تعیین «سهمیه» توسط نظامیان استرالیایی برای کشتن مردم افغانستان +ویدئو

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، ویدئوی تازه‌ای که از جنایات نظامیان استرالیایی در افغانستان منتشر شده، تعیین سهمیه بین این نیروها برای کشتن مردم افغانستان را نشان می‌دهد.

در این ویدئو یک کماندو دیده می‌شود که نوشیدنی در دست دارد و در اقامتگاه نظامیان می‌چرخد، تصویربردار از او می‌خواهد نظرش را پیش از آغاز عملیات بگوید که کماندو  می‌ایستد، خم می‌شود و آرنج خود را روی یک قفسه قرار می‌دهد و از میان رنگ استتار سبز و سیاهی که روی صورتش مالیده شده بود، چشمانش به دوربین قفل شده و با خونسردی می‌گوید «معتقدم به سهمیه می‌رسیم».

به گزارش «ای‌بی‌سی نیوز»، پس از این اظهارات، دو نفر دیگر در پس زمینه با سر دادن صدایی از هیجان این نظامی را تشویق می‌کنند و فیلمبردار نیز تصریح می‌کند: سهمیه! باید به سهمیه برسیم.

فیلمبردار در ادامه در گفتگو با دیگر نظامیان استرالیایی گفت: امشب قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ برای عملیات آماده هستید؟

یک نظامی به آرامی پاسخ می‌دهد: قرار است قتل اتفاق بیفتد.

فیلمبردار به سالن برمی‌گردد و مصاحبه شونده جدیدی را می‌بیند. «ما به تیم کشتار اولیه نیاز داریم. امشب چه اتفاقی می افتد؟»

نظامی به فیلمبردار می‌گوید: ما سهمیه 10 تایی داریم. سهمیه 10 است.

فیلمبردار: آیا به سهمیه خواهیم رسید؟

نظامی: بله

نظامی دیگری نیز در پاسخ به این پرسش می‌گوید: قطعاً به سهمیه خواهیم رسید، من امشب چند سگ را هم خواهم کشت.

پیش از این نیز ای‌بی‌سی نیوز گزارش داده بود نظامیان استرالیایی برخی افراد بازداشت شده را به ضرب گلوله می‌کشتند تا به تعداد کشته‌هایشان بیفزایند، یک کماندوی سابق استرالیایی به این رسانه گفته بود شمارش کشتار از معیارهای موفقیت نیروهای ویژه این کشور در افغانستان محسوب می‌شد.

همچنین گزارش «سیدنی مورنینگ هرالد» نشان می‌دهد، «عطش‌ خون‌ریزی» نظامیان استرالیایی سبب می‌شد نیروهای ویژه این کشور، غیرنظامیان افغان و افراد زندانی را شکنجه و اعدام کنند و سپس روی آن سرپوش بگذارند.

بر اساس گزارش منتشر شده درباره جنایات نظامیان استرالیایی در افغانستان که پاییز سال 1399 توسط ژنرال «آنگس کمپبل» رئیس وقت ارتش استرالیا منتشر شد، برخی از نظامیان استرالیایی در افغانستان افراد غیرنظامی و زندانی را یا به ضرب گلوله می‌کشتند یا با چاقو گلوی‌ آن‌ها را می‌بریدند و در موارد زیادی حتی به این کشتارها افتخار می‌کردند.

انتهای پیام/.