آزمون تاریخى پاپ در سفر به عراق

به گزارش خبرگزاری تسنیم، عراق به عنوان یک کشور مسلمان در حوزه عربی، با تنوع قومی، مذهبی و نژادی با حاکمیت ملی؛ فراگیر اما شیعه محور با اکثریت مردم شیعه، از آزادی کامل در مسائل دینی، مذهبی و سیاسی برخوردار است. حقوق اقلیت‌های دینی و مذهبی کاملا رعایت و از جایگاه ممتازی در حکومت و امور سیاسی برخوردار است.

اعطای امتیازات حقوقی و قانونی مندرج در قانون اساسی به همه گروه‌های دینی و مذهبی در عراق، جایگاه این کشور را در مقایسه با بسیاری از کشورها ممتاز کرده است. رابطه خوب حاکمیت با اقلیت‌ها به ویژه مسیحیان گویای این واقعیت است. از این منظور سفر پاپ به عراق، امتیاز خاصی را برای اقلیت مسیحی به دنبال نخواهد داشت. مسیحیان عراق بیش از هر چیز خود را عراقی دانسته و از عِرق ملی برخوردار هستند. از سویی دیگر اجحافات صورت گرفته بر اقلیت‌های مذهبی چه در زمان داعش و صدام فقط متعلق به اقلیت‌ها نبود بلکه کل مردم عراق خارج از هر دین، مذهب، قوم و نژاد بوده است.

در عراق جدید از سال 2003 تا به امروز (از سقوط صدام تاکنون) مردم عراق با تهدیدات، خطرات، بحران‌ها متعددی روبه‌رو بوده‌اند. بحران‌های ناشی از اشغالگری و تجاوزگری آمریکا به مردم عراق، وحشی‌گری‌های گروه‌های تکفیری تروریستی مثل داعش برجان و مال و ناموس مردم و فرهنگ و تمدن و منابع و ثروت‌های این کشور از جمله این خطرات و تجاوزگری‌ها بوده است. متاسفانه در همه‌ی مقاطع مردم مظلوم و مقاوم عراق شاهد سکوت کلیسا و جناب پاپ در برابر این تجاوزگری‌ها بوده است، این سکوت نه فقط در مورد عراق بلکه در برابر تجاوز رژیم کودک کش اسرائیل، تجاوزات آل‌سعود و متحدین آن با سلاح جهان غرب علیه مردم مظلوم و بی دفاع یمن و همچنین در دیگر نقاط جهان مشاهده نموده‌ایم.

از این منظر در بحرانی‌ترین شرایط ملت عراق که در برابر با هرگونه تهدید و تجاوزگری مقاومت کرده‌اند و خون پاکشان را نثار استقلال و آزادی و خدمت به بشریت نمودند از جانب پاپ خبری نبود. از این رو به نظر می‌رسد این سفر فاقد هرگونه دستآوردی در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ... برای مردم عراق خواهد بود. واقعیت آن است مقاومت و ایستادگی جانانگی عراقی‌ها با همه مشکلات در سرزمین اهل بیت رسول الله، برخورداری از فرهنگ اعتدال و احترام به همه ادیان و ارزش‌های انسانی و اخلاقی جایگاه ویژه‌ای را در حوزه عربی، اسلامی و بین المللی برای عراق امروز به وجود آورده است.

گفته می‌شود سفر آقای پاپ با پیام صلح و دوستی خواهد بود، صلح و دوستی دو واژه زیبا و مقدس است. حال سوال این است صلح و دوستی با چه کسانی و بین چه کسانی؟ مردم عراق در بین خود از صلح، دوستی و برادری برخوردار هستند. تاریخ عراق گواه حقیقی این مُدعی است. پیام‌های عراق جدید به همگان بویژه همسایگان با وجود نامهربانی‌های برخی حُکام منطقه بر پایه دوستی حُسن همجواری، احترام متقابل، محترم شمردن حاکمیت ملی و عدم مداخله در اُمور دیگران بوده است. عراق امروز دست دوستی با همگان دراز کرده است. در پیام سفر پاپ اشاره‌ای به ماموریت جناب پاپ نشده است. اما باید گفته شود مردم عراق با دشمنان اسلام، اُمت اسلام، جهان بشریت همچون رژیم اشغالگر قدس طرح صلح و دوستی نخواهد داشت. البته بدیهی است مردم عراق به رسم و رسوم عشیره‌ای سنتی خود مهمان نوازان خوبی برای میهمانان خود خواهند بود.

از این رو استقبال از جناب پاپ به گرمی تشریفات خاص انجام خواهد شد. اما آنچه می توان به عنوان دستاورد سفر برای آقای پاپ مفید به فایده باشد آشنا شدن با حقائق این سرزمین و شگفتی‌های آن که متعلق به اهل بیت رسول الله است و با ویژگی‌ها، اعتقادات، باورها و ارزش‌های این ملت و همچنین آشنایی با آنچه اشغالگران، متحدین و مزدوران آن در طی مدت این چندسال انجام داده‌اند از زبان بزرگان دینی همچون مرجع عظیم‌شان حضرت آیت الله العظمی سیستانی و سایر رجال دینی، سیاسی و نخبگان شاید بتواند موجب شکاندن روزه سکوت جناب پاپ در برابر آنچه اشغالگران مدعی حقوق بشر بر آمده از فرهنگ لیبرال و دموکراسی دروغین غرب گردد ان‌شاءالله.

مهدی قمی

انتهای پیام/