"دوشنبه سوهانک"؛ تربیت نیروی انسانی خلاق در دانشگاه محقق نشده است

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ نشست‌های تخصصی دوشنبه سوهانک امروز با موضوع "فرصت‌ها و چالش‌های کشور در سال 1401 و وظایف رسانه و دانشگاه در این زمینه" برگزار شد.

محمدباقر تاج‌الدین, عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز اظهار کرد: خوشبختانه در این چند دهه دانشگاه به موضوعی همگانی تبدیل شده و تعداد آن در کشور زیاد است. نگاهی به تاریخچه دانشگاه در ایران نشان می‌دهد که اهداف اصلی از تأسیس دانشگاه تربیت نیروی انسانی, پژوهش‌های علمی و بحث حل و فصل مشکلات اجتماعی بوده است.

وی ادامه داد: بر اساس آمار از دهه 60 تا الان فضای آموزشی 10 برابر و تعداد دانشجویان 12 برابر شده است و در حال حاضر بیش از 2800 واحد دانشگاهی در کشور و بیش از 5 میلیون دانشجو در کشور تحصیل می‌کنند. به لحاظ کیفی در این چند سال مقالات و کتاب‌های زیادی از سوی متفکران داشته‌ایم که حرف از زوال دانشگاه زده‌اند و بیان کرده‌اند که این 3 هدف دانشگاه تاکنون اجرایی نشده است.

این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز بیان کرد: امور دانشگاه از 2 بخش ساختاری و مدیریتی تشکیل شده است که هر کدام بر یکدیگر تأثیر دارند. امور دانشگاه بر امر اجتماعی و فرهنگی جامعه تأثیر گذاشته و از آن تأثیر می‌پذیرند. جامعه به طور کلی چشم امید به امر دانشگاهی دارد و انتظار دارد بخشی از مشکلاتی که در جامعه وجود دارد توسط دانشگاه حل شود.

تاج‌الدین افزود: اگر دانشگاهی نتواند به این مهم برسد که اهداف درون دانشگاهی خود را برآورده کند, به اهداف برون دانشگاه و مشکلات جامعه نیز نمی‌تواند رسیدگی کند. یکی از مهم‌ترین کارهای دانشگاه تربیت یک انسان متفکر, خلاق و منتقد است که مجموعه دانشگاه‌ها تا حدی در این امر موفق بوده‌اند اما در سال‌های اخیر که تب مدرک‌گرایی رواج پیدا کرده دانشگاه از این هدف بنیادی خود دور شده است.

وی ادامه داد: اولین اقدام این است که دانشگاه به تربیت سوژه خلاق بپردازد و اگر دانشگاه نتواند به این هدف اساسی خود بپردازد به احتمال زیاد نمی‌تواند به 2 هدف دیگر خود نیز برسد. اگر فرد تحصیل‌کرده خلاق و منتقد نباشد نمی‌تواند در مسیر پژوهش و ارائه راهکار گام بردارد لذا دانشگاه‌ها باید بتوانند ساز و کارهایی را ایجاد کنند که در ابتدا و پیش از همه اقدام به تربیت نیروی کارآمد کنند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز تأکید کرد: دانشگاه‌ها باید از مدرک‌گرایی اجتناب کنند و اجازه ندهند تا معیارهای کیفی دانشگاه, فدای معیارهای کمّی شوند.

هادی آجیلی, عضو هیئت علمی دانشگاه علامه گفت: یکی از پیامدهای اینکه دولت ما به نفت وابسته شده، این است که نفت را خارجی‌ها می‌خرند و دولت همواره وابسته به خارج است که در نتیجه آن در شرایط تحریم کشور ما بدون درآمد می‌ماند و در تأمین بودجه دچار مشکل می‌شود. دولت با تکیه بر درآمد نفتی که دارد به سایر بخش‌های درآمدزا توجه نمی‌کند و سایر حوزه‌های تولید لاغر و نحیف می‌مانند.

وی تصریح کرد: همچنین بخش صادرات و واردات در کشور ما نیز کاملاً رانتی و در اختیار افراد محدودی است که از ورود سایر افراد به حوزه کاری خود جلوگیری می‌کنند و همچنین تولید داخلی و خودکفا شدن را به ضرر خود می‌دانند. در این رابطه وظیفه دانشگاه این است که کشور را به سمت خودکفایی و تولید دانش‌بنیان پیش ببرد و رسانه نیز وظیفه دارد در رابطه با این افراد خاص و رانت‌هایی که در زمینه تولید, واردات و صادرات وجود دارد, افشاگری کند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه ادامه داد: دولت نیز باید در رابطه با فرایند مجوز گرفتن برای یک شرکت, واردات و صادرات و ..., شفاف‌سازی کند. بانک‌ها نیز موظف‌اند تا اعلام کنند به چه کسانی به چه مقدار وام کلان داده‌اند و این افراد این مبلغ را در کدام بخش تولید, صادرات و واردات هزینه کرده‌اند.

آجیلی خاطرنشان کرد: راهکار این است که دولت‌ها به سایر پتانسیل‌های کشور توجه کنند و ضعف جدی صادرات نفت را جبران کنند. توسعه تکنولوژی کشور باید به سمت هوش مصنوعی و اینترنت اشیا برود و در راستای کشورهای توسعه‌یافته حرکت کند که این امر کار دانشگاه و دانش‌بنیان شدن تولید است.

طیبه خاکسارفرد, عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز گفت: در فضای مجازی مجبور هستیم از دریچه مجازی به امور بپردازیم و در واقع فضای مجازی ما را محدود به کدها و رمزها می‌کند و از این طریق ما را مدیریت می‌کند. فضای مجازی هیچ مخالفتی با هیچ کنشی ندارد و ما به راحتی کنش خود را بروز می‌دهیم. از طریق همین نحوه مدیریت است که فضای مجازی جریان‌ها و رویدادها را رصد می‌کند و شبکه‌ای مثل فیسبوک این اطلاعات را به دولت‌ها می‌فروشد.

وی در رابطه با اینکه علم با امر مجازی در تقابل است یا خیر, توضیح داد: اگر کد و رمزها را در نظر بگیریم این موارد بازنمایی علم هستند و در واقع این برنامه‌نویسی خود علم است اما اگر فراروندگی از شی را در نظر بگیریم, این موضوع در تقابل با علم قرار می‌گیرد.

انتهای پیام/