چرا تیم والیبال شهداب یزد به فینال باشگاههای آسیا نرسید؟
برآیند تصمیماتی که مدیران شهداب گرفتند و کارهایی که در این تیم انجام شد در نهایت به سکوی سوم آسیا منتهی شد و رویای قهرمانی آسیا و جهانی شدن این تیم را بر باد داد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، مسابقات والیبال قهرمانی باشگاههای آسیا با قهرمانی پیکان در تهران و مدال برنز تیم شهداب یزد، قهرمان لیگ برتر ایران به پایان رسید. انتظار یک فینال تمام ایرانی، دور از ذهن نبود اما قهرمان لیگ برتر، نقاط ضعفی داشت که مانع از رسیدن این تیم به فینال شد.
روند رو به رشد تیم شهداب از نیم فصل دوم لیگ گذشته با حضور علیرضا طلوعکیان آغاز و به قهرمانی این تیم ختم شد. حضور این تیم در تورنمنت امارات و حاشیههایی که به خاطر تغییر نام این تیم و عدم درج پرچم ایران روی پیراهن بازیکنان به وجود آمد، شهدابیها را با روی نامطلوب شهرت و تاثیر رسانهها آشنا کرد.
مسئولان تیم شهداب که تیم خود را برای مسابقات باشگاههای آسیا آماده میکردند و از طرفی نمیخواستند بازی جنبه تبلیغاتی جذب ستارههای خارجی را به پیکان ببازند، شتابزده به سراغ لیگهای اروپایی رفتند و با توجه به ضعف دریافت اول، یک بازیکن کانادایی از لیگ روسیه و یک بازیکن اهل جمهوری چک از لیگ ایتالیا جذب کردند. آخرین تیر ترکش یزدیها، روبرتلاندی سیمون، ستاره کوبایی و MVP سری A1 ایتالیا بود. استخدام سیمون در حالی اتفاق افتاد که شهداب، حق استفاده از تنها 2 بازیکن خارجی را به صورت همزمان در زمین داشت.
پیکان اما از ارتباطات و پیشینه خود، بهترین بهره را برد. سعید معروف و محمد موسوی را با سابقه سالها بازی در تیم ملی و فصل گذشته در تیم فنرباغچه ترکیه به تهران آورد. این دو ستاره، همدیگر را با چشم بسته هم در زمین پیدا میکنند. نیمیر عبدالعزیز هلندی و اروین انگاپت هم از تیم مودنا به خودروساز تهرانی ملحق شدند. شاکله تیم پیکان اگرچه کاملا تغییر کرد ولی بازیکنانی جذب تیم شدند که با هم هماهنگ بودند و امکان حضور هر 4 ستاره در زمین وجود داشت.
مشکل بعدی شهداب به تفکرات بالادستی برمیگردد. معمولا ایجاد تغییر در کادر فنی تیمی که قهرمان لیگ شده، منطقی نیست مگر اینکه کادر فنی برنامه دیگری داشته و مایل به ترک تیم در اوج باشد. مسئولان تیم شهداب باز هم شتابزده عمل کردند و در حالی که تیمشان در حال آماده شدن برای شرکت در مسابقات قهرمانی باشگاههای آسیا بود به سراغ محمدرضا تندروان، سرمربی فصل پیش شهرداری ارومیه رفتند و با او قرارداد بستند.
علیرضا طلوعکیان، سرمربی فصل گذشته شهداب در نشست خبری پس از بازی با تاراز قزاقستان گفت: من تا پایان مسابقات باشگاههای آسیا با شهداب قرارداد داشتم اما تا همین لحظه با باشگاه برای ادامه کار به توافق نرسیدهام. شنیدهام که با مربیان دیگر صحبت شده و با برخی بازیکنان هم تمدید کردهاند که من در جریان نیستم. من به احترام بازیکنان تا امروز با هیچ تیمی وارد مذاکره نشدم. متاسفانه در باشگاه، موازیکاری شد و اختلاف سلیقه به وجود آمد که باعث بینظمی شد. دلسردی طلوعکیان از این رفتار، طبیعی است.
بوی اختلافات داخلی هم از مصاحبههای کاپیتان و سرمربی تیم شهداب به مشام میرسید. جایی که طلوعکیان میگوید:«من تمام تلاشم را کردم که به مجموعه تیم القا کنم که نیمه نهایی مهمتر از فینال است، اما کل تیم ما به فکر فینال بود» و مهدی مهدوی در همان نشست خبری پاسخ میدهد:«در هر مسابقه تنها به رقابتی که آن روز داشتیم فکر میکردیم و به فکر پایان تورنمنت نبودیم».
برآیند تصمیماتی که مدیران شهداب گرفتند و کارهایی که در این تیم انجام شد در نهایت به سکوی سوم آسیا ختم شد و رویای قهرمانی آسیا و جهانی شدن این تیم را بر باد داد.
انتهای پیام/