی شهر تل‌آویو واقع شده و یکی از مهمترین پایگاه‌های هوایی اسرائیل محسوب می‌گردد که شامل 3 اسکادران از جنگنده‌های «150-199-248» است.این جنگنده‌ها قادر به حمل موشک‌های بالستیک از تراز اریحا 1 و 2 هستند که می‌توانند به کلاهک هسته‌ای مجهز شوند. باتری‌های موشک‌های ضد بالستیک «حیتس 2» نیز در این پایگاه نگهداری می‌شود.

ـ پایگاه هوایی رامون: رامون یکی از پایگاه‌های هوایی اسرائیل با اهمیت استراتژیک بسیار بالا و یکی از بزرگترین پایگاه‌های نظامی این رژیم است که در جنوب غربی شهر اشغالی بئرالسبع و حدود 30 کیلومتری شبه جزیره سینا قرار دارد. جنگنده‌های صهیونیستی برای هدف قرار دادن نوار غزه از این پایگاه پرواز می‌کنند.

پایگاه رامون در سال 1982 با بودجه آمریکا برای استقرار نیروی هوایی رژیم صهیونیستی در خارج از شبه جزیره سینا تاسیس شد.

پایگاه هوایی رامات دیوید: این پایگاه یکی از 3 پایگاه هوایی مهم رژیم صهیونیستی و دارای یک فرودگاه نظامی با 3 اسکادران از جنگنده‌های (AS565-F16C-F16D) است و بیش از 8 هزار و صد سرباز در آن کار می‌کنند. این پایگاه در جنوب حیفا قرار دارد.

ـ پایگاه هوایی حتسور: این پایگاه یک فرودگاه نظامی است که در نزدیکی سواحل مدیترانه و در موازات قدس اشغالی قرار دارد و روی ویرانه‌های روستاهای فلسطینی همچون «القسطینه، البطانی الشرقی و یاسور» ساخته شده است. جنگنده‌های اف16 در این پایگاه نگهداری می‌شود و همچنین شامل یک اسکادران از جنگنده 101 است که پرسنل آن به «فرشتگان مرگ» معروف هستند.

ـ پایگاه هوایی حتسریم: این پایگاه متعلق به نیروی هوایی رژیم صهیونیستی است که در صحرای النقب در غرب بئر السبع واقع شده کار تاسیس آن در سال 1966 آغاز گشت. پایگاه حتسریم شامل آکادمی پرواز ارتش اسرائیل با 4 باند به طول بین 1830 تا 2750 متر می‌شود. این پایگاه در سال 1998 مجهز به جنگنده‌های (F-151) آمریکا شد و جنگنده‌های اسرائیلی برای حمله به نوار غزه از این پایگاه استفاده می‌کنند.

ـ پایگاه هوایی نیواتیم: این پایگاه یک فرودگاه نظامی بین‌المللی است که در بئرالسبع واقع شده و دارای اسکادرانی از جنگنده‌های اف 35 است و حدود 70 کیلومتر با نوار غزه فاصله دارد. آنچه که پایگاه «نواتیم» را از اهمیت بالایی برخوردار کرده این است که در آن مقر فرماندهی راهبردی هوایی نیروی هوایی اسرائیل قرار دارد. گفته می‌شود که جنگنده‌های اف 16 موجود در این پایگاه در بمباران رآکتورهای هسته‌ای عراق در جولای 1981 مشارکت داشته‌اند.

ـ پایگاه هوایی تل‌نوف: تل نوف یکی از 3 پایگاه اصلی نیروی هوایی اسرائیل است که در جنوب تل‌آویو واقع شده و شامل اسکادرانی از جنگنده‌های (106 و 114، 118 و 133) می‌شود. این پایگاه محل نگهداری پهپادها و مکان استقرار شماری از یگان‌های نیرویهای ویژه اسرائیل از جمله چتربازان است. اطلاعات امنیتی نشان می‌دهد که تسلیحات هسته‌ای رژیم صهیونیستی نیز در این پایگاه ذخیره شده است.

ـ پایگاه هوایی بلماحیم: این پایگاه درواقع هم آژانس فضایی محسوب می‌شود و هم فرودگاه نظامی که در شرق تل‌آویو و مرکز فلسطین اشغالی واقع شده است.این پایگاه دارای تعدادی هلیکوپتر و پهپاد است و به عنوان مرکز پرتاب موشک‌های فضایی استفاده می‌شود و شامل یک یگان کماندویی در نیروی هوایی اسرائیل است.

ـ پایگاه اطلاعاتی اوریم: روزنامه لوموند فرانسه در سال 2010 به وجود چنین پایگاهی در فلسطین اشغالی اشاره کرده و آن را یکی از بزرگترین پایگاه های جاسوسی، استراق سمع و جمع آوری اطلاعات در جهان معرفی کرد. بر اساس اطلاعات منتشر شده در این زمینه، این پایگاه مخفی در نزدیکی منطقه النقب واقع شده و متعلق به واحد مرکزی جمع آوری اطلاعات است و و برای نظارت بر تماس‌های تلفنی، ارتباطات بی سیم والکترونیکی فعالیت می‌کند.

روزنامه لوموند گزارش داد، این پایگاه مخفی قادر است تماس‌ها و مکاتبات را از طریق ایمیل به کشورها، دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، شرکت‌های خارجی و سازمان‌های سیاسی هک کند. پایگاه اوریم متعلق به ارتش اسرائیل و موساد بوده و به دلیل قرار گرفتن در یک منطقه تماس بین قاره‌های آسیا و آفریقا می‌تواند بر ارتباطات و سیگنال‌ها در مقیاس جغرافیایی گسترده نظارت کند.

روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز در این زمینه فاش کرد که پایگاه اوریم دارای 8200 مقر دیگر در سراسر اسرائیل (فلسطین اشغالی) از جمله پایگاه نظارتی و جاسوسی در جولان اشغالی است. شنود تماس‌ها، مکاتبات و حتی سیگنال‌های صادر شده توسط رادارهای دفاعی، نفوذ به ارتباطات رمزگذاری شده و تبدیل آنها به اطلاعات از جمله ماموریت‌های این پایگاه جاسوسی اسرائیل محسوب می‌گردد.

بنابراین در اینجا با دو نوع اهداف و مواضع رژیم صهیونیستی روبرو هستیم که نوع اول شامل فرودگاه‌های بین‌المللی غیرنظامی می‌شود که در شرایط خاص می‌توان به عنوان تاسیسات نظامی از آنها استفاده کرد. این فرودگاه‌ها درواقع شریان‌های حیاتی اسرائیل محسوب می‌گردند که این رژیم را به مناطق مختلف جهان مرتبط می‌کند. بنابراین حتی اگر این مواضع حساس رژیم صهیونیستی حتی برای مدتی کوتاه نیز از کار بیفتد خسارات فاجعه‌باری به این رژیم تحمیل می‌گردد. فرودگاه‌های غیرنظامی همچنین به نوعی مراکز اقتصادی اسرائیل محسوب می‌گردد و در صورتی که مورد حمله قرار بگیرد سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی در تلاش برای یافتن مناطقی امن در خارج از فلسطین اشغالی خواهند بود.

پایگاه‌های نظامی و اطلاعاتی و جاسوسی رژیم صهیونیستی نیز وزنه مهم و راهبردی اسرائیل در هرجنگی هستند که از کار افتادن حتی یکی از آنها منجر به نابودی بخش بزرگی از توانمندی هوایی این رژیم می‌شود. هرگونه مورد هدف قرار گرفتن پایگاه جاسوسی اوریم نیز دردسر بزرگی در زمینه کسب اطلاعات جنگی از دشمن برای صهیونیست‌ها به وجود می‌آورد.

شبکه المیادین در بخش دوم این گزارش به معرفی سایر مواضع رژیم صهیونیستی که می‌توانند در جنگ‌های آینده هدف حمله قرار بگیرند مانند بنادر و نیروگاه‌ها و شهرهای صنعتی و ... می‌پردازد.

ادامه دارد...

انتهای پیام/