نگاهی به انتخاب‌های عزیزی خادم؛ فدراسیون فوتبال یا دورهمی رفاقتی؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، 10 اسفندماه 1399 که انتخابات فدراسیون فوتبال به دور دوم رفت و شهاب‌الدین عزیزی خادم با 49 رأی مقابل 38 رأی کیومرث هاشمی به عنوان رئیس انتخاب شد، همه منتظر تغییر بودند. تغییرات بزرگ و حضور افراد خبره و موجه در مناصب کوچک و بزرگ فوتبال. وعده عزیزی خادم این بود که تصمیماتش با «خرد جمعی» خواهد بود و استفاده از «افراد خبره» را در دستور کار قرار خواهد داد.

«خودمان را ملزم و مکلف می‌دانیم به شفافیت، پاسخگویی و به کارگیری نیروهای متخصص و خبره که بتوانند به کارآمدی فوتبال کمک کنند.» این یکی از اولین جملات عزیزی خادم به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال ایران در کنفرانس خبری پس از انتخابات بود که برگزاری آن در برنامه مجمع فدراسیون فوتبال وجود داشت. با این حال عزیزی خادم در همان نشستی که خود را ملزم به پاسخگویی می‌دانست، از پاسخگویی به سؤالات خبرنگاران خودداری و اعلام کرد قرار نبوده در کنفرانس برنامه‌ریزی شده فدراسیون فوتبال حاضر شود و به متکلم وحده بودن بسنده کرد. شاید یکی از سؤالات مشخصی که عزیزی خادم در اولین نشست خبری‌اش با آن مواجه می‌شد، انتخاب حیدر بهاروند به عنوان سرپرست نایب رئیسی دوم فدراسیون فوتبال بود، آن هم برخلاف اساسنامه فدراسیون فوتبال که به صراحت اعلام کرده در صورت رأی نیاوردن در مجمع، هر گونه انتخاب در پست‌های نایب رئیسی باید با نظر هیئت رئیسه انجام شود.

رئیس جدید فدراسیون فوتبال پس از ماجرای اعطای میزبانی به بحرین قصد داشت نشست خبری برگزار کند، اما شب قبل از برگزاری کنفرانس، آن را به بهانه رعایت پروتکل‌های بهداشتی لغو کرد. با این حال عزیزی خادم در ابتدای سال 1400 در تمرین تیم ملی فوتبال مقابل خبرنگاران قرار گرفت اما باز هم به متکلم وحده بودن بسنده کرد و حاضر نشد پاسخگوی سؤالات خبرنگاران باشد. شاید باز هم یکی از سؤال‌ها درباره انتخاب‌های یکی پس از دیگری عزیزی خادم و احکامی بود که او تاکنون برای افراد مختلف صادر کرده، اما رئیس اجازه سؤال پرسیدن را به کسی نداد.

عزیزی خادم که به مدیریت گذشته فدراسیون نقدی جدی داشت و بنا را بر شفاف‌سازی گذاشته بود نه تنها حاضر نشد درباره پروسه انتخاب بهاروند صحبت کند، بلکه در ادامه و در حالی که در اولین جلسه هیئت رئیسه حرفی از انتخاب سرپرست نایب رئیسی اول زده نشده و چنین موضوعی به تصویب نرسیده بود، حکم این مسئولیت را به نام حمیدرضا مهرعلی، رئیس پیشین فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری زد.

نکته جالب اینکه این خبر به صورت رسمی در سایت فدراسیون فوتبال منتشر نشد و حتی اکنون نیز در بخش معرفی اعضای هیئت رئیسه در سایت فدراسیون، نام مهرعلی دیده نمی‌شود و مشخص نیست چگونه وقتی در جلسه هیئت رئیسه چنین موضوعی مصوب نشده این انتخاب صورت گرفته و اگر این کار قانونی است چرا در سایت فدراسیون به صورت رسمی خبر انتصاب مهرعلی منتشر نشده و نام او در بین اعضای هیئت رئیسه قرار نگرفته است؟ مهرعلی در انتخابات فدراسیون فوتبال برای حضور در هیئت رئیسه نامزد شده بود، اما تنها دو رأی آورد. بسیاری انتخاب او را به نوعی دهن‌کجی به مجمع می‌دانند که این مسئله نگاهی دیگر به انتخاب بحث برانگیز عزیزی خادم است.

اگر از انتخاب علی جوادی به عنوان مدیر روابط عمومی فدراسیون فوتبال بگذریم که می‌توان گفت جزو بهترین تصمیمات رئیس فدراسیون بوده و نقدی به آن وارد نیست و کاری به انتخاب مدیر رسانه‌ای تیم ملی هم نداشته باشیم - که برخلاف روابط عمومی به این موضوع نقدهایی وارد است-  عزیزی خادم عجیب‌ترین انتخاب خود را روز گذشته انجام داد، جایی که مجتبی خورشیدی را به عنوان سرپرست تیم ملی فوتبال بزرگسالان منصوب کرد. انتخابی که انتقادهای زیادی را به دنبال داشت و جامعه فوتبال تا این لحظه این انتخاب را پس زده است. انتخابی که مشخص نیست بر چه اساس و مبنایی صورت گرفته است، آن هم در شرایطی که وضعیت تیم ملی در گروه C مسابقات انتخابی جام جهانی 2022 چندان مناسب نیست و تیم نیاز به آرامش دارد، اما این انتخاب می‌تواند به تنهایی آرامش را از تیم ملی بگیرد.

سرپرست تیم ملی باید از کاریزمای بالایی برخوردار بوده و از سوی بازیکنان پذیرفته شود و سؤال این است که آیا خورشیدی چنین خصوصیتی دارد؟ او با کدام کارنامه برای چنین مسئولیت بزرگی انتخاب شده  است؟ رئیس فدراسیون در حکم خورشیدی همانند سایر احکامی که صادر کرده نوشته «نظر به تعهد و تخصص به این مسئولیت انتخاب می‌شوید.» عزیزی خادم که با شعار شفافیت وارد ساختمان خیابان سئول جنوبی شده حداقل باید درباره متر و معیارهای انتخاب افراد بیشتر توضیح دهد تا این شائبه به وجود نیاید که فدراسیون فوتبال، محل دورهمی دوستان و رفقای اقتصادی و جایی شبیه گعده خانوادگی شده است. آن چیزی که انتخاب‌های عزیزی خادم نشان می‌دهد، خورشیدی است که طلوع نکرده؛ غروب کرده و اگر رئیس فدراسیون فوتبال همچنان بخواهد به این انتخاب‌ها ادامه دهد، مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار فوتبال ایران خواهد بود.

انتهای پیام/