ایدو جاذبه گردشگری ناشناخته در جنوب خراسان رضوی/ حمایت از مهاجرت معکوس در حد شعار است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، روستا را می‌توان کارخانه تولید دانست زیرا وقتی به آن نگاه می‌کنید بیشتر محصولات در آنجا حاصل دست رنج خود مردم است و با کار و تلاش آن را به دست می‌آورند.

بعد از گذشت بیش از 40 سال از انقلاب اسلامی داشتن امکانات و زیرساخت‌ها برای استقرار در روستاها و در حال حاضر مهاجرت معکوس به آن امری طبیعی به نظر می‌رسد.

در این پرونده بررسی مشکلات روستاهای شهرستان گناباد سفری داریم به بخش کاخک و آن هم روستایی کوچک با مردمانی با صفا به نام "ایدو" که وجه تسمیه این روستا نیز ایدو محلی بوده برای تفریح حاکمان که در زمان‌های قدیم به این نام انتخاب شده است.

مکاتبات روستائیان روی میز مسئولان خاک می‌خورد

امیری دهیار روستای ایدو در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: روستای ایدو در سال 1375 در طرح نوسازی به این مکان منتقل می‌شود و بعد از 5 سال  مردم به این نقطه کوچ می‌کنند و در حال حاضر 27 خانواده در آن ساکن هستند و 120 خانوار نیز فصلی به روستا می‌آیند.

وی افزود: شغل اصلی مردم روستای ایدو به مانند سایر روستاها دامداری و کشاورزی است که این دو شغل نیز با وضعیت موجود در حال نابودی و است و تولیدکنندگان در حال تبدیل شدن به مصرف کننده هستند.

باز هم قصه تمامی روستاهای گناباد در این روستا هم در جریان است و آن هم بحث لایروبی و مشکلات قنوات که دهیار روستای ایدو نیز گفت: این روستا دارای دو رشته قنات سطحی است که در سال‌های ترسالی آب خوب و در خشکسالی آب آن کاهش می‌یابد و دیگر کشاورزی نمی‌توان کرد و برای این مهم مکاتبات زیادی با نهادها داشته ایم که در حال حاضر فقط روی میز مسئولین این مکاتبات خاک می‌خورد.

تخصیص قیر تهاتری برای آسفالت روستاها

دهیار ایدو ما را به روستای قدیمی که در سال 1375 مردمانش به این روستای جدید منتقل شده می‌برد، روستای قدیمی ایدو یک منطقه زیبا و خوش آب و هوا است که اگر طرح درست گردشگری برای آن تعریف شود می‌تواند تبدیل به یک ماسوله دیگر در کشور و مرکز بوم‌گردی ویژه ای در شرق کشور شود.

امیری اشاره به طرحی که چند سال قبل موجب آسفالت روستا شده است کرد و افزود: در آن زمان قیر تهاتری بود و یک خیابان روستا آسفالت شد که مقداری بدهکار نیز شدیم ولی همین موضوع توقع اهالی را بالا برد و دیگر کوچه‌ها نیز درخواست آسفالت دارند که اگر نمایندگان مجلس نگاهی به روستاها داشته باشند و قیر به صورت تهاتری نیز برای روستاها تخصیص دهند خیلی از این مشکلات رفع می‌شود.

امتیازاتی برای مهاجرت معکوس در نظر گرفته شود

یکی از بازنشستگان راه آهن که مهاجرت معکوس داشته و به این روستا آمده است نیز اظهارداشت: این که از مهاجرت معکوس حمایت می‌شود فقط یک شعار است، در روستا از شخصی که شهر را رها کرده و آمده تا تولید کند چه حمایتی می شود؟ با این رفتارها کاری می‌کنند که خود این افراد فریاد بزنند کسی به روستاها مهاجرت نکند.

وی ادامه داد: وقتی فرد، شهری با تمامی امکانات را رها می‌کند و به روستا می‌رود باید امتیازاتی در نظر گرفته شود نه این که اینقدر سنگ جلوی پای او بیاندازند تا از کرده خود پشیمان شود.

حیدری دامداری است که در اردیبهشت ماه سیل خسارت‌های زیادی به دامداری او وارد کرد و نزدیک 300 راس گوسفندش تلف شدند از او در خصوص حمایت‌های دولت می پرسم از لحن صحبت‌هایش گویا نمک به زخمش پاشیده ام، این دامدار اظهارداشت: کمک که بماند برخی مسئولین مارا مسخره هم می‌کنند، در سیل، بیش از 300 گوسفندم زیر آب رفتن و تلف شدند ولی کسی احوالی از من نپرسید، فقط فرماندار برایم یک وام 100 میلیونی هماهنگ کرد و جهاد کشاورزی هم یک تن جو داد این کل کمکی بوده که در این مدت شد اما کسی نپرسید با این خسارت برای خرجی زن و بچه ات چکار می‌کنی.

علی زهرایی تنها جوان روستای ایدو است که دارای معلولیت است ، او نیز گفت: شورا کمک کرد یک زمین به من دادند و با هرسختی که بود مقداری از آن را ساخته ام اما دیگر پولی ندارم و باید کمک کنند در حال دیالیز هستم و در هفته ای سه بار از روستا به گناباد می‌روم که همین هزینه رفت و آمد خودش زیاد می‌شود.

انتهای پیام/281/ ع