لباس فرم مدارس در خراسان جنوبی؛ از مخالفت والدین تا اصرار مدیران

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند ، هر چه به روزهای پایانی تابستان و زمان بازگشایی مدارس نزدیک می‌شویم، دغدغه خانواده‌ها برای مواجهه با مسائل شروع سال تحصیلی پررنگ‌تر می‌شود.

هر ساله در آستانه مهرماه والدین باید خود را برای خرید کیف، کفش، لباس فرم، نوشت‌افزار و پرداخت هزینه سرویس و شهریه مدارس آماده می‌کنند، اما موضوع افزایش قیمت‌ها در سال‌های اخیر با التهاب بازار و نوسانات قیمت‌ها روزهای پراضطرابی را برای خانواده‌ها به ارمغان آورده است.

شمارش معکوس برای فرا رسیدن ماه مهر آغاز شده است. دانش‌آموزان تا یک هفته دیگر راهی مدرسه می‌شوند و از اینکه تابستان به پایان می‌رسد و آن‌ها می‌توانند پس از دو سال از قاب تلفن‌های همراه و تبلت‌های مجازی خارج و در مدرسه حاضر شوند، خوشحال هستند، اما این شادی برای بسیاری از خانواده‌ها با دلواپسی‌های فراوانی روبه‌رو است، نگرانی از اینکه نمی‌توانند تمام نیازهای فرزند خود را برای مدرسه مهیا کنند.

گرانی‌های اقلام مدرسه و معضل  دغدغه خرید کیف، کفش و لباس فرم مدرسه و اخذ شهریه‌های چند ده میلیونی مدارس غیرانتفاعی و مدارس دولتی دور از ضوابط قانونی، شیرینی این ایام را به کام عده‌ای از خانواده‌ها را تلخ کرده و روزهای پراضطرابی را برای آن‌ها به ارمغان آورده است.

خرید کیف و لباس دانش‌آموزان را نمی‌توان از سبد کالای خانواده حذف کرد، بعضی از والدین خرید لباس، کیف، کفش و نوشت‌افزار فرزندشان را تا دریافت حقوق ماهیانه یا برگزاری مناسبت‌هایی مانند نمایشگاه و جشنواره‌های تخفیف عقب انداخته‌اند، اما نبود برپایی این نمایشگاه‌ها در آستانه بازگشایی مدارس در برخی استان‌ها و وجود کالاهای چینی و بی‌کیفیت، البته با رنگ و لعاب جذاب و فقدان نظارت دستگاه‌های مسئول، باعث شده بازار نوشت‌افزار ایرانی همانند روزهای کرونایی در رکود قرار گیرد.

تهیه لباس فرم، تغییر دائمی رنگ و مدل، اجبار برای تهیه هر ساله آن و افزایش قیمت سالانه سبب می‌شود خانواده‌ها با حساسیت بیشتری این موضوع را مورد بررسی قرار دهند، کما اینکه برخی خانواده‌ها نیز از این بابت دلخور هستند و آن را ضروری بر اقتصاد خانواده می‌دانند.

اواسط دهه 70 تصمیم بر آن شد تا به‌جای روپوش‌های سیاه و سرمه‌ای دخترانه و لباس‌های رنگارنگ پسرانه، دانش‌آموزان از فرم‌های یکسان استفاده کنند، هدف اصلی از یکدست شدن لباس دانش‌آموزان، حذف فاصله طبقاتی میان بچه‌ها بود تا دیگر خبری از فخرفروشی و چشم و هم‌چشمی در مدارس وجود نداشته باشد، تا اینکه اوایل دهه 80 مدارس تولیدی‌هایی را برای خرید روپوش مدارس تعیین کردند و چنان‌ چه دانش‌آموزی به این موضوع تن نمی‌داد مورد بازخواست قرار می‌گرفت.

قصه لباس فرم مدرسه و درآمدی که از آن نصیب تولیدکنندگان و مدارس می‌شد، آن‌قدر جدی شد که سال 96 حتی کارگروه ساماندهی مد و لباس اسلامی-ایرانی وارد ماجرا شد تا با ارائه دستورالعمل کلی سر و سامانی به لباس فرم دانش‌آموزان بدهد.

هر چند زور فعالان این حوزه به کارگروه مد هم چربید و این دستورالعمل هیچ‌ وقت براساس نظام واحدی تدوین نشد تا دست مدارس در انتخاب رنگ، طرح و مدل مطابق با استانداردهای تعریف شده، حسابی باز شود و هر مدرسه ساز خودش را در فرم پوششی بزند.

اینجا بود که دردسر والدین شروع شد، این مسئله در حالی است که مشکلات اقتصادی برخی خانواده‌ها به‌صورتی است که شاید دیگر جایی برای خرید لباس فرم مدارس در سبد خانواده وجود نداشته باشد و هزینه آن برای برخی والدین سنگین باشد.

احمدی، مادر دو دانش‌آموز دوره ابتدایی و متوسطه اول با بیان اینکه مدیر مدرسه اجبار کرده است لباس فرم تهیه کنیم، به خبرنگار ما گفت: مگر نه این است که خرید لباس فرم اجباری نیست، آن هم در این وضعیت که هزینه‌ها بالاست؟

وی گفت: حتی برخی از این لباس‌ها پارچه‌های نامرغوبی دارند و در مدرسه دخترم کارت‌هایی را توزیع کرده‌اند که به فلان خیاطی مراجعه و لباس فرم تهیه کنید، هزینه این لباس تقریباً 450 هزار تومان است که 200 هزار تومان بیعانه گرفته‌اند و مابقی را هم زمان تحویل لباس باید پرداخت کرد.

این ولی دانش‌آموز درباره اینکه سال گذشته برای پایه هفتم فرزندم لباس فرم را با تاکید مدیران مدرسه خریداری کردم که یک بار هم استفاده نشد، امسال هم چون رنگ لباس باید تغییر کند، باز باید برای آن هزینه کنم، اظهار کرد: به مدیران مدارس در این زمینه اعتراض کردیم، اما متأسفانه توجهی نکردند، وقتی مدیر مدرسه اجبار می‌کند، بچه‌ها هم خانواده‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند، بنابراین باید هر چه زودتر این لباس‌ها را تهیه کنیم.

احمی ادامه داد: تغییرات هر ساله لباس فرم دانش‌آموزان علاوه بر اینکه هزینه‌های سنگینی به خانواده‌ها تحمیل می‌کند، به‌طور کامل دست والدین و اولیای دانش‌آموزان را از نظر قیمت، کیفیت، رنگ و دوخت می‌بندد، بنابراین باید به صورت تحمیلی این لباس‌ها را از خیاطی طرف قرارداد خریداری کنیم.

دیگر مادر دانش‌آموز بیرجندی با بیان اینکه در شرایطی که تنگناهای مالی در بعضی خانواده‌ها در کنار افزایش هزینه تحصیل فرزندان وجود دارد، در آغاز سال تحصیلی اجبار به تغییر رنگ لباس مدارس غیرمنطقی است و این خود هزینه ما خانواده‌ها را دو چندان می‌کند.

وی  گفت: بنده کارگر یکی از کارخانه‌ها در شهرک صنعتی بیرجند هستم، اکنون دو ماه می‌شود هیچ حقوقی دریافت نکرده‌ایم، بنابراین نتوانستم برای فرزندان‌مان که یکی دختر در مقطع ابتدایی و دیگری پسر در مقطع دبیرستان است، لباس فرم و لوازم‌التحریر تهیه کنیم و شرمنده فرزندان‌مان شده‌ایم.

ملکی افزود: حتی اگر حقوقم را دریافت می‌کردم باز هم توان خرید لباس و لوازم‌التحریر برای آنها را نداشتم. هم‌اکنون دو ماه است که از بقالی مایحتاج روزانه حتی نان خود را به صورت اقساطی می‌خرم و از طرف دیگر صاحبخانه چندین بار تماس گرفته و کرایه خانه را خواسته است، اگر این ماه هم کرایه خانه پرداخت نشود کل وسایل خانه را بیرون می‌ریزد، در کل شرایط زندگی برای‌مان چنان سخت شده که شاید بچه‌های خود را مجبور به ترک تحصیل کنم.

دیگر اولیای دانش‌آموز بیرجندی در خصوص گرانی ملزومات‌ مدرسه، گفت: امسال یکی از دغدغه‌های اولیای دانش‌آموزان، فارغ از موضوع ثبت نام که باید هفت‌خان رستم را رد کنند به تهیه لباس فرم برمی‌گردد، قیمت و کیفیت این لباس‌ها و همچنین الزام به خرید لباس‌های فرم دانش‌آموزی برای اولیای دانش‌آموزان در وضعیت کنونی جامعه بسیار سخت شده، کاش مسئولان امر به این موضوع رسیدگی بیشتری کنند.

وی بیان کرد: سال گذشته لباس فرم دخترم را قدری بزرگ خریدم که امسال هم بتواند از آن استفاده کند، اما متاسفانه رنگ لباس‌ها عوض شده است، تغییر هر ساله این لباس‌های فرم، برای خانواده‌هایی که توان مالی بالایی ندارند، مشکل‌ساز شده است، مگر می‌شود همه ساله رنگ یا سایز لباس‌ها را تغییر داد.

مادر دانش‌آموزی که سرپرست خانوار هم هست به خبرنگار ما گفت: توان خرید مایحتاج اولیه زندگی خود را ندارم با این قیمت‌های سرسام آور نمی‌توانم برای پسر 9 ساله‌ام لباس فرم و لوازم‌التحریر تهیه کنم. کاش پوشیدن لباس فرم اجباری نبود.

غلامی یکی دیگر از اولیای دانش‌آموزان بیان کرد: هر چند قیمت لباس فرم دانش‌آموزی مدارس نسبت به پارسال افزایشی چشمگیری داشته با این حال والدین خرید این نوع پوشاک را به منظور استفاده در طول سال تحصیلی مقرون به صرفه‌تر از خرید یک دست پوشاک غیرفرم برای مدرسه رفتن فرزندانشان می‌دانند، بنابر این قیمت این لباس‌ها برایم چندان مهم نیست.

در ادامه گزارش سری به یکی از تولیدی‌های ‌موجود در بیرجند زدیم. دو نفر خیاط و چهار نفر فروشنده مشغول فعالیت در این تولیدی بودند که به گفته خودشان موهای خود را در این گارگاه  سفید کرده بودند.

یکی از فروشندگان به خبرنگار تسنیم گفت: امسال قدرت خرید مردم در زمینه خرید لباس فرم مدارس، بسیار پایین آمده و خرید لباس فرم برای مردم تبدیل به بزرگترین دغدغه زندگی شان شده است.

این فروشنده تولیدی بیان کرد: هزینه‌های جاری برای کارگاه‌های تولیدی افزایش یافته و در مجموع قیمت تمام شده تولید لباس فرم مدارس نیز بیشتر از سال گذشته است، نرخ پارچه و نخ آزاد است و یارانه‌ای به آن اختصاص نیافته، اما کارگاه‌های تولیدی طبق قرارداد، لباس فرم را با قیمت کمتر از بازار عرضه می‌کنند. این کار هیچ صرفه اقتصادی برای تولید کننده ندارد و تولیدکنندگان با سود بسیار کمی کار می‌کنند.

لباس فرم پایه اول، هفتم و دهم اجباری

مدیرکل آموزش و پرورش خراسان جنوبی هم در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم گفت: دانش‌آموزان پایه اول، هفتم و دهم باید لباس فرم را برابر با ضوابط مدارس تهیه کنند و برای بقیه دانش‌آموزان، اجباری در تهیه لباس فرم جدید نیست و می‌توانند از لباس سال‌های گذشته استفاده کنند.

وی افزود: حتی اگر مدارس مدل لباس فرم را تغییر داده باشند، دانش‌آموزانی که فرم سال‌های قبل را دارند می‌توانند از همان استفاده کنند و سختگیری وجود نخواهد داشت.

موسوی‌نژاد گفت: به مدارس توصیه کردیم لباس‌های فرم جدید بر اساس رنگ‌های انتخاب شده سال قبل باشد.

انتهای پیام/254/ح