۵ شاخصه رفتاری امام حسین (ع) در اصلاح سبک زندگی

حجت‌الاسلام علی نظری‌منفرد در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم درباره برخی شاخصه‌های رفتاری امام حسین علیه‌السلام در حوزه اصلاح سبک زندگی اسلامی گفت: اولین نکته‌ای که باید در حوزه خانواده به آن توجه شود  ایمان،‌ اعتقاد و معرفت به مبدأ و معاد است. این نوع رویکرد سبب می‌شود انسان جهت‌گیری خود را در زندگی مشخص کند. فردی که معتقد به مبدأ و معاد است، با کسی که دنیا را آغاز و فرجام می‌داند، تفاوت زیادی دارد. انسان در عرصه‌ی کربلا به وفور مشاهده می‌کند که امام حسین علیه‌‌السلام با پشتوانه‌ی ایمان و تقوا مسیر در گام قیام نهاد. روز عاشورا اول‌دعایی که قبل از آغاز جنگ مطرح فرمود، این بود که «اللّٰهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی فِی کُلِّ کُرْبَةٍ ، وَأَنْتَ رَجائِی فِی کُلِّ شِدَّةٍ»؛ یعنی خدایا تویی مورد اطمینان من در هر اندوه شدید و تویی امید من در هر سختی. ایمان به معاد به زندگی معنا و مفهوم می‌دهد.

وی افزود: اساساً ایمان سبب ایجاد امید به زندگی می‌شود و بسیاری از اضطراب‌ها را رفع می‌کند. قرآن می‌فرماید «أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»؛ دل‌ها با یاد خدا باید آرام بگیرد. در روز عاشورا می‌فرمود «صَبرا بَنی الکِرامِ فما المَوتُ إلاّ قَنطَرَةٌ تَعبُرُ بِکُم عَنِ البُؤسِ و الضَّرّاءِ إلَى الجِنانِ الواسِعَةِ و النَّعیمِ الدّائمَةِ»؛ صبوری را پیشه کنید اى بزرگ زادگان؛ زیرا مرگ جز پلى که شما را از رنج و بدبختى به سوى بهشت هاى پر گستره و نعمت جاویدان عبور مى‌دهد، نیست؛ بنابراین اولین شاخصه‌ی امام حسین علیه‌السلام ایمان به مبدأ و معاد است.

این کارشناس مذهبی شاخصۀ دوم امام حسین علیه‌السلام را عبودیت و بندگی معرفی کرد و گفت: تجلی آن را در دعای عرفه می‌بینیم. وقتی آن معرفت اول پیدا شد، طبیعتاً انسان عبد می‌شود. قرآن می‌فرماید «یا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذی خَلَقَکُمْ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون‏؛‌ اى مردم، پروردگارتان را که شما و کسانى را که پیش از شما بوده ‏اند آفریده است، پرستش کنید؛ باشد که به تقوا گرایید.» بندگی کردن، انسان را به قله تقوا می رساند. شب عاشورا فرمود نماز و ذکر و تلاوت قرآن را دوست دارم.

حجت‌الاسلام نظری‌منفرد ادامه داد: شاخصۀ سوم امام حسین علیه‌السلام این بود که نسبت به خاندانش خیلی علاقه‌مند بود. آن حضرت طی شعری فرمود «لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا ** تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ»، «اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ» یعنی «به جان تو سوگند، من خانه‌ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند. آنها را دوست دارم و تمامی دارایی‌ام را به پای آنها می‌ریزم و هیچ کس نباید در این باره با من سخنی بگوید.» علاقه به خانواده سبب دلگرمی می‌شود و زندگی را توأم با امید می‌کند.

وی با اشاره به اینکه در عرصۀ دشمن و مبارزه با معاندین، امام حسین علیه‌السلام هیچ انعطافی را از خود نشان نمی‌داد، گفت: نسبت به مواضع خویش قاطع بود. در روز عاشورا وقتی رجز می‌خواند، می‌فرمود «أَنَا الْحُسَینُ بْنُ عَلِی  ** آلَیتُ أَنْ لَا أَنْثَنِی‏» یعنی من حسین، پسر علی هستم؛ سوگند خورده‌ام که در برابر ظلم سر خم نکنم.

این استاد حوزه علمیه گفت: انفاق امام حسین علیه‌السلام از دیگر شاخصه‌های رفتاری آن حضرت است. از امام سجاد علیه‌السلام نقل شده که اباعبدالله علیه‌السلام به نیازمندان و فقرا رسیدگی می‌کرد؛ بنابراین تنها ایثار و فداکاری امام حسین در روز عاشورا تمام کار نیست بلکه شاخصه‌ها و صفات عالی آن حضرت را هم نباید نادیده گرفت.

نظری‌منفرد افزود: نکتۀ دیگری که در وجود امام حسین علیه‌السلام بود و نیاز زندگی امروز ما محسوب می‌شود، مسئله صبر است؛‌ در فرازی از زیارت ناحیه می‌خوانیم «عَجَبَتْ مِنْ صَبْرِک مَلائِکةُ السَّماءِ» یعنی ملائک از آن صبر و شکیبایی در تعجب ماندند. صبر در مشکلات و مصائب اساس رفتار در دنیاست. با صبر است که انسان در مشکلات زندگی ساختارهای ایمانی و اخلاقی خود را حفظ می‌کند و به قله‌های رشد دست می‌یابد.

انتهای‌پیام/